Sunday 21 December 2008

Μελομακάρονα!

[Quiz παρατηρητικότητας στο τέλος του post...]

Μέρες που είναι, το αστεράκι στις αστερομάσες έκανε το θαύμα του και μας έβαλε μια συνταγή για μελομακάρονα! Βάλθηκα κι εγώ να τα φτιάξω, για να γλυκαθούμε λιγάκι! Η συνταγή αποδείχτηκε αρκετά εύκολη και νομίζω πως πέτυχαν!

Τα έκανα λίγο μεγάλα αλλά έτσι μου αρέσουν, να χορταίνεις!
Θα πάρω κι αύριο στη δουλειά να κεράσω και να μαζέψω εντυπώσεις.

Χρόνια πολλά!

~

Παιχνίδι: Βρείτε τη διαφορά...

Carols @ Trafalgar square

Λονδίνο, Χριστούγεννα 2008.



Αθήνα, Χριστούγεννα 2008 [Photo by in.gr].

Saturday 20 December 2008

Το δέντρο και τα κάλαντα στην Trafalgar

Με τα τελευταία γεγονότα στην Ελλάδα άργησα λίγο να ξαναμπώ σε Χριστουγεννιάτικη διάθεση. Αλλά όταν γύρω σου καθημερινά βλέπεις Άγιους Βασίληδες, χριστουγεννιάτικα λαμπιόνια και χιονάνθρωπους, θέλοντας και μη μπαίνεις στο κλίμα! Ήρθαν και κάποια posts από την Πέννυ και τη Σοφία και έδεσε το γλυκό!

Σήμερα, λίγες 5 μέρες πριν τα Χριστούγεννα, για όσους το έχουν ξεχάσει, θα σας δείξω το Χριστουγεννιάτικο μας δέντρο. Όχι το δικό μου, το οποίο σε ύψος δεν πρέπει να ξεπερνάει το μέτρο, αλλά της πόλης, στην πλατεία Trafalgar! Όπως είχα γράψει και πέρσι, η παράδοση θέλει την Νορβηγία να προσφέρει κάθε χρόνο ένα δέντρο στο Λονδίνο για τη βοήθεια που προσέφεραν οι Άγγλοι στον Β' Παγκόσμιο πόλεμο. Το δέντρο τρια χρόνια που είμαι εδώ στολίζεται πάντα με τον ίδιο λιτό τρόπο.

Trafalgar square and Christmas tree

Trafalgar square and Christmas tree

Φέτος όπως και πέρσι, κάθε απόγευμα μαζεύονται χορωδίες από διάφορες φιλανθρωπικές οργανώσεις και σύλλογους πολιτών, και ψέλνουν κάλαντα μπροστά από το δέντρο., μαζεύοντας και χρήματα για φιλανθρωπικούς σκοπούς. Παρά το αρκετό κρύο, βρήκα κόσμο να κάθεται στα σκαλιά της πλατείας μπροστά στην National Gallery και να τους ακούει ή και να ψέλνει μαζί τους.

Carols @ Trafalgar square

Σας έχω και ένα μικρό κλιπάκι για να πάρετε μια ιδέα. Κάτι οι σειρήνες, κάτι ο αέρας, ο ήχος δεν είναι και ο καλύτερος.



Καλές γιορτές!

Thursday 11 December 2008

Έλληνα, με πληγώνεις

Τις τελευταίες ημέρες παρακολουθώ σιωπηλός αυτά που συμβαίνουν. Σκέψεις πολλές που όμως δυσκολεύομαι να συντάξω.

Δε θέλω να πω τίποτα, ούτε για τον άδικο χαμό ενός μικρού παιδιού, ούτε για αυτά που ένιωσα βλέποντας σε βίντεο και φωτογραφίες τα όσο ακολούθησαν. Ούτε για τις εξηγήσεις που καλούμαι να δώσω σε εύλογες απορίες, πάλι μετά την θλιβερή κατάσταση με τις φωτιές πριν δύο καλοκαίρια.

Θέλω μόνο να γράψω και να μοιραστώ κάποιες σκέψεις μπας και σταματήσουν να με στοιχειώνουν.

Δυστυχώς, αν και είμαι αισιόδοξο άτομο (μη σε ξεγελάει το Γκρινιάρης) πασχίζω καιρό τώρα να βρω και να πιαστώ από μια ελπίδα. Μια ελπίδα για μια καλύτερη Ελλάδα, μια καλύτερη πραγματικότητα. Μια Ελλάδα που δε θα έχει να ζηλέψει τίποτα από τις άλλες χώρες. Μια Ελλάδα που δε θα με πληγώνει.

Και δυσκολεύομαι. Και απογοητεύομαι. Ξέρεις γιατί; Γιατί ακούω και διαβάζω συνεχώς για απαιτήσεις για κάτι καλύτερο. Φωνάζουμε για μια καλύτερη αντιμετώπιση από τους πολιτικούς, μια καλύτερη καθημερινότητα, μια καλύτερη προοπτική, αλλά ξεχνάμε σε ποιον πρέπει να φωνάξουμε και να τα απαιτήσουμε.

Έλληνα, σε σένα μιλάω. Αν κάποιος φταίει για την καθημερινότητά σου, για τη μιζέρια που βιώνεις κάθε μέρα, για τα σκουπίδια στην τηλεόραση σου, για την κακοπληρωμένη δουλειά σου, για το ότι κάνεις καθημερινά κάτι που απεχθάνεσαι, για το ότι έχει κίνηση στους δρόμους και δε βρίσκεις να παρκάρεις, για το ότι σου σερβίρουν τον καφέ πιο ακριβά κι απ’ το Παρίσι, για το ότι γίνονται τόσα σκάνδαλα, αυτός είσαι εσύ.

Ναι ρε, εσύ και μόνο εσύ!

Αντί λοιπόν να απαιτείς αλλαγή, κάνε κάτι και φέρε την αλλαγή ο ίδιος! Άλλαξε μυαλά ρε και σταμάτα τη μιζέρια στην οποία εσύ έχεις βουλιάξει την ίδια σου τη χώρα!

Όταν εσύ ο ίδιος δέχεσαι να λαδώνεις και απαιτείς να λαδώνεσαι για να κάνεις τη δουλειά σου.
Όταν εσύ ο ίδιος περιμένεις να βγει η Χ κυβέρνηση για να διοριστείς ή τάζεις δεξιά κι αριστερά για μία θέση.
Όταν εσύ ο ίδιος κλέβεις, είτε είσαι ταξιτζής, είτε μαγαζάτορας, είτε φορολογούμενος.
Όταν είσαι διατεθειμένος να στριμωχτείς σε ένα μαγαζί γεμάτο καπνό και να σκάσεις 200 ευρώ για δυο ποτά ενώ κλαίγεσαι πως δε σου περισσεύουν και ενώ θα κλαίγεσαι πως δε σου φέρθηκαν σαν πελάτη. Αλλά θα ξαναπάς.
Όταν στις εκλογές πάλι θα ψηφίσεις τους ίδιους, χωρίς να σκεφτείς καν το καλό της χώρας και των παιδιών σου. Αλήθεια, με τι κριτήρια ψηφίζεις, το έχεις αναλογιστεί;
Όταν από τη μανία σου να καταναλώσεις παίρνεις τη μία κάρτα μετά την άλλη χωρίς να υπολογίζεις πως θα τις ξεπληρώσεις. Αλλά δε βαριέσαι, έχουμε καιρό μέχρι τότε.
Όταν θέλεις με το ενοικιαζόμενο δωμάτιο να βγάλεις σε ένα καλοκαίρι τα έξοδα όλης της χρονιάς για να την αράζεις μετά.
Όταν παρκάρεις τη μηχανή σου πάνω στο πεζοδρόμιο, το τζιπ σου στην ράμπα για τα ΑΜΕΑ και τη γλάστρα σου στη θέση parking κάτω από το μπαλκόνι σου.
Όταν ζητάς το πτυχίο σου να μην είναι απλά ένα χαρτί, αλλά φροντίζεις εσύ ο ίδιος ως φοιτητής να το υποβαθμίζεις συνεχώς. Πότε θα πάρεις χαμπάρι πως οι άλλοι σε έχουν ξεπεράσει;
Όταν το καλημέρα και ένα χαμόγελο το πρωί κοστίζουν και εσύ τσιγκουνεύεσαι.
Όταν σου λένε πως υπάρχει κρίση και έξω απολύεται κόσμος (άλλο θέμα αυτό) κι εσύ ασχολείσαι ακόμα πως θα ξοδέψεις για να πάρεις το πιο καινούριο κινητό ή αυτοκίνητο.

Όταν ζηλεύεις τους πολίτες στις άλλες χώρες που επισκέπτεσαι, και εύχεσαι να ήσουν στη θέση τους, αλλά δεν είσαι διατεθειμένος να αλλάξεις ΤΙΠΟΤΑ πρώτα σε σένα, παρά μόνο περιμένεις κάποιος με ένα μαγικό ραβδάκι να τα αλλάξει όλα.

Γι’ αυτό δυσκολεύομαι να βρω ελπίδα φίλε μου. Γιατί έχω κουραστεί. Με τη μιζέρια, την κουτοπονηριά, την υποκρισία, τη νωθρότητα και την ψευτομαγκιά. Με έχεις κουράσει γιατί επιμένεις ακόμα να ψάχνεις την αιτία και να αγανακτείς, αντί να δώσεις μια μούντζα στον καθρέφτη και μετά να κοιτάξεις τι πήγε στραβά και τι μπορείς εσύ να κάνεις! Αρχίζοντας από την επόμενη φορά που θα πας στη δουλειά σου, από την επόμενη φορά που θα ξοδέψεις, την επόμενη φορά που θα μπει πελάτης στο μαγαζί σου, την επόμενη φορά που θα μπεις στον πειρασμό να βάλεις alarm και να διπλοπαρκάρεις, την επόμενη φορά που θα πας να ψηφίσεις.

Και ποιος ξέρει, ίσως να διαπιστώσεις ότι δεν είσαι ο μόνος που προσπαθεί να αλλάξει αυτόν τον τόπο.

[Για να μην παρεξηγούμαστε, προφανώς και δε λέω πως αν δεν κλέψεις τους τουρίστες ή δεν διπλοπαρκάρεις ξαφνικά θα σταματήσουν οι Siemens και Βατοπέδια. Απλά για μένα τότε θα αρχίσει να υπάρχει ελπίδα].

Thursday 4 December 2008

Το Bath των Ρωμαϊκών λουτρών και της Jane Austen

Πάει καιρός που έκανα αυτή την εκδρομή, με αυτά και με εκείνα δεν έκανα το post όταν έπρεπε, αλλά ευτυχώς η ~~A~~ μου θύμισε ότι σε ένα podcast είχα υποσχεθεί μια περιήγηση στο Bath. Εδώ είμαστε λοιπόν, μήνες μετά, για να εξερευνήσουμε αυτή την πόλη, η οποία σημειωτέον βρίσκεται ολόκληρη υπό την προστασία της UNESCO ως μνημείο της Παγκόσμιας κληρονομιάς! Και θα καταλάβετε γιατί.

Η πόλη του Bath βρίσκεται στη νοτιοδυτική Αγγλία, κοντά στο Bristol, βορειοδυτικά του Λονδίνου, περίπου 1,5 ώρα με το τρένο από τον σιδηροδρομικό σταθμό του Paddington.

Η ιστορία της πόλης πάει πολύ πίσω, από τη Ρωμαϊκή κιόλας περίοδο, όταν οι Ρωμαίοι εκμεταλλεύτηκαν τις θερμές πηγές της κοιλάδας του ποταμού Avon και έχτισαν τα περίφημα Ρωμαϊκά λουτρά και έναν ναό, σημαντικά εκθέματα της πόλης σήμερα που αξίζει να τα επισκεφτείτε.

Roman Baths

Εκτός από το μεγάλο λουτρό που βλέπετε στις φωτογραφίες, υπάρχουν πολλά μικρότερα λουτρά και αίθουσες, καθώς και απομεινάρια του αρχαίου Ρωμαϊκού ναού. Στον επάνω όροφο υπάρχει και μια σειρά αγαλμάτων.

Roman Baths

Roman Baths

Roman Baths

Στην τελευταία φωτογραφία διακρίνεται στο βάθος το Αββαείο του Bath, με τη γνωστή Γοτθική αρχιτεκτονική την οποία μπορείτε να απολαύσετε καλύτερα στις παρακάτω φωτογραφίες.

Bath Abbey

Bath Abbey

Η πόλη γνώρισε μεγάλη ανάπτυξη τον 18ο και 19ο αιώνα, κατά τη Γεωργιανή περίοδο, κάνοντας το Bath σήμερα να μοιάζει με ένα ζωντανό μουσείο Γεωργιανής αρχιτεκτονικής, το οποίο περπατάς και νομίζεις πως είσαι σε άλλη εποχή.

Bath

Bath

Βέβαια στη μεταφορά σε αυτή την άλλη εποχή βοήθησαν στην προκειμένη περίπτωση και κάποιες εκδηλώσεις που οργάνωνε το Jane Austen Centre που υπάρχει στην πόλη. Η γνωστή Βρετανίδα συγγραφέας της εποχής έζησε στην πόλη για λίγα χρόνια, και παρόλο που απ' ότι διάβασα δεν της άρεσε και ιδιαίτερα, η πόλη την τιμά με κάθε τρόπο.

Bath

Bath

Αρχιτεκτονικό ενδιαφέρον, πάντα δείγμα Γεωργιανής αρχιτεκτονικής, παρουσιάζει μια σειρά κατοικιών στην κορυφή ενός λόφου που σχηματίζουν ημικύκλιο, το Royal Crescent.

Royal Crescent

Royal Crescent

Royal Crescent

Λίγο πιο πέρα υπάρχει κι άλλο ένα συγκρότημα κατοικιών που σχηματίζουν έναν κύκλο, το Circus.

Άλλο ένα μέρος που αξίζει προσοχής και επίσκεψης είναι η Pulteney Bridge.

Pulteney Bridge

Pulteney Bridge

Εκτός από την αρχιτεκτονική της (ναι, έχει γράψει αυτή τη λέξη αρκετές φορές στο post αλλά όχι άδικα νομίζω) είναι μία από τις τέσσερις μόνο γέφυρες στον κόσμο που έχουν μαγαζιά σε όλο το μήκος της.

Pulteney Bridge

Και βέβαια, όπως κάθε αγγλική πόλη που σέβεται τον εαυτό της, αρκετό πράσινο, γκαζόν και λουλούδια, αρκετά περιποιημένα πρέπει να παραδεχτώ. Ε, τόσο νερό, λογικό δεν είναι;

Bath

Flower fountain

Για το τέλος άφησα ένα πιο... μοντέρνο touch στην πόλη. Επισκέφτηκα το Bath κάπου το Σεπτέμβριο αν θυμάμαι καλά, και τότε η πόλη ήταν γεμάτη από... γουρούνια! Θυμάστε τις αγελάδες και τις καρδιές που γέμισαν την Αθήνα κάποτε; Ε, κάτι τέτοιο. Εκατόν τέσσερα ζωγραφισμένα γουρούνια σε κάθε σημείο της πόλης, άλλοτε φανερά κι άλλοτε πιο κρυμμένα, στόλιζαν την πόλη και αργότερα θα πωλούνταν για φιλανθρωπικό σκοπό. Ορίστε μερικά.

Painted pig

Painted pig

Painted pig

Painted pig

Painted pig

Το Bath είναι μια υπέροχη πόλη, ξεχωριστή, όχι ακόμα μια κλασική αγγλική επαρχιακή μεσαιωνική πόλη, με δικό της χρώμα, από μια άλλη εποχή. Αξίζει να την επισκεφτείτε, κατά προτίμηση μια μέρα με καλό καιρό, όπως αυτόν που είχαμε την τύχη να μας κάνει εκείνο το ηλιόλουστο Σάββατο!

Monday 1 December 2008

Podcast - Επεισόδιο 12ο

Το 12ο επεισόδιο μπορεί να άργησε λίγο, αλλά ήρθε με εκπλήξεις! Κύριο θέμα είναι το BookCrossing, για το οποίο μας μιλάει ο Zlatko, ενώ για το τέλος σας έχω ανταπόκριση από το Stamford Bridge στο ντέρμπι του Λονδίνου μεταξύ Chelsea και Arsenal! Εννοείται πως αναφερόμαστε στο Χριστουγεννιάτικο Λονδίνο αλλά και στα podcasts. Η μουσική ίσως είναι λίγο "σκληρή" σε κάποια σημεία, αλλά επιβάλλεται για ένα δυναμικό come back!

Ελπίζω να σας αρέσει!

Περισσότερα στο blog του podcast!