Thursday 31 July 2008

Το trailer του Harry Potter and the Half-Blood Prince

Το trailer της πολυαναμενόμενης από πολλούς έκτης ταινίας του Harry Potter κυκλοφόρησε αυτή την εβδομάδα. Για όσους έχουν διαβάσει το βιβλίο, σχεδόν ολόκληρο αναφέρεται στην ανάμνηση του Dumbledore για την πρώτη του συνάντηση με τον Tom Riddle στο ορφανοτροφείο.

Ιδού.



Η ταινία θα βγει στις αίθουσες της Αγγλίας και της Αμερικής στις 21 Νοεμβρίου ενώ στην Ελλάδα μια μέρα νωρίτερα, στις 20 του μηνός.


[Το διάβασα στον internetakia]

Wednesday 30 July 2008

Να τρατάρω cheese cake;

Μια και έχουν σφίξει οι ζέστες (εκεί, αλλά κι εδώ, τουλάχιστον μέχρι χτες) λέω να σας δροσίσω λίγο.

Γλυκάκι κανείς;

Δοκίμασα χτες για πρώτη φορά να φτιάξω cheese cake. Είναι από τα αγαπημένα μου γλυκά, ειδικά όταν είναι πετυχημένο, με έντονη τη γεύση του τυριού, κι όχι με απλά μια κρέμα, όπως κάποια που βρίσκεις στο supermarket.

Έψαξα λίγο στο internet για οδηγίες, σε σχετικά μαγειρικά sites και blogs (ένα από αυτά ήταν το ωραιότατο blog Αστερομάσες), και κάθε φορά διάβαζα μια διαφορετική συνταγή. Οπότε είπα να πειραματιστώ και… ότι βγει!

Τι χρειάστηκα.

1 πακέτο μπισκότα Digestive (Σημείωση: την επόμενη φορά θα χρησιμοποιήσω μισό ή 3/4)
1 πακέτο Philadelphia (300 γρ) (Σημείωση: την επόμενη φορά ίσως χρησιμοποιήσω 400-500γρ ή αντ' αυτού περισσότερο γιαούρτι ή λίγο γάλα)
1 γιαούρτι
Βούτυρο
Ζάχαρη (περίπου 100-150 γρ)
Λεμόνι (μισό για την ακρίβεια)
Βανίλια
Berries (εγώ έβαλα blueberries)
Σκεύος για cakes, με αποσπόμενο το... γύρω γύρω (τι ωραία που τα λέω!).

Όταν διαβάζω μια συνταγή, θέλω να είναι γραμμένη με ακρίβεια στις ποσότητες. Ωστόσο δεν είμαι σίγουρος ότι μπορώ να είμαι ακριβής, γιατί έβαζα ποσότητες συστατικών ανάλογα με το πώς μου φαινόταν η γεύση στη δοκιμή. Και επειδή ο καθένας έχει διαφορετικά γούστα, προτείνω να κάνετε κι εσείς το ίδο.

Παρασκευή (sort of…).

Αν και πιο πολύ προτιμώ το New York style, χωρίς φρούτα από πάνω, είπα να αρχίσω με κάτι πιο κλασικό. Στην αρχή σκέφτηκα να βάλω έτοιμο βύσσινο (κονσέρβα), αλλά πριν φύγω για το supermarket θυμήθηκα πως είχα αγοράσει την προηγούμενη μέρα κάποια blueberries. Τα έριξα λοιπόν σε ένα κατσαρολάκι, με λίγο νερό και λίγη ζάχαρη (προσθέστε όση νομίζετε, αφού δοκιμάσετε) και τα άφησα να σιγοβράσουν.

Από εκεί και πέρα, για να φτιάξουμε τη βάση.

Θρυμματίζουμε καλά τα μπισκότα. Ιδανικά μπορείτε να το κάνετε με ένα multi. Αν όμως δεν έχετε, γίνεται εύκολα (αν και θέλει χρόνο…) με το χέρι.

Βάζουμε το βούτυρο στο τηγάνι να λιώσει. Εγώ έβαλα περίπου 150-200γρ. Αυτό παίζει ανάλογα με το πόσο μπισκότο θα χρησιμοποιήσετε για τη βάση.

Βάζουμε τα θρυμματισμένα μπισκότα στο σκεύος για το cake...

... και ρίχνουμε μετά το λιωμένο βούτυρο. Ανακατεύουμε και πατάμε καλά και επιμελώς το μείγμα ώστε να γίνει συμπαγές, φτιάχνοντας τη βάση του γλυκού. Είναι σημαντικό η βάση να γίνει αρκετά στέρεη.


Σε ένα μπολ ρίχνουμε το τυρί Philadelphia και το γιαούρτι και ανακατεύουμε. Στη συνέχεια ρίχνουμε το χυμό του λεμονιού. Εγώ χρησιμοποίησα χυμό από μισό λεμόνι. Ρίχνουμε λίγο βανίλια (εγώ έχω υγρή βανίλια, στην Ελλάδα τις περισσότερες φορές έβρισκα σκόνη) και ζάχαρη, ανακατεύουμε και δοκιμάζουμε. Αν θέλουμε πιο ξινό μπορούμε να βάλουμε λίγο περισσότερο τυρί ή λεμόνι, ή για πιο γλυκό ζάχαρη. Μπορούμε να ρίξουμε και γάλα (εγώ έριξα αλλά λίγο) για να αραιώσει το μείγμα. Πειραματιστείτε. Δοκιμάστε και προσαρμόστε το στις προτιμήσεις σας.


Ρίχνουμε το μείγμα στο σκεύος, πάνω από τη βάση με τα μπισκότα.

Εγώ στη συνέχεια το έβαλα στο ψυγείο να σφίξει λίγο, μέχρι να κρυώσουν και τα blueberries, τα οποία ξεπέρασαν τις προσδοκίες μου! Αργότερα έβαλα και τα berries από πάνω, τα άπλωσα σε όλη την επιφάνεια και ξανά στο ψυγείο.



Αφήστε το αρκετή ώρα για να πήξει και να έχει στέρεα υφή. Εγώ το άφησα όλο το βράδυ, παρ' όλο που σκέφτηκα 1-2 φορές να το δοκιμάσω πριν την ώρα του. Άλλά κρατήθηκα.

Όταν πλέον σφίξει, είναι έτοιμο να το απολαύσετε!

Σημείωση.

Όπως γράφω και στη λίστα με τα συστατικά, αυτό που θα αλλάξω την επόμενη φορά θα είναι η ποσότητα των μπισκότων (πιο λίγα, γιατί για το μέγεθος του σκεύους που έχω βγήκε αρκετά χοντρή η βάση. Βέβαια η βάση του cheese cake μου αρέσει πολύ, οπότε ίσως και να το αφήσω) και η ποσότητα του τυριού (πιο πολύ, γιατί ήθελε περισσότερη κρέμα, ενώ τώρα το πάχος της ήταν όσο της βάσης). Αλλά είπαμε, σε ότι αφορά τη γεύση, δοκιμάζετε και προσαρμόζετε. Κάποιος πχ θα ήθελε περισσότερο λεμόνι, κάποιος περισσότερη ζάχαρη κλπ.

Πάντως είναι πολύ εύκολη συνταγή και αν τη δοκιμάσετε περιμένω σχόλια.

Thursday 24 July 2008

Ρόδος. Φωτογραφίες και περιηγητικό podcast

Αν για τις ημερήσιες εκδρομές χρειάζομαι ένα και δύο posts, καταλαβαίνεται πως για να συνοψίσω τις εντυπώσεις μου από τις μέρες που πέρασα στο νησί της Ρόδου θα έπρεπε να γράφω κανένα μήνα!

Προτίμησα λοιπόν να μη σας κουράσω, και επ' ευκαιρίας της επιστροφής μου στο χώρο των podcasts, είπα να μιλήσω εκεί - και- για τη Ρόδο.


Επειδή όμως περιήγηση χωρίς φωτογραφίες δε νοείται, βάζω εδώ μερικές φωτογραφίες για να συνοδεύσετε την ακρόαση, ή απλά για να πάρετε απλώς μια γεύση από το όμορφο αυτό νησί.

Όλες τις φωτογραφίες μπορείτε να τις δείτε στο λογαριασμό μου στο flickr, σε κατηγορίες.


Παλιά πόλη Ρόδου. Οδός Σωκράτους συγκεκριμένα, από τους κεντρικούς δρόμους, γεμάτος μαγαζάκια. Ο κόσμος είναι λίγος γιατί είναι πρωί σχετικά.

Rhodes medieval Old Town

Και by night.

Rhodes by night

Η οδός των Ιπποτών.

Knight's street, Rhodes medieval Old Town

Το κάστρο του Μεγάλου Μαγίστρου.

Rhodes Medieval Castle

Rhodes Medieval Castle

Τα ελαφάκια στο Μανδράκι.

Rhodes

Η κοιλάδα των Πεταλούδων.

Valley of the Butterflies "Valley of Butterflies"

Τα λουτρά της Καλλιθέας.

Kallithea thermes

Kallithea thermes

Kallithea beach

Η Λίνδος και η Ακρόπολή της από μακριά.

Lindos

Το κάστρο του Μονόλιθου.

Monolithos

Monolithos castle

Πρασονήσι

Prassonissi beach

Prassonissi beach

Η παραλία στο Φαληράκι.

Faliraki beach

Η παραλία στην Αφάντου.

Afantou beach

Θα ήθελα τέλος να κάνω μια αναφορά στα posts

Wednesday 23 July 2008

You rok, mate!

Κι εγώ που νόμιζα ότι αυτά συγκινούν μόνο τους Αμερικάνους...

Πάντως η αλήθεια είναι πως ίσως είναι η πρώτη φορά που πετυχαίνω τέτοια πινακίδα εδώ.

Καλημέρα!

Tuesday 22 July 2008

Έχω έναν καφενέ

Μουσικό διάλειμμα.

Κατά καιρούς τρώω μερικά κολλήματα με κάποια τραγούδια. Για διαφορετικό λόγο κάθε φορά. Οι συγκυρίες. Οι αναμνήσεις. Η μελωδία. Ο στίχος.

Αυτό τον καιρό βάζω στο mp3 και σιγοτραγουδάω το Έχω έναν καφενέ, του Μάνου Λοΐζου, σε στίχους Λευτέρη Παπαδόπουλο. Μου αρέσει ιδιαίτερα το σολάκι του μπουζουκιού. Απλό και μελωδικό.

Αλλά κι ο στίχος μ' αρέσει. Αποστήθισα αμέσως όλα τα λόγια (δεν είναι δα και κανένα έπος), πράγμα σπάνιο για μένα. Γιατί μπορεί να αποτυπώνω εύκολα μελωδίες, στους στίχους όμως δεν το έχω.

Σας βάζω δυο εκτελέσεις που βρήκα λίγο που έψαξα στο you tube. Μην το ακούσετε πρωί πρωί, ή πριν πάτε στην παραλία ή στο clubάκι. Το κάθε τραγούδι είναι για την ώρα που του πρέπει.





Κατά τ' άλλα σήμερα ήταν μια αρκετά ζεστή και ηλιόλουστη μέρα στο Λονδίνο. Με τη θερμοκρασία να φτάνει τους 24-25 βαθμούς, αναμενόμενο ήταν να δούμε μπικίνι στα πάρκα, όπερ και εγένετο, μπορώ να σας διαβεβαιώσω...

Τα ίδια προβλέπονται και για τις επόμενες μέρες! Ε ρε γλέντια. Τη μία μαύροι ουρανοί και όλοι με μπουφάν και ομπρέλες και την άλλη ήλιο (με συννεφάκια παρέα βέβαια) και να φοράνε μαγιό! Έτσι βρε αδερφέ, να μη βαριόμαστε κι όλας!

Καλό βράδυ!

Monday 21 July 2008

Περίπατος στη όχθη του ποταμού

Το επόμενο διάστημα όπως το βλέπω τα posts θα είναι λίγο μπερδεμένα. Μία για το παρόν, μία flashback. Σαν το Lost ένα πράγμα... Γιατί αν αρχίσω με περί Ελλάδας, θα μπαγιατεύσουν τα τωρινά...

Λοιπόν. Μία βόλτα που πρέπει οπωσδήποτε να κάνει κάποιος που θα έρθει στο Λονδίνο είναι κατά μήκος του ποταμού Τάμεση. Υπάρχουν διάφορα σημεία να περπατήσεις, που στο σύνολό τους διαμορφώνουν το Thames Path.

Βέβαια μην το βλέπετε ως path, μονοπάτι, γιατί το Thames path έχει μήκος κοντά 300 χιλιόμετρα, ξεκινώντας από πιο έξω από την Οξφόρδη και φτάνοντας μέχρι το φράγμα, ανατολικά του Λονδίνου. Ε καλά, δε χρειάζεται να το περπατήσετε και όλο μονομιάς! Μπορείτε να περιοριστείτε στο κομμάτι εντός πόλης για μια ωραιότατη βόλτα, βλέποντας αρκετά γνωστά κτήρια και landmarks της πόλης.

Η κλασική λοιπόν βόλτα που εγώ προτιμώ, και αυτή που έκανα και προχθές για να δω και λίγο την πόλη μετά την επιστροφή μου, ξεκινάει από το Westminister, το Big Ben και το London Eye και φτάνει έως την Millennium Bridge ή και την Tower Bridge, αν υπάρχει όρεξη. Από εκεί είναι και οι χτεσινές φωτογραφίες της... παραλίας!

Σας προειδοποιώ. Προσπαθήστε να μην εστιάσετε την προσοχή σας στον συννεφιασμένο ουρανό. Εξ' άλλου είτε έρθεις για τουρισμό στην Αγγλία είτε για εγκατάσταση, πρέπει να το συνηθίσεις και να μη σου κάνει αίσθηση. Αυτός ο καιρός κι αυτός ο ουρανός είναι αναπόσπαστο κομμάτι της πόλης. Ένα συνεχώς ηλιόλουστο Λονδίνου σίγουρα δε θα ήταν το Λονδίνο.

Η περιοχή στο South bank (νότια όχθη), από την Hungerford Bridge προς το Waterloo.

South Bank

Αριστερά το ποτάμι, δεξιά είναι διάφοροι πολυχώροι, όπως το Royal Festival Hall, που φιλοξενούν διάφορα πολιτιστικά events (εκθέσεις φωτογραφίας, μικρές συναυλίες κλπ) ενώ έχουν και κάποια μαγαζιά και εστιατόρια. Όπως το παράρτημα του Foyles, ενός πολύ μεγάλου βιβλιοπωλείου στο Λονδίνο, έξω από το οποίο είδα ότι είχαν βγάλει πράσινη μοκέτα και καρέκλες για να κάθεται ο κόσμος και να απολαμβάνει τις στιγμές ήλιου. Τα sunny spells. Πόσο πετυχημένο...

Foyles @ RFH

Σε όλη τη διαδρομή, κυρίως τα Σαββατοκύριακα (οπότε έχει και πάρα πολύ κόσμο) υπάρχουν καλλιτέχνες δρόμου, animateurs κλπ. Όπως αυτή η δεσποινίς η οποία επιδίδεται σε hula hooping, δίπλα από το Carousel.

Hula hooping

Περνώντας τη Waterloo Bridge η βόλτα συνεχίζει κάτω από δέντρα με θέα στον Καθεδρικό του Αγίου Παύλου, το Gherkin - αυτό το κτήριο σε σχήμα σφαίρας - και τη Blackfriars Bridge. Πολύ ωραίο κομμάτι της διαδρομή, πιο ήσυχο από το προηγούμενο.

South Bank

River Thames

Περνώντας κάτω από τη Blackfriars Bridge και από τον Oxo Tower φτάνουμε στην Millennium Bridge, πεζογέφυρα, η οποία όπως καταλαβαίνουμε κι από το όνομά της κατασκευάστηκε πρόσφατα, και βλέπουμε φάτσα κάρτα τον Καθεδρικό του Αγίου Παύλου, βγάζοντας βεβαίως βεβαίως μία από τις κλασικές φωτογραφίες.

St Paul's Cathedral

Από την άλλη (νότια) πλευρά της γέφυρας βρίσκεται το Tate Modern του Λονδίνου, γνωστό μουσείο μοντέρνας τέχνης.

Tate Modern Museum

Το κτήριο είναι ένας παλιός σταθμός ενέργειας, ο οποίος είχε κλείσει από το 1981, ενώ μετατράπηκε στο σημερινό μουσείο του 2000. Άλλο ένα must see αν είστε λάτρης της μοντέρνας τέχνης.

Και στο βάθος αγέρωχη η Tower Bridge. Στιγμιαία φωτισμένη, αντίθετα με το υπόλοιπο τοπίο, από κάποιες ηλιαχτίδες που κατάφεραν να περάσουν το παχύ στρώμα από σύννεφα.

Tower Bridge

Αν έχετε όρεξη μπορείτε να συνεχίσετε μέχρι την γέφυρα του Πύργου και ίσως ακόμα παραπέρα, στο Shad Thames (νότια πλευρά, μετά τη γέφυρα) ή στο St Katharine's Docks απέναντι (βόρεια, δίπλα στον Πύργο). Εγώ είχα αρχίσει να κουράζομαι όμως κι έτσι πήρα το δρόμο της επιστροφής, οπότε και τελικά την έριξε την βροχούλα του (ψιχάλες, μη φανταστείς), αλλά εγώ ήμουν ήδη στο λεωφορείο!

Καλή εβδομάδα!

Sunday 20 July 2008

20 Ιουλίου 1974. Δεν ξεχνώ.

Τριαντατέσσερα χρόνια από την εισβολή του Αττίλα στην Κύπρο...

Λευκωσία. Η τελευταία διαιρεμένη πρωτεύουσα...


Τι σημαίνει "Αγνοούμενος"; Αυτή η φωτογραφία όπως και πολλές άλλες βρίσκονται απέναντι από το φυλάκιο στην οδό Λύδρας.


Τέσσερις σημαίες για μία χώρα...


Η σημαία της Τουρκίας και του ψευδοκράτους στον Πενταδάκτυλο. Ορατή από την ελεύθερη Λευκωσία. Για να θυμίζει εκείνες τις μαύρες μέρες και τη σημερινή πικρή κατάσταση.


Το λιμανάκι της Κερύνειας σήμερα. Αν δεν ήταν οι σημαίες και οι Τούρκικες ταμπέλες θα νόμιζες πως βρίσκεσαι στα Χανιά.


Διαβάστε επίσης το post της Μερόπης που μας μιλά για εκείνες τις μέρες.

Πάμε για μπάνιο;

Πάμε για μπάνιο;

Στο Λονδίνο;

Beach on river

Noooooot!

Beach on river


Καλή Κυριακή και καλές βουτιές!

Saturday 19 July 2008

Μια εβδομάδα μετά

Δε σας έχω συνηθίσει σε τέτοια κενά διαστήματα. Το ξέρω.

Τρεις εβδομάδες που έλειπα, ήρθε κι αυτή η εβδομάδα όλο τρέξιμο και υποχρεώσεις... Όχι για post, ούτε χρόνος για να κοιτάξω τις φωτογραφίες από τις διακοπές δεν βρέθηκε!

Με στενοχωρεί που δεν έχω προλάβει να επιστρέψω γρήγορα στους κανονικούς μου ρυθμούς, αλλά δεν γινόταν κι αλλιώς.

Η εβδομάδα που τελειώνει ήταν αρκετά σημαντική. Αποφάσεις, δράση, εμπόδια, ανασκούμπωμα. Ο χρόνος είναι πολύ σχετικός. Αυτές οι μέρες δε με πείθεις ότι ήταν μόνο πέντε...


Ο καιρός δεν έχει αλλάξει και καθόλου από το προηγούμενο post. Κοιτάς από το παράθυρο, κυκλοφορείς έξω, βλέπεις τα ρούχα που φοράς εσύ και οι γύρω σου, και νομίζεις ότι είναι φθινόπωρο. Οκτώβρης στην καλύτερη περίπτωση!

Dress code. Τζινάκι (πάνε τα λινά, να ήταν κι άλλα), μακρυμάνικο μπλουζάκι (μπορείς και κοντομάνικο στις καλές του, αλλά το ρισκάρεις αν είναι να κυκλοφορήσεις έξω και δει αργά το απόγευμα) και μπουφανάκι, κατά προτίμηση αδιάβροχο γιατί την ψιχάλα του θα τη ρίξει.

Αλλά έτσι είναι. Το έχουμε πει. Εδώ αν μη τι άλλο εκτιμάς τον ήλιο και τη ζέστη. Στην Ελλάδα όλοι γκρινιάζουμε που ιδρώνουμε, που σκάμε (εμείς και ο τζίτζικας), ενώ εδώ όποτε περάσεις τους 20 βαθμούς και βγάλει ήλιο, μόνο λαμπάδες δεν ανάβουμε! Έχεις κάτι να προσμένεις βρε αδερφέ!

Τέλος πάντων, δε με πολυχάλασε ο καιρός, γιατί όπως είπα είχα αρκετή δουλίτσα. Οπότε μικρό το κακό. Εξ' άλλου οι μέρες στην Ελλάδα είναι πολύ κοντά για να τις κατατάξω ως αναμνήσεις.

Αυτά για τώρα.

Σας αφήνω με μια φωτογραφία από το όμορφο Σούνιο.

The temple of Poseidon at Sounio cape

Καλό Σαββατοκύριακο και καλές βουτιές!

Saturday 12 July 2008

I am back!

Τρεις εβδομάδες.

Χορταστικές. Χαλαρωτικές. Ηλιόλουστες.

Αυτές ήταν οι διακοπές μου για φέτος. Και τελείωσαν. Νωρίς ίσως, όπως νωρίς ξεκίνησαν. Αλλά δεν γινόταν κι αλλιώς. Το υπόλοιπο καλοκαίρι αναμένεται αρκετά φορτωμένο.

Ωραία πέρασα. Έκανα τα μπάνια μου, μετά από 2 χρόνια, πήρα χρώμα (το οποίο να πέφτουν στοιχήματα σε πόσες μέρες θα το χάσω...), έφαγα τα φαγητάκια μου, έκανα τις βόλτες μου, είδα οικογένεια και φίλους, γέλασα, τσατίστηκα και γκρίνιαξα για κάποια πράγματα (αλλά τα φύλαξα για όταν γυρίσω Λονδίνο, τι το έχουμε το blog άλλωστε;). Θα σας τα πω αναλυτικά προσεχώς όμως. Κυρίως τα καλά, γιατί αυτά προσπάθησα να κρατήσω.

Ίσως για πρώτη φορά γύρισα με μισή καρδιά. Αφ' ενός γιατί τους επόμενους 1,5-2 μήνες όλοι σχεδόν οι φίλοι και γνωστοί μου (συμπεριλαμβανομένων και υμών) θα πλατσουρίζουν κάπου κι εγώ θα πήζω, και αφ' εταίρου γιατί αυτά που διάβαζα για τον καιρό στο Λονδίνο αλλά κι αυτά που είδα φτάνωντας ήταν απογοητευτικά!

Με το που κατέβηκε το αεροπλάνο κάτω από τα σύννεφα πλησιάζοντας το Λονδίνο, μεταφέρθηκα... 6 μήνες μετά. Στο χειμώνα! Μαύρα σύννεφα, βροχή, ομίχλη στα χαμηλά, κρυο όταν βγήκα έξω... Αχ, δροσούλα, ίσως να πουν κάποιοι! Καλά! Να σας δω με μπουφάν (έως και παλτά είδα), ομπρέλα και κλειστό παπούτσι μέσα Ιουλίου, και τα λέμε!

Τώρα πρέπει να ανασυνταχτώ. Το ψυγείο είναι άδειο και πεινάω. Βγαίνω για ανεφοδιασμό.

Καλώς σας βρήκα!