Thursday 20 January 2011

Περί αντικαπνιστικού νόμου

Καλημέρα και καλή χρονιά σε όλους! Με ένα post από τα παλιά, για ένα θέμα που με έχει απασχολήσει ξανά σ' αυτό το blog...

Στα προηγούμενα επεισόδια...
Πριν από αρκετούς μήνες, επί Υπουργείας κ. Αβραμόπουλου αν δεν κάνω λάθος (;) ξεκίνησε η ιστορία με τον αντικαπνιστικό νόμο, με στόχο τον περιορισμό του καπνίσματος στους δημόσιους κλειστούς χώρους, δηλαδή σε χώρους εστίασης, καφετέριες, μπαρ, κέντρα διασκέδασης κλπ κλπ, αφού εννοείται (ή μήπως όχι;) πως η απαγόρευση ισχύει ήδη σε χώρους εργασίας. Μιλάμε για μέσα 2008 με σκοπό ο νόμος να εφαρμοστεί από 1ης Ιανουαρίου 2010.
Αυτό το μέτρο αντιμετωπίστηκε με ανάμεικτα συναισθήματα. Ενθουσιασμό από κάποιους, αφού αυτά που προέβλεπε τους φαίνονταν απλώς αυτονόητα, επιφύλαξη από πολλούς που ήταν σίγουροι οτι κάπως θα βρίσκονταν κι εδώ παραθυράκια ή οτι απλά, όπως και τόσα άλλα μέτρα, δε θα εφαρμοστεί ποτέ, αλλά και θυμό από πολλούς γιατί θίγει ένα δικαίωμα που είχε εδραιωθεί τόσα χρόνια και που βρε αδερφέ δεν το στερείται τόσο εύκολα ο Έλληνας.
Την εποχή εκείνη γράφω και ένα post όπου εκθέτω ξεκάθαρα την άποψή μου υπέρ ενός τέτοιου μέτρου, στο οποίο κλήθηκα να απαντήσω ουκ ολίγες φορές. Έχοντας μάλιστα ζήσει την επιβολή ενός τέτοιου μέτρου (απόλυτη απαγόρευση) στην Αγγλία, ζώντας εκεί πριν και μετά από αυτή (1η Ιουλίου 2007 νομίζω εφαρμόστηκε), ήξερα οτι μπορεί να εφαρμοστεί κάτι τέτοιο με την προϋπόθεση οτι απευθύνεται σε ανθρώπους που σέβονται τους νόμους και για κράτος που ελέγχει την εφαρμογή αυτών.

2010
Αφού λοιπόν τα είπαμε, τα ξαναείπαμε, συμφωνήσαμε, διαφωνήσαμε, χύσαμε πολύ μελάνι, έρχεται το 2010 όπου ο νόμος τυπικά αρχίζει ισχύει αλλά δεν εφαρμόζεται στην πράξη σχεδόν πουθενά. Ελάχιστα μαγαζιά απαγόρευσαν το κάπνισμα, τα περισσότερα απαγόρευσαν τα τασάκια! Δεν θυμάμαι κάποια είδηση σε τηλεόραση/εφημερίδες πως κάποιο μαγαζί ελέγκτηκε και τιμωρήθηκε. Μετά είχαμε και τη στάση των μαγαζατόρων που υποστήριζαν οτι ο νόμος αυτός τους έριχνε τον τζίρο και βγήκαν επίσημα και δήλωσαν πως δεν τον εφαρμόζουν και επανέφεραν τα τασάκια στα τραπέζια!
Τους τελευταίους μήνες δε υπήρξε φημολογία για αλλαγή του νόμου, επειδή λέει δεν εφαρμοζόταν. Αναμενόμενο, οι έλεγχοι ήταν μηδαμινοί. Εδώ δεν είναι Αγγλία και Αμερική, εδώ είναι Ελλάδα, η εφαρμογή νόμου δεν είναι αυτονόητη.

2011
Ποιος νοιάζεται για την υγεία των θαμώνων και των εργαζομένων στα μαγαζιά; Με λίγα - ή πολλά - ευρώ τα ξεχνάμε όλα! Πληρώνεις κύριε; Μπορεί ο κόσμος να καπνίζει άφοβα στο χώρο σου, και οι καπνιστές, και οι μη καπνιστές, και τα παιδιά, και όλοι! Δεν πληρώνεις; Ξέχνα το! Δικαίωμα στον καθαρό αέρα; Απαγορευτικό το να δουλεύεις σε τέτοιο περιβάλλον αν δεν ανέχεσαι τον καπνό;  Ψιλά γράμματα. Αφήνουμε στην άκρη τον αρχικό στόχο που ήταν να περιοριστεί το κάπνισμα, να απαγορευτεί στους κλειστούς χώρους και να προαχθεί η δημόσια υγεία (public health το λεν οι κουτόφραγκοι) και με την καταβολή ενός χαρατσιού (του βγάλαμε κι όνομα ήδη, τσιγαρόσημο) όλα μέλι γάλα! Ο απόλυτα παράλογος συμψηφισμός δηλαδή!

Ανατροπή
Κι αφού σκάει αυτή η είδηση και γίνεται κάποια - μικρή σε σχέση με άλλες - αναμπουμπούλα στο διαδίκτυο, κι ενώ έχω στα σκαριά το παρόν post και θυμάμαι τις παλιές καλές μέρες αυτού του blog, διαβάζω πως ο Πρωθυπουργός σε συζήτηση που είχε με τον Υπουργό Υγείας, μεταξύ της εφαρμογής του νόμου ως έχει με εντατικοποίηση των ελέγχων και της παραπάνω πρότασης αποφάσισε το πρώτο! Βγήκε και ο κ. Λοβέρδος την επομένη και το επιβεβαιώνει. Και δε σας το κρύβω, ένιωσα μία ικανοποίηση.
Αυτό που μένει είναι να δούμε οτι θα κρατήσει αυτή τη στάση η Κυβέρνηση, αλλά και οι επόμενες Κυβερνήσεις, και δε θα υποκύψουν στις πιέσεις. Πράγμα δύσκολο. Γιατί η φωνή των μη καπνιστών δεν είναι τόσο δυνατή όσο των μαγαζατόρων. Κι αυτό είναι ξεκάθαρο, όταν μετά την ανακοίνωση της πρότασης Λοβέρδου υπήρξαν σποραδικές αντιδράσεις μόνο σε blogs και social networks, ενώ μετά την απάντηση του Πρωθυπουργού διαβάζω κάθε μέρα και νέα άρθρα στις εφημερίδες, βλέπω ρεπορτάζ στις τηλεοράσης με ιδιοκτήτες καφετεριών που καταστρατηγούν το νόμο γιατί αλλιώς πέφτει ο τζίρος και θαμώνες που καπνίζουν επιδεικτικά μπροστά στην κάμερα και μαθαίνω για πορείες διαμαρτυρίας.

Θα είναι άραγε μία ακόμα απόφαση για εφαρμογή του νόμου (έχουμε συνηθίσει κάθε εξάμηνο σε μία τέτοια) ή θα αλλάξει πράγματι κάτι; Εδώ είμαστε να το δούμε.


Έγραψαν επίσης για το θέμα: