Sunday 29 July 2007

Still open

Μέσα στην δίνη του καλοκαιριού, έστω και τυπικά, τα ερεθίσματα για να γράψω στο blog έχουν μειωθεί αισθητά. Φάση είναι και θα περάσει, θέλω να πιστεύω. Δεν προβληματίζομαι. Έτσι κι αλλιώς είχα ξεκαθαρίσει και υποσχεθεί στον εαυτό μου ότι ποτέ δε θα νιώσω υποχρεωμένος να γράψω κάτι προς χάριν της συνέπειας. Γιατί τη στιγμή που θα το κάνω, νομίζω πως το όλο εγχείρημα θα χάσει κάτι από τη μαγεία του.

Οι ρυθμοί έχουν χαλαρώσει κατά τι, κυρίως λόγω της ιδέας του καλοκαιριού. Όποτε βρήκα λίγο ελεύθερο χρόνο μέσα στη βδομάδα, είτε την άραζα στο πάρκο αν είχε λίγο ήλιο, τα πολύτιμα sunny intervals, είτε εξορμούσα με τουριστική διάθεση.

Ο καλός καιρός της Τρίτης και της Παρασκευής και οι σύντομες απογευματινές βόλτες στο πάρκο βοήθησαν στο να τελειώσω το πρώτο βιβλίο του Harry Potter μέσα σε μια βδομάδα, και πολύ κράτησε. Πριν λίγο γύρισα από τη μεσημεριανή βόλτα που σκοπό είχε την αγορά του δεύτερου βιβλίου. Κι όμως στο μεγάλο βιβλιοπωλείο που επισκέφτηκα όλα τα βιβλία του Harry Potter πλην των δυο τελευταίων είχαν εξαντληθεί! Ευτυχώς πιο δίπλα ήταν ένα άλλο βιβλιοπωλείο γνωστής αλυσίδας και το βρήκα. Τα επόμενα μάλλον θα τα παραγγείλω από το internet έτσι όπως πάει… Και μέσα σ’ όλα ήρθα αντιμέτωπος με ένα πολύ σημαντικό δίλημμα. Η σκηνή έχει ως εξής: εγώ μπροστά από τα ράφια του βιβλιοπωλείου, αναποφάσιστος όπως πάντα, στο ένα χέρι την πρώτη έκδοση του βιβλίου, στο άλλο την πιο πρόσφατη. Ποιο να πάρω, ποιο να πάρω; Ναι, μάλλον σας φαίνεται λίγο γελοίο το δίλημμα, γιατί ούτε διαφορά τιμής υπήρχε, ούτε όγκου, βάρους κλπ, μόνο μια μικρή διαφορά στο εξώφυλλο, αφού το εξώφυλλο της καινούριας είχε στο κέντρο της μια μικρογραφία του εξώφυλλου της πρώτης.

Ναι αλλά το ένα είναι η πρώτη έκδοση. Ναι αλλά δεν αγοράζεις και κανένα δυσεύρετο βιβλίο να έχει σημασία. Ναι αλλά αυτό είναι το πιο συνηθισμένο. Ναι αλλά το άλλο έχει πιο άσπρες σελίδες. Είναι αυτό που δείχνει στη διαφήμιση με το απορρυπαντικό «το λευκότερο λευκό»! Μόνο του δεν καταλάβαινες τη διαφορά, δίπλα στην καινούρια έκδοση όμως οι σελίδες της παλιάς έκδοσης φαίνονταν πολύ γκρι. Συνηγόρησε ότι και για το πρώτο βιβλίο την καινούρια έκδοση βρήκα, οπότε πήρα την απόφαση και κινήθηκα στο ταμείο, χωρίς να κοιτάξω πίσω…

Παρεμπιπτόντως, δεν ξέρω αν σας το έχω πει ποτέ, αλλά γενικά τα βιβλία εδώ είναι ένα πολύ προσιτό οικονομικά προϊόν. Τα περισσότερα βιβλία που έχω διαβάσει εδώ κόστιζαν από 4 μέχρι 7 λίρες, δηλαδή από 7,5 μέχρι 11 ευρώ περίπου. Βέβαια αυτές οι τιμές είναι για τις paperback εκδόσεις, αλλά τα περισσότερα λογοτεχνικά βιβλία ούτως ή άλλως με μαλακό εξώφυλλο τα αγόραζα.

Η χτεσινή μέρα ήταν σαφώς πιο ενδιαφέρουσα και με λιγότερα διλήμματα. Το πρωί κατεβήκαμε για καφέ στα St Katherine's Docks. Είναι ένα σύμπλεγμα μαρίνων (τι είπα πάλι;) δίπλα από το φημισμένο Tower of London και την Tower Bridge. Μια πολύ ήσυχη περιοχή, ιδανική για βόλτα μακριά από τη φασαρία του κέντρου της πόλης, αν και μόλις λίγες δεκάδες μέτρα παραδίπλα. Το στοιχείο του νερού πάντα με ηρεμεί και με γαληνεύει, και μια βόλτα ακόμα και κάτω από έναν τέτοιο βαρύ ουρανό, είναι άκρως αναζωογονητική.





Και βέβαια η απαραίτητη pub, έτσι; Με αρκετή δόση λουλουδικού. Η Σοφία με είχε προειδοποιήσει να βγάλω αυτή τη φωτογραφία.

Η είσοδος από το ποτάμι.


(Στην τελευταία φωτογραφία φαίνονται και τα κυκλικά Starbucks! Χαχα!)

Τώρα που είπα Tower Bridge, να σας κάνω μια διευκρίνιση για ένα λάθος που κάνουν πολλοί. Η γέφυρα με τους πυργίσκους που βλέπετε σε πολλές carte postal και φωτογραφίες είναι η Tower Bridge, και όχι η London Bridge. Η London Bridge, ναι αυτή της Fergie, είναι άλλη, και συγκεκριμένα είναι νομίζω η πρώτη γέφυρα που ένωνε τις όχθες του Τάμεση! Anyway, το θέμα είναι ότι πολλοί λένε London Bridge εννοώντας την Tower Bridge. Και μπορεί οι δύο αυτές γέφυρες να είναι η μια μετά την άλλη αλλά είναι δύο διαφορετικές γέφυρες! Αυτό. Τώρα ξέρετε, όχι να σας ακούσω να τα μπερδεύετε!




(Ok, επαναλαμβάνομαι, αλλά αυτή ήταν η Tower Bridge!)

Στη συνέχεια περάσαμε στην αντίπερα όχθη του Τάμεση και πήγαμε στην bfi IMAX, την μεγαλύτερη οθόνη στο Νησί, η οποία φιλοξενεί και 3D προβολές! Μου είχε καρφωθεί, σαν παιδί κι εγώ, να παρακολουθήσω μια τέτοια προβολή, κι έτσι μετά από αρκετή γκρίνια, κατάφερα να τους πείσω να δούμε μεσημεριάτικα το DinosaursGiants of Patagonia σε μια αίθουσα ασφυκτικά γεμάτη από παιδιά και γονείς! Ήταν μοναδικό. Εξοπλισμένοι με τα ειδικά γυαλιά απλώναμε τα χέρια για να πιάσουμε τα δεινοσαυράκια που μας πλησίαζαν διστακτικά, κρυβόμασταν για να μη γίνουμε η λεία μιας πεινασμένης αγέλης σαρκοφάγων δεινοσαύρων, θαυμάζαμε μαγευτικά τοπία ειδικά επεξεργασμένα με την 3D τεχνολογία σα να βρισκόμαστε εκεί, και γενικά απολαύσαμε τα 45 λεπτά της τρισδιάστατης προβολής. Ωστόσο από το συγκεκριμένο ντοκιμαντέρ να το πω (;), περίμενα περισσότερα, καθώς μεγάλο κομμάτι αναλωνόταν στο παρόν όπου ακολουθούσαμε κάποιους παλαιοντολόγους, κι έτσι δε χορτάσαμε μάχες δεινοσαύρων και άλλα τέτοια φουτουριστικά!

Αυτά τα ολίγα λοιπόν! Τώρα που το σκέφτομαι, έχω κι άλλα να σας πω, και κυρίως να σας δείξω φωτογραφίες από το πάρκο που τράβηξα τα απογεύματα που κατέβηκα, αλλά πρώτον σας έχω πρήξει με τα πάρκα, δεύτερον ακόμα κι αν σας έχω πρήξει, αν τις βάλω τώρα τι θα βάλω μεσοβδόμαδα αν δεν έχω έμπνευση, και τρίτον αρκετές φωτογραφίες έβαλα ήδη σ’ αυτό το post!

Καινούρια βδομάδα από αύριο, μπαίνει αισίως και ο Αύγουστος! Ε ρε γλέντια, τρίτος μήνας του καλοκαιριού! Μην το γρουσουζέψω, αλλά οι προβλέψεις αρχίζουν και φτιάχνουν.

Καλή εβδομάδα σε όλους!

Saturday 21 July 2007

Βόλτα μετά την καταιγίδα

Ευτυχώς η χτεσινή καταιγίδα κράτησε μόλις (!) τρεις ώρες, με αμείωτη ένταση να σημειώσω, αλλά μετά ο – τρελός Αγγλικός – καιρός μας επιφύλασσε μια ευχάριστη έκπληξη. Μια λιακάδα όλοι δική μας! Ο συνδυασμός ήταν πολύ αναζωογονητικός. Παρασκευή μεσημέρι, το απόγευμα ελεύθερο, διάθεση ανεβασμένη λόγω του επερχόμενου Σαββατοκύριακού και μια λιακάδα αντί μιας πρωινής μουντάδας και ενός αδυσώπητου κατακλυσμού. Είναι αυτές συγκυρίες για να τις αφήσεις να πάνε στράφι; Όχι βέβαια!

Αρχικά λοιπόν αναπροσαρμόσαμε το ραντεβού για lunch, το οποίο προσωρινά είχε αναβληθεί μέχρι νεωτέρας, και ξεχυθήκαμε να προϋπαντήσουμε το ΠΣΚ!

Υπέρμετρα ενθουσιασμένος, και ξέροντας ότι ρισκάρω να γίνω παπί, αφού όπως είπαμε ο καιρός εδώ είναι απρόβλεπτος, αποφάσισα να μετακινηθώ με το ποδήλατο, ώστε να εκτονωθώ στο έπακρο και να βγάλω την κούραση μιας ολόκληρης εβδομάδας. Wanna join me;

Στο Λονδίνο υπάρχουν αρκετές διαδρομές που μπορείς να κάνεις με το ποδήλατο, είτε μέσω αποκλειστικά ποδηλατοδρόμων, είτε μέσω δρόμων με χαμηλή κυκλοφορία. Υπάρχουν ειδικοί χάρτες που δείχνουν αυτές τις διαδρομές, ή μπορείς απλά να συμβουλευτείς το tfl.gov.uk, που είναι υπόδειγμα site συγκοινωνιακού οργανισμού… Υπόδειγμα!

Ο προορισμός μου ήταν η περιοχή Southbank, δηλαδή η νότια πλευρά του Τάμεση, ανάμεσα στο σταθμό Waterloo και Westminster, ή διαφορετικά εκεί που είναι το London Eye. Είναι από τα πιο ωραία μέρη για βόλτα, με πεζόδρομο, μαγαζιά, εστιατόρια, εκθέσεις, events κλπ.

Επέλεξα την πιο ασφαλή, ευχάριστη και σύντομη διαδρομή, που περνάει μέσα από τα πάρκα καθώς και από πολλά κεντρικά σημεία και αξιοθέατα της πόλης.

Μπήκα στο Hyde Park από την Lancaster Gate και ακολούθησα τον δρόμο που το διασχίζει μέχρι να φτάσω στη λίμνη Serpentine (χάρτης@maps.google). Εκεί βρήκα τους πρώτους τολμηρούς που βγήκαν για βόλτα μετά την καταιγίδα, και όπως βλέπετε ο καιρός τους δικαίωσε. Τίποτα δε θύμιζε τι συνέβαινε πριν μια ώρα. Ίσως μόνο κάποια - άσπρα - σύννεφα και οι μικρές λιμνούλες σε μερικά σημεία του πάρκου ή στο χώμα στη λωρίδα για την ιππασία (ναι, έχει κι απ’ αυτήν!).

Πήρα τον Serpentine Rd, δίπλα από τη λίμνη, που είναι ένας δρόμος για ποδήλατα, skaters, skateboarders, joggers ή απλά για βόλτα...

και έφτασα στο Hyde Park corner, την νοτιοανατολική γωνία του πάρκου που το ενώνει με το St. Jamess park και το Green park.

Δυστυχώς, αντίθετα με το Hyde Park, τα δυο αυτά πάρκα δεν έχουν δρόμους που να επιτρέπεται το ποδήλατο παρά μόνο περιμετρικά, αλλά κι αυτό μια χαρά βολεύει. Έτσι κατέβηκα την Constitution Hill, έχοντας αριστερά μου το Green park, και έφτασα στο Buckingham Palace, που βρίσκεται στην αρχή του St. Jamess park. Είναι ένα σημείο που όποια μέρα του χρόνου, όποια στιγμή της ημέρας και να περάσω, θα έχει σίγουρα τουρίστες! Αφού έκανα την καθιερωμένη στάση για φωτογραφίες, πήρα τον The Mall, που είναι ένας μεγάλος δρόμος με κόκκινη άσφαλτο, όπως όλοι οι δρόμοι γύρω από το παλάτι, και ενώνει το Buckingham palace με την Trafalgar square.

(Photo: wikipedia)

Δεν χρειάστηκε να φτάσω μέχρι εκεί, αφού έστριψα στον Horse Guards Rd, που όπως λέει και το όνομά του περνάει μπροστά από το Horse Guards και το Horse Guards Parade, το οποίο φυλάσσεται από μέλη του ιππικού (άλλη μια τουριστική attraction).

Φτάνοντας στο τέλος του πάρκου πλέον και στρίβοντας προς το ποτάμι, να’ σου το Big Ben να υψώνεται, δείχνοντας μου ότι η ώρα του ραντεβού πλησιάζει.

Ευτυχώς ήμουν κοντά. Μια στάση για μια γρήγορη φωτογραφία της Πλατείας Κοινοβουλίου και του Αβαείου του Westminster, και διασχίζω την Westminster bridge για να βρεθώ στη νότια πλευρά του ποταμού.

Δε μπορούσα να μην ρίξω μια ματιά στην πόλη που απλωνόταν μπροστά μου, και βεβαίως στο London Eye που ξεχωρίζει.

Είχα σχεδόν φτάσει. Κατέβηκα τα σκαλιά με το ποδήλατο παραμάσχαλα (που λέει ο λόγος) και περπάτησα στον πεζόδρομο που ήταν γεμάτος κόσμο. Εκεί βρίσκεται το Aquarium, μια μόνιμη έκθεση με γλυπτά και σχέδια του Salvador Dali και προσφάτως αφιχθείσα μια έκθεση με κεντρικό θέμα το Star Wars.

Είχα φτάσει. Και η όρεξη είχε ανοίξει για τα καλά, να’ ναι καλά το ποδήλατο. Αφού χτυπήσαμε μερικά noodles με θέα το ποτάμι, είπαμε να επισκεφτούμε την έκθεση του Dali.

Ήταν αρκετά αξιόλογη, είδαμε μερικά από τα γνωστά του γλυπτά, όπως το Space Elephant, το Horse saddled with time, το Nobility of time και το Cabinet Anthropomorphique, καθώς και κάποια σχέδιά του, αλλά όχι πίνακες δυστυχώς (οι φωτογραφίες είναι από διάφορα sites). Απ’ όσο ξέρω υπάρχει κι άλλη μια έκθεση για τον Dali, στο Tate Modern Museum, την οποία σκοπεύω να επισκεφτώ.





Βγαίνοντας μιάμιση ώρα αργότερα το τοπίο δεν ήταν τόσο φιλικό, το αντίθετο θα έλεγα θα έλεγα.

Σκηνές βγαλμένες από ταινία φυσικής καταστροφής, με εμένα να κάνω ποδήλατο στο κέντρο μιας θεομηνίας βρεγμένος από την κορυφή ως τα νύχια, μου ήρθαν αμέσως στο μυαλό.

Αλλά ευτυχώς στο βάθος έβλεπα γαλάζιο, οπότε αναπτερώθηκαν οι ελπίδες μου ότι μπορεί και να τη βγάλω… όχι καθαρή, αλλά στεγνή! Πριν φύγω όμως φρόντισα να κανονίσω για το βράδυ σινεμά, και έτσι λίγες ώρες αργότερα έβλεπα το Harry Potter and the Order of Phoenix. Ωραία ταινία, σε στυλ παρόμοιο με τις προηγούμενες. Αν είστε fan θα σας αρέσει (και χειρότερη να ήταν, πάλι θα σας άρεσε), αν πάλι όχι, θα περάσετε ένα ευχάριστο βράδυ.

Γυρνώντας σπίτι κάτι ουρές έξω από τα βιβλιοπωλεία μου θύμισαν ότι χτες τα μεσάνυχτα έβγαινε σε κυκλοφορία το 7ο βιβλίο του Harry Potter. Δεκάδες φανατικοί σχημάτιζαν ουρά έξω από τα Waterstones και τα Books etc., (σχετικό video από sky news, γιατί εμείς εδώ κάνουμε ρεπορτάζ!) και περίμεναν καρτερικά, οι περισσότεροι καθισμένοι κάτω σε πηγαδάκια με μια μπυρίτσα στο χέρι. Χαβαλές να γίνεται!

Επίλογος. Μπορεί να μην είναι ένα καλοκαίρι όπως όλα τα άλλα που έχω ζήσει, αλλά αυτό το διαφορετικό εμένα με μαγεύει. Θες επειδή είναι η πρώτη μου χρονιά; Θες επειδή αν και γκρινιάρης είμαι αισιόδοξος (οξύμωρο; Δε νομίζω); Θες επειδή όταν βρέχει το πρωί, εκτιμάς πολύ περισσότερο την απογευματινή λιακάδα παρά αν λιώνεις όλη τη μέρα δίπλα από έναν ανεμιστήρα; Θες επειδή αν και είμαι μήνες εδώ δε χορταίνω να βλέπω ξανά και ξανά τα αξιοθέατα και κάνω σαν χαζοτουρίστας; Θες επειδή η to do list αντί να μικραίνει, μεγαλώνει (να δω πότε θα τα δω όλα αυτά!); Δε λέω ότι δε μου αρέσει το ελληνικό καλοκαίρι. Κάθε άλλο, το λατρεύω. Ήλιος, αμμουδιά, πλατσουρίσματα στη θάλασσα, βολτούλες σε γραφικά σοκάκια, ψαράκι και ουζάκι στην ταβερνούλα… Όνειρο! Από τη στιγμή όμως που μου έτυχε να ζήσω κάτι διαφορετικό, έστω κι αν αυτό περιλαμβάνει μαζί με όλα τα άλλα κι έναν αλλοπρόσαλλο καιρό που θυμίζει άλλοτε άνοιξη, άλλοτε καλοκαίρι και άλλοτε φθινόπωρο, θα το ζήσω όσο πάει, όλο το πακέτο, γιατί στην τελική, this is London!

Οπότε προς το παρόν θα αρκεστώ να διαβάζω για τις δικές σας περιηγήσεις, να ιδρώνω με τους καύσωνές σας και να δροσίζομαι με τις βουτιές σας! Όπου κι αν είστε, enjoy yourselves!

Καλό Σαββατοκύριακο!

Friday 20 July 2007

Καλοκαίρι, καλοκαιράκι

Ναι, πάλι ειρωνικά μιλάω.Γιατί αφ’ενός είναι 10.30 κι έξω έχει ακόμα σκοτάδι από τα απειλιτικά γκρι σύννεφα, και αφ’ εταίρου γιατί σε όλα τα ειδησεογραφικά sites διαβάζω το εξής ως πρώτη είδηση:


Rain and thunder sweeps across UK
A prolonged period of heavy rain and thunder will sweep across the UK on Friday, forecasters have said. The band of severe weather has hit southern parts of England and Wales, and is set to move into central areas in the afternoon.


Britain On Alert Over Major Flood Fears
Parts of Britain could be hit by two months of rain in just one day as forecasters predict further storms.The Met Office has issued severe weather warnings for the whole of England and Wales for Friday and Saturday.Central and eastern parts of England face the worst of the weather where up to 100mm (four inches) could fall in a short period.


Temperatures are due to dip as low as 17C in London today in a stark contrast to a year ago when the country was basking in a heatwave, with an all time UK record for July of 36.3C recorded in Charlwood, Surrey.


Britain braced for two months' rain in one day
A severe weather warning was issued today for the whole of Britain ahead of predicted two months of rain in a few hours. Downpours and thunderstorms are expected to lash southern England and Wales, threatening homes and bringing chaos to the roads as families head off at the start of the summer holidays. As the Met Office issued a severe weather warning for the entire country, experts predicted that some places could see four inches of rain in six hours.

Καλή φάση!!!

Αν κρίνω από τον καιρό πάντως μέχρι τώρα, θα μας πιάσει για τα καλά η σημερινή κακοκαιρία! Και τώρα είμαι στο δήλημμα, να κατέβω για lunch που είχα κανονίσει, ή όχι; Μήπως υπερβάλλουν; Κι αν όχι; Σιγά, έχουμε φάει και στην Αθήνα κάτι καταιγίδες και κάτι πλημμύρες, μούρλια (έστω και με πολύ λιγότερη βροχή)!
Όπως και να’ χει, εγώ έτυχε τη φωτογραφική να την έχω μαζί μου, οπότε αν βγάλω καμιά φωτογραφία όπως την παρακάτω της Daily Mail, θα την ανεβάσω!
Αν δεν διαβάσετε κανένα comment μέχρι το βράδυ, θα είμαι σε καμιά βάρκα χωρίς wireless…
Καλημέρα και καλές ηλιοθεραπείες!

Friday 13 July 2007

Blood Brothers

Αποκαρδιωμένος από τον καιρό που πεισματικά συνεχίζει… φθινοπωρινός (ή για αυτούς που βλέπουν το ποτήρι μισογεμάτο, ανοιξιάτικος), αποφάσισα χτες να πάω θέατρο. Μετά από προτάσεις, συζητήσεις και αντιπαραθέσεις (ok, υπερβάλλω) επιλέξαμε το musical Blood Brothers.

Πρόκειται για ένα καθαρά Αγγλικό musical, γραμμένο (υπόθεση και τραγούδι) από τον Βρετανό Willy Russell το 1983. Παίζεται στο West End του Λονδίνου (τη θεατροπεριοχή δηλαδή, το αντίστοιχο Broadway του Νησιού) από το 1988, ενώ στο Broadway ταξίδεψε το 1991. Η ιστορία εκτυλίσσεται στο Liverpool του ’50-’60, και αφορά σε δύο δίδυμα αδέρφια των οποίων οι δρόμοι χωρίζουν αλλά συναντούνται αργότερα σαν παιδιά και αγνοώντας ότι είναι αδέρφια γίνονται κολλητοί φίλοι. Ωστόσο ο κεντρικός χαρακτήρας του έργου είναι η μάνα των παιδιών, η οποία και ερμηνεύει τα περισσότερα τραγούδια.

Η υπόθεση ίσως φαίνεται λίγο τετριμμένη, αλλά στο musical δεν πας τόσο για την υπόθεση, όσο για την ερμηνεία και το θέαμα. Η παράσταση έχει πολλά θεατρικά στοιχεία, και θα μπορούσε να πει κάποιος ότι είναι θέατρο με μερικά τραγούδια. Χαρακτηριστική είναι η προφορά των χαρακτήρων, η οποία είναι αυτή των κατοίκων της περιοχής, και σε κάποια στοιχεία μου θύμισε Σκωτσέζικα. Μου άρεσαν ιδιαίτερα η Linda Nolan που υποδύεται την μητέρα, αλλά και ο Keith Burns που είχε έναν ρόλο αφηγητή με ενεργή «αόρατη» συμμετοχή στα δρώμενα αλλά και στα τραγούδια. Από σκηνικά, κουστούμια και χορευτικά δεν μπορώ να πω οτι είχε να επιδείξει τίποτα το ιδιαίτερο, αλλά η μουσική με μερικές μινόρε σκάλες (τι είπα πάλι!) και με το σαξόφωνο να ξεχωρίζει σε κάποια λίγα σημεία, με αποζημίωσε.

Δύο τρία τραγούδια μου άρεσαν πολύ, ιδιαίτερα το Marilyn Monroe που επαναλαμβάνεται με διάφορες παραλλαγές σε πολλά σημεία, κάτι που συνηθίζεται στα musicals. Πρέπει να σας πω ότι σήμερα σιγοτραγουδουσα τη μελωδία (δε θυμόμουν τους στίχους, το παραδέχομαι), η οποία απ’ ότι φαίνεται μου καρφώθηκε. Κάτι που δεν έχει γίνει με τα άλλα musical που έχω παρακολουθήσει, και πρέπει να του το αναγνωρίσω.



Αυτά από τα καλλιτεχνικά. Κατά τ' άλλα αναθάρρησα λίγο χτες όταν είδα πως το Σαββατοκύριακο θα μας κάνει καλό καιρό, αλλά η χαρά δεν κράτησε για πολύ βλέποντας τις σημερινές προβλέψεις. Ζέστη μεν (δηλδή πάνω από 20, για να εξηγούμαστε) αλλά συννεφιές και βροχές. Οπότε θα εφαρμόσω την τακτική βλέπουμε και κάνουμε. Θα κάνω ότι έχω στο πρόγραμμα να κάνω, και μόλις δω οτι το γυρίζει σε καλοκαιρία και λιακάδα (ναι, μας κάνει κάτι τέτοια ξαφνικά) θα βγω για βολτίτσα! Με την ομπρέλα στην τσάντα εννοείται. Μην τα ξαναλέμε...

Wednesday 4 July 2007

Summer is here!

Noooooooooooooot!

Χτες στο Λονδίνο.


Αυτό εκεί πέρα χαλάζι είναι... Yeap!

Άντε βρε, καλό Ιούλιο να έχουμε!


(Οι φωτογραφίες από την Daily Mail της Τετάρτης)