Thursday 30 August 2007

Καρναβάλι αλά Αγγλικά

Το ομολογώ, δεν είχα παρευρεθεί σε κανένα καρναβάλι μέχρι τώρα, ούτε στην Πάτρα, ούτε στην Ξάνθη, ούτε αλλού. Τη μία εξεταστική, την άλλη άλλα σχέδια, πάντα τύχαινε και τις μέρες εκείνες τις περνούσα στην Αθήνα. Μεταξύ μας, δεν είχα και καμιά τρελή όρεξη για καρναβάλι. Αυτά που άκουγα από ενθουσιασμένους – και εξαντλημένους – φίλους μου που επέστρεφαν κάθε χρόνο δεν ήταν αρκετά για να με πείσουν. Ναι, φαντάζομαι ότι μπορείτε να με πείτε ξενέρωτο, αλλά το κλίμα του αποκριάτικου ξεφαντώματος ποτέ δε με παρέσερνε στη δίνη του, αν εξαιρέσουμε τα σχολικά χρόνια που ανυπομονούσα να «ντυθώ»!

Έτσι το έφερε λοιπόν η τύχη και το πρώτο καρναβάλι το οποίο παρακολούθησα να είναι στην Αγγλία. Την Κυριακή και τη Δευτέρα που μας πέρασαν (η συγκεκριμένη Δευτέρα είναι Bank Holiday εδώ) έγινε το Notting Hill Carnival, ε, προφανώς στο Notting Hill, μια από τις πιο γνωστές γειτονίες του Λονδίνου. Είναι ένα ετήσιο event το οποίο συγκεντρώνει πολλούς Άγγλους και βεβαίως τουρίστες, οι οποίοι τέτοιες μέρες έχουν κατακλύσει την πόλη. Την Κυριακή στο καρναβάλι συμμετείχαν παιδιά και τη Δευτέρα ενήλικες. Δυστυχώς παρακολούθησα μόνο το πρώτο, το οποίο φαντάζομαι είναι λιγότερο φανταχτερό και εντυπωσιακό από το δεύτερο. Δεν είμαι σε θέση να κάνω καμία σύγκριση, μπορώ μόνο να σας πω – και να σας δείξω – τι είδα.

Είδα πολύ κόσμο. Πάρα πολύ κόσμο. Όλοι οι δρόμοι της περιοχής το Notting Hill ήταν γεμάτοι. Σχεδόν όλοι με μια, ή περισσότερες, μπύρες στο χέρι εννοείται.

Σε μια κυκλική διαδρομή φορτηγά με τεράστια ηχεία έδιναν τον ρυθμό και ακολουθούσαν παιδιά από διάφορα γκρουπς ντυμένα με πολύχρωμες στολές. Χορεύοντας στους λατινοαμερικάνικους ρυθμούς της μουσικής παρέσερναν και τους θεατές, όσους τουλάχιστον δεν έβγαζαν φωτογραφίες, όπως εγώ! Αλλά πως να κρατηθώ με τέτοιες φάτσες που κυκλοφορούσαν;









Οι γύρω δρόμοι ήταν γεμάτοι με πάγκους με ποτά, κυρίως μπύρες, φαγητά (από hot dogs μέχρι noodles), φρούτα (γαμώτο, κάπου πουλούσαν καρύδα με ένα καλαμάκι για να πίνεις το χυμό της, αλλά δεν το βρήκα) και διάφορα επίκαιρα accessories όπως σφυρίχτρες, καραμούζες κλπ. Πολλοί μπροστινοί κήποι σπιτιών (όλα τα σπίτια της ευρύτερης περιοχής έχουν παρόμοια αρχιτεκτονική, με έναν μικρό κήπο στη μπροστινή πλευρά και πίσω πρόσβαση σε έναν πολύ μεγάλο κήπο, που ανήκει στα σπίτια του οικοδομικού τετραγώνου) είχαν μετατραπεί σε μαγαζάκια. Κάποιοι ένοικοι διέθεταν τις τουαλέτες τους επί πληρωμή. Η μπύρα βλέπετε… Η αλήθεια είναι ότι οι ουρές για τις χημικές τουαλέτες που είχαν τοποθετηθεί ήταν μεγαλύτερες από αυτές για τα φαγητά.


Η παρουσία της αστυνομίας ήταν παραπάνω από αισθητή. Σε κάθε δρόμο έβλεπες ομάδες αστυνομικών να περιπολούν, αλλά κι αυτοί με μια γιορτινή διάθεση (κάποιοι μάλιστα φορούσαν και κολιέ από λουλούδια αλά Χαβάη) και πολύ φιλικοί να σε εξυπηρετήσουν.



Από αυτά που έχω δει, σίγουρα το Πατρινό καρναβάλι είναι πολύ πιο εντυπωσιακό, να και ματαξαναλέω ότι δεν είδα το κυρίως μέρος του καρναβαλιού εδώ. Ωστόσο ήταν ένα ευχάριστο απόγευμα για κάποιον ο οποίος βρίσκει τα καρναβάλια μάλλον κουραστικά παρά διασκεδαστικά!

* Το ξέρω οτι το post μου είναι εντελώς άσχετο με την ελληνική επικαιρότητα και είναι "κάπως" να γράφεις για καρναβάλια όταν έχει γίνει τέτοια καταστροφή, αλλά δεν ξέρω πόσο σύντομα θα ξαναβρεθώ διαδικτυωμένος για να το ανεβάσω.

* Τελείωσα το 3ο βιβλίο του Harry Potter και άρχισα το 4ο. Άσχετο κι αυτό.

Tuesday 28 August 2007

Άφωνος

Το τριήμερο που μεσολάβησε (χτες είχαμε Bank Holiday) έχασα πάλι κάθε επαφή με την ελληνική πραγματικότητα και αγνοούσα τα τραγικά πράγματα που συμβαίνουν εκεί κάτω. Σήμερα πέτυχα σε κάποια τηλεόραση τις ειδήσεις και μας είχαν πρώτο θέμα. BBC, Sky news, όλα. Ακόμα και οι ειδήσεις μουσικών σταθμών έκαναν αναφορά. Οι συνάδελφοί μου με ρωτούσαν τι γίνεται. Δεν ήξερα τι να τους πω. Όταν τους είπα οτι συνήθως είναι από εμπρησμό, οι περισσότεροι με κοίαξαν απορημένοι. Πως είναι δυνατόν; Τους φάνηκε αδιανόη τέτοια καταστροφή να την προκάλεσε άνθρωπος και δει επίτηδες. Τι να τους πεις; Εδώ δεν ξέρω εγώ καλά καλά τι να απαντήσω στο μεγάλο αυτό γιατί. Αλλά πως να σκεφτείς λογικά και να απαντήσεις όταν η θλίψη φτάνει σε επίπεδα θρήνου και πένθους;

Είχα ετοιμάσει, off line όπως κάνω τελευταία, ένα post για το Notting Hill Carnival που έγινε αυτές τις μέρες. Δε μου πήγε όμως η καρδιά να το ανεβάσω, μετά από τα posts οργής και θλίψης που διάβασα κάνοντας μια βόλτα από τα blogs σας. Θα το αφήσω για αργότερα.

Ελπίζω αυτός ο εφιάλτης να τελείωσει γρήγορα.

Saturday 18 August 2007

Απομόνωση

Να’ μαι πάλι.

Πάνε δυο βδομάδες από το τελευταίο μου post. Αν δεν κάνω λάθος ίσως είναι η μεγαλύτερή μου απουσία από το blogging από τότε που μπήκα στο «άθλημα».

Η αλήθεια είναι πως σ’ αυτό συνέβαλε αρκετά το ότι πλέον δεν έχω internet στο σπίτι. Πάνε οι εποχές που κάθε 2ωρο έκανα ένα refresh στο rss reader μου και διάβαζα τα post στα αγαπημένα μου blogs. Υπήρχε μια επικοινωνία τότε, τροφή για σκέψη, ερεθίσματα. Τώρα, μακριά από αυτόν τον κόσμο, και γενικά μακριά από τις εξελίξεις, απομονωμένος, κλεισμένος αποκλειστικά στον μικρόκοσμό μου, οι αφορμές για να γράψω έχουν περιοριστεί. Όχι πως κι εσείς οι υπόλοιποι γράφετε δηλαδή… Τις λίγες φορές που έκανα μια γύρα διαπίστωσα πως στην ίδια φάση βρίσκονται πολλοί εκεί έξω. Και λογικό είναι, Αυγουστιάτικα.

Αλλά δεν είναι μόνο αυτό. Γενικά είμαι σε μια καλοκαιρινή νάρκη, όπως είπε της προάλλες η Σοφία. Για να εξηγούμαστε, το καλοκαιρινή δεν αναφέρεται στον καιρό. Μετά από δυο ηλιόλουστες σχετικά βδομαδούλες που μας θύμισαν ότι είναι Αύγουστος ήρθαν πάλι οι βροχές και οι αέρηδες. Το καλοκαιρινή αναφέρεται μάλλον στην περίοδο που διανύουμε και ειδικότερα σε ένα σύνολο συγκυριών. Οι υποχρεώσεις μου εδώ φτάνουν προς το τέλος τους, η δουλειά έχει ενταθεί, πολλοί έχουν επιστρέψει στις πατρίδες τους αφήνοντας λίγους εδώ πίσω, άλλοι έχουν χαθεί παλεύοντας να προλάβουν προθεσμίες που πλησιάζουν απειλητικά και γενικά επικρατεί μια άλλης μορφής απομόνωση. Ίσως χειρότερη από την πρώτη. Αναπόφευκτα λοιπόν η διάθεση για blogging, αλλά και γενικά για βόλτες, περιήγηση και εξερεύνηση, έχει πάει περίπατο.

Δεν είναι ότι χόρτασα, ότι τα είδα όλα, ότι κουράστηκα. Μάλλον χρειάζομαι κάποιον να με τονώσει, να με πάρει από το χέρι και να με βγάλει από αυτό τον λήθαργο. Αυτό που με κρατάει είναι ότι σύντομα αυτός ο κάποιος θα έρθει, οπότε δεν ανησυχώ για την μονιμοποίηση της κατάστασής μου! Ούτε κι εσείς να ανησυχείτε, θα επανέλθω σύντομα και δριμύτερος! Αυτό δεν είναι υπόσχεση, είναι απειλή!

Πάντως, ακόμα και ναρκωμένος, έκανα και μερικά πράγματα. Ξαναπήγα στο Science Museum, το οποίο θέλει ακόμα αρκετές επισκέψεις για να το εξαντλήσω. Πήγα και στην Imax 3D οθόνη του και παρακολούθησα άλλη μια 3D προβολή με θέμα τους καρχαρίες. Εκπληκτικό θέαμα. Αυτό βέβαια που δεν κατάλαβα είναι με ποια λογική κάποιοι γονείς παίρνουν σε κάτι τέτοιο τα μωρά τους! Τι περιμένουν δηλαδή, ότι θα το βρουν χαριτωμένο; Εδώ εμείς που και που τρομάζαμε, τα παιδιά τι περίμεναν ότι θα κάνουν; Οπότε το εν χορώ κλάμα σε dolby surround με την πρώτη εμφάνιση καρχαρία ήταν λιγάκι αναμενόμενο!

Επίσης, απουσία internet, ρίχτηκα πιο εντατικά στο διάβασμα. Τελείωσα λοιπόν το δεύτερο βιβλίο του Harry Potter και έχω αρχίσει το τρίτο. Μάλιστα επειδή είμαι προνοητικός, παρήγγειλα και το τέταρτο από το internet. Όχι ότι δεν θα το έβρισκα στα βιβλιοπωλεία, καμία σχέση. Απλά το είχα άχτι να παραγγείλω κάτι από το internet πια κι εγώ σαν παιδί. Και έτσι, τώρα που τα Waterstones κάνουν δωρεάν αποστολή σε όλες τις παραγγελίες, ανεξαρτήτου κόστους (πριν ήταν για πάνω από 15 λίρες, όχι ότι κι αυτό ήταν πολύ δηλαδή), βρήκα την ευκαιρία και παρήγγειλα το επόμενο. Λέει σε 2-5 μέρες θα αποσταλεί. Για να δούμε… Α, και μόνο με 4.89 λίρες, έτσι; Να τα λέμε αυτά!

Πολύ χρόνο ανάλωσα στην μετακόμιση. Ευτυχώς δε χρειάστηκε να γίνει σε μια μόνο μέρα κι είχα την πολυτέλεια να μεταφέρω τα πράγματα σταδιακά. Μεγάλη ευκολία, πράγματι. Το κακό ήταν ότι διαπίστωσα πόσα ψιλοπράγματα έχω φέρει και μαζέψει εδώ! Τρέμω στην ιδέα του επαναπατρισμού! Πως θα χωρέσουν όλα αυτά στις βαλίτσες για ένα και μόνο ταξίδι; Μπρρρρ! Σίγουρα θα χρειαστεί να ξεφορτωθώ μερικά όταν έρθει εκείνη η ώρα.

Ά! Κάτι που θυμήθηκα τώρα (sorry για την έλλειψη συνοχής στο post). Τι έμαθα; Εκλογές, εκλογές; Ε ρε γλέντια. Όσο δεν μου έλειψαν καθόλου όλη αυτή τη χρονιά τα δελτία ειδήσεων, άλλο τόσο δε θα μου λείψουν όοοοοοοοοοοολες αυτές οι συζητήσεις, τις περισσότερες φορές δυστυχώς σουρεαλιστικές και κενές περιεχομένου. Μα καθόλου όμως! Μα τι ξαφνικό ήταν αυτό; Εκεί που κοιτούσα τα νεότερα από το σίριαλ του καλοκαιριού (ποιο The 4400 καλέ; Να δω αν πήρε επιτέλους δεύτερο αμυντικό ο Παναθηναϊκός ήθελα, πήρε τελικά, έναν Βάσκο), τσουπ ένα χέρι σε μια κάλπη παρά δίπλα. Ωπ, εδώ είμαστε λέω! Και βλέπω τα νεώτερα, μαζί με κάτι δυσάρεστα νέα για φωτιές στην Πεντέλη (α, καλά, άλλο αυτό. Έλεος ρε παιδιά δηλαδή, δεν έμεινε και τίποτα!). Προεκλογική περίοδος λοιπόν... Άντε, καλή διασκέδαση!

Αυτά τα ολίγα από μένα. Θα ξανακούσετε από μένα σύντομα, λέω να ετοιμάσω κανα δυο περιηγητικά posts που δεν είχα προλάβει να τα γράψω παλαιότερα.

Να περνάτε όλοι καλά!

Saturday 4 August 2007

Disconnected

Ακολουθεί ανακοίνωση.
Το επόμενο διάστημα, δε θα έχω στο σπίτι internet.
Ίσως να μην ακούγεται τόσο τραγικό, αλλά όταν από ερχομού του dsl στην Ελλάδα είμαι 24/7 (ε, καλά, αυτό είναι υπερβολή) online και όταν φέτος μεγάλο μέρος της ζωής μου περιστρεφόταν γύρω από το internet κυρίως για λόγους επικοινωνίας, καταλαβαίνετε ότι μάλλον περί δοκιμασίας πρόκειται, και μάλιστα όχι από τις απλές.
Θυμάμαι όταν είχα έρθει Λονδίνο πριν λίγους μήνες από τις πρώτες μου έννοιες μόλις μπήκα στο σπίτι ήταν να βάλω τηλέφωνο και internet. Μετρούσα τις μέρες ανάποδα και όταν επιτέλους είδα το modem στην πόρτα μου ένιωσα μια απίστευτη χαρά που επιτέλους θα ξανάνοιγα αυτό το παράθυρο στον κόσμο από το σπίτι μου. Χωρίς να χρειάζεται να ξυπνάω μια ώρα πριν από το απαιτούμενο για να πάω στη βιβλιοθήκη πριν το μάθημα και να τσεκάρω τα mails που τόσο πολύ διψούσα να διαβάσω.
Τέτοιες μέρες μου φαίνεται θα ξαναζήσω, αλλά είμαι αισιόδοξος ότι θα αντέξω. Θα γράφω τα e-mails και τα posts μου offline, θα ψάξω να βρω προγράμματα που κάνουν rss και κατεβάζουν και αποθηκεύουν σελίδες στο internet για να τα διαβάζω τα posts σας αργότερα (αλήθεια, ξέρετε κάποιο τέτοιο;) και θα αρχίσω να ακούω δική μου μουσική κι όχι ραδιόφωνο (πρέπει να σας πω παρεμπιπτόντως ότι το ραδιόφωνο μου κράταγε καλή συντροφιά, και ίσως να μην το έχετε εκτιμήσει αρκετά αν δεν έχετε ζήσει μόνοι σας σε ένα άδειο σπίτι, σε μια ξένη πόλη, σε μια ξένη χώρα). Και βεβαίως το msn messenger και το skype θα αντικατασταθούν από τα αναρίθμητα e-mails. Μπορεί το e-mail να μην είναι τόσο άμεσο όσο το chat, αλλά κρύβει κάτι από τη μεγαλοπρέπεια των γραμμάτων μιας άλλης εποχής.
Μπορεί να μου λείψει η ευκολία του να δω ανά πάσα στιγμή τι συμβαίνει στον κόσμο, αν πήρε σήμερα ο Παναθηναϊκός κεντρικό αμυντικό, τι παίζουν τα cinemas, τι καθυστερήσεις υπάρχουν στο μετρό για να προγραμματίσω την έξοδό μου κλπ, αλλά ας μην είμαι υπερβολικός, κι άλλοι τα κατάφεραν και χωρίς internet! Έτσι;
Οπότε λοιπόν μην απορήσετε που εξαφανίστηκα από τα comments σας ή γιατί δεν απαντώ αμέσως στα δικά σας (αν και γενικά καθυστερώ να απαντήσω, το ξέρετε). I’ll do my best to keep in touch!

Επαναλαμβάνω, αν ξέρετε κάποιο πρόγραμμα που να κατεβάζει και να αποθηκεύει μια σειρά από ιστοσελίδες για ανάγνωση αργότερα offline, θα με διευκολύνατε πολύ!

Πάω να διαβάσω το Harry Potter μου, που ευτυχώς είναι παλαιάς κοπής, από χαρτί!