Monday 27 June 2011

Εκδρομή στη Χίο


Αντί προλόγου
Επειδή το βλέπω, θα έφευγε το 2011 με μία και μοναδική ανάρτηση όλη κι όλη, κι επειδή όσο κι αν το blog έχει πέσει στα αζήτητα με μοναδικό υπεύθυνο εμένα, δε μου πάει η καρδιά να το κλειδώσω το ρημάδι, το αγαπάω. Γι’ αυτό θα κάνω ένα διάλειμμα από τον προβληματισμό και στην αγωνιά που όλους μας κατατρώει εδώ και μήνες και ως άλλη αποβάθρα 9 ¾ θα το χρησιμοποιήσω για να ξεφύγω από τη μαυρίλα και τη γκρίνια (αν και αθεράπευτα γκρινιάρης εκ φύσεως) της καθημερινότητας, όχι για να ξεγελάσω τον εαυτό μου ή εσάς, η κατάσταση είναι πραγματικά δύσκολη, οριακή, και όποιος δεν το έχει πάρει χαμπάρι ζει σε άλλη πραγματικότητα, αλλά για να ξεμπλοκάρει ο νους μου και να οπλιστώ με υπομονή για τα δύσκολα που έρχονται. Άλλωστε το blog λειτουργεί διαφορετικά για τον καθένα αλλά και για τον ίδιο, διαφορετικά για κάθε στιγμή. Κάποιες φορές σε βοηθάει να εκτονωθείς γι’ αυτά που ζεις, γι’ αυτά που βλέπεις γύρω σου να γίνονται και θες να τα βροντοφωνάξεις, να ταρακουνήσεις κόσμο, να συζητήσεις, να ακουστείς, κάποιες άλλες φορές θες απλά να φωτίσεις λίγο παραπάνω τις στιγμές και σκέψεις που λόγω καταστάσεων έχουν πέσει στην αφάνεια, που είναι αταίριαστες με την τρέχουσα επικαιρότητα, με την φάση που βρίσκεσαι, θες απλά να ξεφύγεις γιατί μπούχτισες. Επιστροφή λοιπόν, για πόσο, άγνωστο, έτσι λέω κάθε φορά και όλο κι αραιώνουν οι αναρτήσεις. Μπορεί το επόμενο ερέθισμα να δοθεί το 2012, αν και ξέχασα, όπως λεν και τα παιδιά (από τις λίγες μου πια επαφές με blogs και podcasts), τότε θα καταστραφεί ο κόσμος. Δε βαριέσαι, όποτε μου έρχεται θα γράφω.

Στη Χίο έχω βρεθεί 3 ή 4 φορές, για καλοκαιρινές διακοπές. Ειδικά για κάποιον που βρίσκεται στη Μυτιλήνη ή στη Σάμο, είναι ένας πολύ βολικός προορισμός για μια ολιγοήμερη απόδραση. Αν και μικρότερη σε έκταση και πληθυσμό από τη Λέσβο, έχει να προσφέρει πολλά στον επισκέπτη που επιζητεί τη χαλάρωση στην παραλία ή την εξερεύνηση γραφικών χωριών.
Ας τα πάρουμε από την αρχή όμως.
Πώς να φτάσετε
Στη Χίο μπορείς να φτάσεις είτε με αεροπλάνο είτε με καράβι από τον Πειραιά (ή τα νησιά του Βορείου Αιγαίου καλή ώρα). Το ποιο γρήγορο καράβι από Πειραιά κάνει το ταξίδι σε έξι ώρες, καθόλου άσχημα αν σκεφτείς την απόσταση.
Που να μείνετε
Η πόλη της Χίου προσφέρει αρκετά καταλύματα για διαφορετικά βαλάντια, από ξενοδοχεία μέχρι δωμάτια για low budget καταστάσεις. Μια καλή επιλογή, και κυρίως σε off season περιόδους λόγω αρκετά προσιτής τιμής, είναι η περιοχή του Κάμπου, περίπου 5 km έξω από τη Χώρα, όπου κάποια αρχοντικά έχουν μετατραπεί σε τουριστικά καταλύματα. Ενοικιαζόμενα δωμάτια θα βρείτε και κοντά σε παραλίες όπως του Καρφά, ενώ για κάτι διαφορετικό υπάρχουν δωμάτια στα μεσαιωνικά χωριά Αυγώνυμα και Μεστά.
Πώς να μετακινηθείτε
Αν δεν είστε adventure τύπος ή λάτρης των extreme sports που θα κάνετε τον γύρω του νησιού με ποδήλατο (ναι, υπάρχουν και τέτοιοι, αυτοί οι ταλαίπωροι ξένοι που βλέπουμε τα καλοκαίρια στους δρόμους), και δε θέλετε να περιοριστείτε στην κοντινή παραλία, τότε αναγκαστικά πρέπει να έχετε ή να νοικιάσετε αυτοκίνητο. Ιούνιο μήνα η τιμές που είδα ήταν 20-25€ τη μέρα. Οι δρόμοι είναι σε γενικές γραμμές πολύ καλοί για νησί, την αλήθεια μου θα την πω, καλύτεροι από της Λέσβου σε χάραξη και οδόστρωμα, αλλά είναι και η διαφορετική γεωγραφία, ωστόσο μέσα στην πόλη της Χίου χάθηκα 2-3 φορές, σε σημεία κλειδιά δεν υπήρχαν ταμπέλες και απλά έπρεπε να μαντέψεις, με αποτέλεσμα ουκ ολίγες φορές να μπλέξω στα στενά.
Άσχετο tip: αν είναι Κυριακή και ψάχνεις βενζινάδικο, μην απελπιστείς που όλα σχεδόν είναι κλειστά, σε κάποια λειτουργούν αυτόματοι πωλητές, self service ένα πράμα.
Άσχετο tip νούμερο 2: Γύρω από την κεντρική πλατεία υπάρχουν πινακίδες για ελεγχόμενη στάθμευση με κάρτα. Όσο κι αν έψαξα και ρώτησα, η απάντηση ήταν πως αυτό δεν ισχύει πια και είναι δωρεάν. Μη σας πάρω και στο λαιμό μου, διπλορωτήστε αν βρεθείτε κι εσείς εκεί. Μα καλά, τις ταμπέλες γιατί τις άφησαν;
Παραλίες
Οι παραλίες του νησιού είναι αρκετές και πολύ διαφορετικές. Η πιο γνωστή ίσως είναι τα Μαύρα Βόλια, ή Μαύρος Γυαλός, νότια της πόλης της Χίου (ή Χώρας), κοντά στο χωριό Εμπορειός. Όπως λέει και το όνομά της, πρόκειται για 3 κολπίσκους με μαύρα βότσαλα και πεντακάθαρα νερά. Αν δεν έχει κύμα μπορείς να ακούσεις τον μαγευτικό ήχο των βοτσάλων που αναδεύονται και γιατί όχι να ρίξεις έναν υπνάκο στη σκιά του μεγάλου απόκρυμνου βράχου, πρόσεχε όμως τα πετραδάκια που πέφτουν!!! Το τοπίο στον δεύτερο κολπίσκο είναι ιδιαίτερα εντυπωσιακό όταν κολυμπάς. Δε θα βρείτε κάτι περισσότερο από μια καντίνα και τα μαγαζάκια του μικρού κοντινού χωριού για προμήθειες, μην περιμένετε ομπρέλες και ξαπλώστρες. Καλύτερα.
Από τις πιο τουριστικές παραλίες είναι η οργανωμένη του Καρφά, πολύ κοντά στην πόλη, με λεπτή άμμο. Είναι αρκετά αβαθής και προσφέρεται για οικογένειες και παιχνίδι στην άμμο.
Η παραλία της Αγίας Φωτεινής, ή αλλιώς της Αγίας Φωτιάς, είναι μια παραλία με άσπρο βότσαλο, σε μεγάλο βαθμό οργανωμένη. Δε μου άρεσε γιατί οι ξαπλώστρες χρεώνονται περίπου 3€ η κάθε μια, ενώ στη Λέσβο αλλά και αλλού στη Χίο προσφέρονται απλά με την παραγγελία στο μαγαζί. Κατά τ’ άλλα όμως μου άρεσαν πολύ τα νερά αλλά και τα μικρά της βότσαλα, όχι οι κοτρώνες που βρίσκουμε αλλού.
Τα Βρουλήδια είναι ακόμα μια παραλία που αξίζει να την επισκεφτείτε. Πρόκειται για έναν μικρό κολπίσκο με άμμο και λίγες πέτρες που βρίσκεται στο πιο νότιο σημείο του νησιού. Θα πρέπει να κατεβείτε κάποια – αρκετά – σκαλιά αλλά τα νερά θα σας αποζημιώσουν, αν δεν έχει αέρα – αυτό είναι το κακό με τις αμμουδερές παραλίες, στο λίγο κύμα η άμμος κάνει τα νερά αδιαφανή.
Στο παραλιακό χωριό της Κώμης, επίσης νότια της Χώρας, υπάρχει μια ωραία, επίσης οργανωμένη, παραλία με άμμο και λεπτό χαλίκι. Οι ομπρέλες και οι ξαπλώστρες πάνε με την παραγγελία. Όταν πήγα, η μουσική και η εξυπηρέτηση στο τελευταίο δεξιά μαγαζί (Πανδαισία) ήταν εξαιρετική, μπορείς να παραγγείλεις από καφέ μέχρι κρύα μπύρα και πίτσα (μεγάλη, όχι μικρή) κι αυτά σε υπόκρουση classic rock! Kudos! Η θάλασσα είχε το ανάλογο φύκι λόγω του αέρα αλλά έτσι είναι.
Για τις παραλίες στα βόρεια του νησιού δε μπορώ να σας πω πολλά γιατί επικεντρώθηκα στο Νότο. Άκουσα για την περιοχή Γλάροι και τη Δασκαλόπετρα, όμως δεν έχω προσωπική άποψη. Έκανα μια γρήγορη βουτιά στην παραλία Λήμνο, κοντά στο χωρίο Βολισσός, βορειοδυτικά, δε μπόρεσα και παραπάνω, γιατί τα νερά ήταν πάγος! Ωστόσο είχε αμμουδιά και δέντρα για την απαραίτητη σκιά, οπότε κρατήστε την κι αυτήν!
Υπάρχουν παραλίες και στα δυτικά του νησιού, όπως η Ελίντα, αλλά πρέπει να ξέρετε πως υπάρχει ένα θεματάκι με τις σφήκες, κι αυτό δεν είναι μύθος, το διαπιστώσαμε κι εμείς! Γι’ αυτό έχετε το νου σας.
Θα ακολουθήσει  - σύντομα ελπίζω - ανάρτηση με αξιοθέατα και φωτογραφίες, όσα τουλάχιστον εγώ έχω επισκεφτεί και σημειώσει.