Wednesday 28 January 2009

Δυο bloggers στο Windsor

Κυριακή πρωί, 10.10.
Το τηλέφωνο χτυπάει. Επιτέλους.
Από μέσα ακούγεται η φωνή ενός αγουροξυπνημένου NdN.

- Έλα!
- Έλα ρε. Καλημέρα.
- Καλημέρα! Τώρα σηκώθηκες ρε;
- Ε, πριν λίγο.
- Καλά, στα πόσα cocktails σταμάτησες χτες; Όταν έφυγα σε άφησα στα δύο!
- Τέσσερα...
- Τέσσερα; Δεν παλεύεσαι ρε! Είχαμε πει 10.15 να φεύγουμε, να προλάβουμε να δούμε και τίποτα. Εγώ δεν έχω πρόβλημα, εσύ βιάζεσαι να γυρίσουμε νωρίς.
- Ε ναι ρε φίλε, παίζει η ΠΑΟΚάρα σήμερα! Θα τα πατήσουμε τα σκουλήκια! Τέσσερα θα βάλουμε!

Βλέπετε έπαιζε ο ΠΑΟΚ με τον Άρη το απόγευμα...

- Καλά, καλά, όλο τα ίδια λες! Τελικά θα πάμε; Βρέχει ρε γαμώτο κι όλας...
- Ναι;
- Ναι, αλλά εντάξει, λίγα πράγματα. Το αφήνουμε ή πάμε;
- Δε βαριέσαι; Πάμε! Τα λέμε σε μισή ώρα. Μην αργήσεις και φάω καμιά κλήση να σε περιμένω παρκαρισμένος!

Σαρανταπέντε λεπτά αργότερα μέσα στο Corsάκι ο NdN παρέδιδε μαθήματα οδήγησης σε βρεγμένο δρόμο, σαν άλλος Schumacher! Υπό τον ήχο κάτι καψουροτράγουδων μιας κασέτας βγαλμένης από το παρελθόν, μονολογούσε:

- Το ματς αρχίζει 7 Ελλάδας, δηλαδή 5 Αγγλίας. Τι κίνηση θα έχει στην επιστροφή; Πω πω, χαμός στο άλλο ρεύμα. Έχει γούστο να μας πιάσει καμιά κίνηση. Δε θα αντέξω να χάσω και δύο λεπτά σου λέω! Να έχουμε φύγει 3.30. Όχι, 3, για να είμαστε σίγουροι!

Με αυτά και μ' αυτά φτάσαμε στο Windsor. Αφού περιπλανηθήκαμε λίγο ψάχνοντας το parking, το βρήκαμε, πληρώσαμε (7,5 λίρες για 4 ώρες παρακαλώ!) και κατευθυνθήκαμε προς το κάστρο.

Windsor Castle Gate
Η κύρια πύλη του τείχους (King Henry VIII Gate)
Windsor Castle and Queen Victoria statue
Άγαλμα της Βασίλισσας Victoria έξω από το τείχος
Το Windsor είναι μια μικρή πόλη στα δυτικά προάστια του Λονδίνου, πάνω στον Τάμεση, και είναι γνωστή για το κάστρο της το οποίο είναι και παλάτι της Βασιλικής οικογένειας της Βρετανίας, αφού η Βασίλισσα περνάει σ' αυτό αρκετά Σαββατοκύριακα. Μάλιστα είναι το μεγαλύτερο "εν ενεργεία" παλάτι στον κόσμο σήμερα!

Windsor Castle
Windsor Castle
Αφού περιηγηθήκαμε λίγο στον εξωτερικό χώρο του παλατιού, όπου ο NdN θαυμάζοντας την απεραντοσύνη του κάστρου γκρίνιαζε για το που πάνε οι φόροι που πληρώνει, μπήκαμε να δούμε και το εσωτερικό. Εκεί αφού περάσαμε στα γρήγορα τα κουκλόσπιτα τις Βασίλισσας (που ομολογουμένως ήταν εντυπωσιακά) μπήκαμε στο Drawing room στο οποίο φιλοξενούνταν από σκίτσα του Da Vinci μέχρι μια κάρτα του μικρού Καρόλου στην αγαπημένη του γιαγιά, από αυτές που έχουν τραβηγμένες με χάρακα γραμμές για να γράφει το παιδί ίσια τα γράμματα!
Στη συνέχεια μπήκαμε στο κυρίως μέρος της έκθεσης, τα State Appartments. Δωμάτια κάθε είδους, από υπνοδωμάτια και τραπεζαρίες μέχρι αίθουσα χωρού και ζωγραφικής, όλα διακοσμημένα με πίνακες ζωγραφικής αλλά και όπλα κάθε λογής. Δυστυχώς δεν επιτρέπονταν οι φωτογραφίες στο εσωτερικό του κάστρου.

Βγαίνοντας μετά από αρκετή ώρα δυστυχώς ψιχάλιζε ακόμα, αλλά συνεχίσαμε απτόητοι τη βόλτα μας μέσα στο κάστρο, όπου είδαμε τον Round Tower που βρίσκεται στο κέντρο του κάστρου και το St George's Chapel, την εκκλησία του κάστρου.

Windsor Castle
Ο στρογγυλός πύργος (The Round Tower)
St George's Chapel, Windsor Castle
St George's Chapel
Η ώρα είχε περάσει κι ο NdN κοιτούσε με αγωνία το ρολόι του, ενώ έκανε εικασίες για την κίνηση που θα βρίσκαμε. Είχαμε όμως χρόνο κι έτσι αποφασίσαμε να κάνουμε μια βόλτα στην πόλη πριν καταλήξουμε σε κάποια pub. Έτσι περπατήσαμε λίγο τον κύριο πεζόδρομο της πόλης με τα μαγαζιά και βρεθήκαμε στο ποτάμι, το οποίο χωρίζει την πόλη του Windsor από το Eton που βρίσκεται στη βόρεια πλευρά του ποταμού.

Windsor High Street
Ο πεζόδρομος με τα μαγαζιά, απέναντι από το κάστρο
Windsor
Windsor
Windsor Bridge
Η γέφυρα του Windsor
Windsor Bridge
Το απογευματάκι μας βρήκε σε μια pub κοντά στο ποτάμι με θέα το κάστρο να τσακίζουμε τα Sunday roasts μας παρέα με δυο Guiness. Πόσο καλύτερα να κλείσει μια εκδρομούλα;

Pub viewing Windsor Castle
Για την ιστορία, η τύχη μας χαμογέλασε και δε βρήκαμε κίνηση στο δρόμο, ο NdN έφτασε σπίτι του μια ώρα νωρίτερα από το ματς αλλά ο ΠΑΟΚ ούτε 4 έβαλε ούτε μπαλάρα έπαιξε. Τουλάχιστον πήρε το X και είναι δεύτερος, οπότε έχει να μου τη λέει μέχρι το επόμενο Σαββατοκύριακο!

Πατήστε εδώ για να διαβάσετε και την περιγραφή και να δείτε τις φωτογραφίες του NdN από την εκδρομή!

Thanks for the lift, mate!

Tuesday 27 January 2009

Οι Κινέζοι την Πρωτοχρονιά κι οι Αυστραλοί το... Wii τους

Χτες, την πρώτη μέρα του χρόνου για τους Κινέζους, βρέθηκα για άσχετο λόγο στο κέντρο της πόλης, κοντά στην Chinatown του Λονδίνου. Τα φαναράκια που στόλιζαν τους γύρω δρόμους τράβηξαν την προσοχή μου κι έτσι παρέκλινα λίγο για να περάσω μέσα από την στολισμένη, γεμάτη από κινέζικα εστιατόρια, περιοχή. Οι φωτογραφίες δεν είναι τόσο καλές αφού δεν είχα μαζί μου τη μηχανή, αλλά μπορείτε να πάρετε μια καλή ιδέα νομίζω.

Chinatown in Chinese New Year

Chinatown in Chinese New Year

Τα εστιατόρια με τις πάπιες στις βιτρίνες ήταν γεμάτα.

Chinatown in Chinese New Year

Chinatown in Chinese New Year

Κι ενώ αυτά συνέβαιναν στην Chinatown, λίγο πιο πάνω οι pubs και τα clubs γέμιζαν Αυστραλούς με καουμπόικα καπέλα και μια Foster's στο χέρι! Βλέπετε χτες, εκτός από Κινέζικη πρωτοχρονιά ήταν και η εθνική επέτειος των Αυστραλών (Australia Day). Σε μια τέτοια pub γινόταν μάλιστα και διαγωνισμός Wii!!!

Wii Competition in pub

Πράγματι, οι τύποι είχαν στήσει σε μία μεγάλη τηλεόραση ένα Wii μαζί με το Wii Board και οι θαμώνες έπαιζαν κεφαλιές και snowboard! Βέβαια 2-3 απόπειρες που είδα κατέληξαν όλες να βαθμολογηθούν Unbalanced, αλλά δεν τους παρεξηγώ, blame the lager! Πάντως η όλη φάση είχε πολύ κέφι και όλοι, συμμετέχοντες και θεατές, φαίνονταν να το διασκεδάζουν! Ένας τύπος που χάζευε κι αυτός τις προσπάθειες των Αυστραλών μου είπε πως έτσι θα είναι οι μελλοντικές pubs και δεν ξέρω αν έχει άδικο! Ποιος ξέρει; Ίσως το Wii να αντικαταστήσει τα darts!

Monday 26 January 2009

Φωτογραφίες από το Chelsea - Ipswich (FA Cup)

Το Σάββατο βρέθηκα για άλλη μια φορά στο Stamford Bridge για να παρακολουθήσω έναν αγώνα της Chelsea, αυτή τη φορά για το FA Cup, τον ιστορικότερο ίσως θεσμό του ποδοσφαίρου παγκόσμια και σίγουρα στην Αγγλία. Αντίπαλος ήταν η Ipswich Town FC, ομάδα της δεύτερης κατηγορίας (Championship). Αυτό όμως κάθε άλλο παρά εφησυχαστικό ήταν, αφού και η Burnley που απέκλεισε την Chelsea από το άλλο κύπελλο (Carling Cup) πριν ένα μήνα περίπου στην Championship έπαιζε!

Ο καιρός ήταν ιδανικός για ποδόσφαιρο και μπορώ πως ήταν ένας από τους πιο θεαματικούς αγώνες που έχω παρακολουθήσει τελευταία. Τελικό σκορ 3-1, πανηγυρική πρόκριση της Chelsea στον 5ο γύρο του κυπέλλου, αλλά κυρίως πάρα πολύ καλός ρυθμός από την αρχή μέχρι το τέλος! Στα πρώτα 8 λεπτά είχαμε μετρήσει 4 μεγάλες φάσεις!

Αυτή τη φορά είχα και τη φωτογραφική μαζί μου και τράβηξα αρκετές φωτογραφίες. Μάλιστα ήμουν και τυχερό γιατί έπιασα και τις φάσεις δύο γκολ (εντάξει, ήταν εκτελέσεις φάουλ και έτυχε!).

Πάμε λοιπόν.

Λίγο πριν την έναρξη του ματς.
Before the match

Οι ομάδες μπαίνουν στο γήπεδο...

Players entering
... ενώ υπό τον ήχο μιας ρυθμικής και χαρούμενης μουσικής (που δε συνάδει και πολύ με ποδόσφαιρο για να τα λέμε όλα) ένα μεγάλο πανό κάνει την εμφάνισή του στο πέταλο των οπαδών της Chelsea.
Before the match
Από νωρίς οι φάσεις στις δύο περιοχές. Εδώ ένα κόρνερ για την Chelsea. Βλέπετε και πόσο κοντά βρίσκονται οι θεατές στο γήπεδο.
A corner for Chelsea

Ο Lampard ήταν από τους κορυφαίους του αγώνα.
Frank Lampard
Lampard on action
Στη δεύτερη φωτογραφία βλέπετε και τον Drogba που μπήκε στο Β' Ημίχρονο. Δεν έκανε ιδιαίτερα αισθητή την παρουσία του, εκτός ίσως από τα λαχανί φωσφοριζέ παπούτσια!
Ο Terry και ο Deco στον πάγκο, διακρίνονται πίσω από τον Scolari.

Scolari and the bench
Το μόνιμο όμως πανό δηλώνει τη λατρεία των οπαδών στο πρόσωπο του αρχηγού της Εθνικής Αγγλίας.
John Terry, Captain, Leader, Legend
Από τους κορυφαίους του αγώνα και ο Ballack.

Ballack on action
Το γκολ του Lampard από εκπληκτική εκτέλεση φάουλ σφραγίζει τη νίκη και την πρόκριση κάνοντας το 3-1.

Lampard shoots and goooaaal!!!
Και οι πανηγυρισμοί για το γκολ μαζί με τον Deco και τον Drogba.

Celebrating Frankie's goal (3-1)
Είχε προηγηθεί το 2-1 από εκτέλεση φάουλ τον Ballack.

Ήταν ένας πολύ γεμάτος αγώνας που τον χάρηκα περισσότερο από άλλους απέναντι σε πιο μεγάλες ομάδες. Χορτάσαμε θέαμα και γκολ και, ως κερασάκι στην τούρτα, ικανοποιήθηκα πολύ με τις φωτογραφίες που τράβηξα!
Λίγες ακόμα φωτογραφίες αλλά και οι παραπάνω σε μεγαλύτερη ανάλυση μπορείτε να βρείτε στο λογαριασμό μου στο flickr.

Sunday 25 January 2009

Facelift

Όσοι παρακολουθείτε αυτό το blog μπαίνοντας στην ιστοσελίδα κι όχι μέσα από κάποιο rss reader ίσως παρατηρήσετε κάποιες αλλαγές στην εμφάνιση του blog.

Ο λόγος είναι πως αποφάσισα να κάνω πράξη αυτό που ανέβαλα τόσους μήνες, δηλαδή την αναβάθμιση του blog από το classic template στα new layouts. Όσοι έχετε φτιάξει blog μετά το 2007 (αν θυμάμαι καλά) δε χρειάστηκε να μπειτε σ' αυτή τη διαδικασία, η οποία για κακή μου τύχη προϋπόθετε να χάσω την template στην οποία μετά από αρκετό ψάξιμο είχα καταλήξει (είμαι και δύσκολος στα γούστα!).

Το καθυστέρησα αρκετό καιρό, είχα βολευτεί με την all-in-html template μου, μου είχε γίνει πολύ οικεία η εμφάνιση αυτή, μου άρεσαν τα χρώματα. Μου άρεσε ακόμα και το ότι είχα εξοικειωθεί με την html, τουλάχιστον σε βαθμό ικανοποιητικό για να την αλλάζω από καιρό σε καιρό.

Ήρθε όμως το πλήρωμα του χρόνου να γίνει αυτό το ρημάδι το upgrade. Χωρίς συγκεκριμένο λόγο. Απλά ήρθε. Όμως δεν ήθελα ένα νέο template. Δεν ήθελα ένα καινούριο blog. Ήθελα το ίδιο, απλά με την ευκαιρία της αναβάθμισης, λίγο πιο ανανεωμένο.

Έτσι παρόλο που άλλαξα template, διατήρησα αρκετά τους χρωματικούς συνδυασμούς, με λίγες extra πινελιές, ενώ έφτιαξα και μια δεύτερη sidebar στα δεξιά της σελίδας. Νομίζω πως είναι πιο πρακτικό, αφού υπήρχε χώρος που πήγαινε χαμένος, και μου άρεσε σε άλλα blogs και sites που το είχαν κάνει. Μου πήρε λίγη ώρα μέχρι να βρω τι κώδικα να γράψω και που, τι αλλαγές να κάνω στις διαστάσεις και στα περιθώρια, αλλα ευτυχώς το κατάφερα!

Αλήθεια, δεν ξέρω τι νόημα έχει όλη αυτή η αλλαγή όταν εγώ ο ίδιος μπαίνω σε ένα blog μόνο όταν θέλω να αφήσω σχόλιο, ενώ πολλοί δεν κάνουν καν αυτό, αφήνοντας ένα σχόλιο στο Google Reader ή στο Friendfeed. Έστω και ανούσιο όμως, χάρηκα όταν πάτησα για τελευταία φορά το Save template και είδα το δημιούργημα μου να λειτουργεί όπως το ήθελα!

Καλή εβδομάδα!

Thursday 22 January 2009

Ο εικονικός κουρέας και η... Πετρούλα!

Ας αρχίσω από τα σοβαρά. Σχετικά πάντα, μη νομίζετε.

Σήμερα επιστρέφοντας σπίτι άκουγα το τελευταίο podcast του Θέμου το οποίο εκτός από ένα πολύ ενδιαφέρον θέμα για την ευτυχία είχε κι ένα ηχητικό κλιπ στο τέλος που αξίζει να το ακούσετε!

Πρόκειται για το virtual barber shop, ή αλλιώς το εικονικό κουρείο. Απαραιτήτως πρέπει να το ακούσετε με ακουστικά, αλλιώς δε θα καταλάβετε και πολλά. Κάποιοι τύποι έχουν καταγράψει με κάτι μικρόφωνα τους ήχους που ακούει κάποιος όταν κουρεύετε και το έχουν αποδώσει με τέτοια ποιότητα που ακούς διάφορους ήχους (ομιλίες, μουσική, το ψαλίδι) υπό διαφορετικές γωνίες και αποστάσεις! Σα να είσαι πραγματικά εκεί.

Σας προτείνω να φορέσετε τα ακουστικά σας και να ακούσετε το clip, έχει ενδιαφέρον!



Αν δε θέλετε/μπορείτε να το ακούσετε από τον υπολογιστή σας στο youtube, κατεβάστε το mp3 πατώντας εδώ.

~

Περνάω στο δεύτερο θεματάκι. Άκουσα κάτι σε μια χιουμοριστική ραδιοφωνική εκπομπή σήμερα, και σερφάρπντας αργότερα έπεσα τυχαία πάνω στο ίδιο θέμα. Έψαξα λίγο στο youtube και βρήκα το ντοκουμέντο. Ιδού!



Αν κατάλαβα καλά (παρακαλώ επιβεβαιώστε) το παραπάνω δελτίο καιρού προβλήθηκε χτες κανονικά στο δελτίο ειδήσεων του STAR! Πείτε μου, είναι αλήθεια ή φάρσα;;;;;;

Update: Πρέπει να είναι κανονικό δελτίο καιρού, και μάλιστα, όπως διάβασα, χτύπησε και ψηλά νούμερα!!!


Update2: Ορίστε και τη χτεσινή, δεύτερη εμφάνιση της Πετρούλας! Απολαυστική!

Wednesday 21 January 2009

Podcast - Επεισόδιο 13ο

Αργήσαμε αλλά τα καταφέραμε! Στο πρώτο επεισόδιο της χρονιάς λείπει το μεγάλο θέμα, αλλά έχουμε πολλά μικρά και, θέλω να πιστεύω, ενδιαφέροντα! Μεταξύ άλλων μιλάμε για το musical Grease, για το Lost που κάνει πρεμιέρα, για το blurb με το οποίο φτιάχνετε photobooks και albums με τις φωτογραφίες σας και για το Radiobubble.

Ελπίζω να σας αρέσει!

Περισσότερα στο blog του podcast!

Monday 19 January 2009

Το Λονδίνο των αντιθέσεων

Αυτή η πόλη σε ξαφνιάζει συνεχώς με την πολυμορφία της. London's diversity το λεν' εδώ. Κι είναι ένα από τα πιο έντονα χαρακτηριστικά της που δε μπορεί να μη σου κάνει αίσθηση.

Μου έκανε εντύπωση από την πρώτη στιγμή που πάτησα το πόδι μου εδώ. Από την πρώτη μου διαδρομή στο tube πηγαίνοντας από το αεροδρόμιο στο κέντρο της πόλης. Από την διαφορετικότητα του κόσμου που έβλεπα μέσα, τους γιάπηδες με τα laptops και τα blackberries να κάθονται δίπλα στους εργάτες με τα λερωμένα παντελόνια και παπούτσια και να μοιράζονται την ίδια free press εφημερίδα. Από τα "multinational" ζευγάρια στα οποία, δεν το κρύβω, δεν είχε συνηθίσει το μάτι μου. Από τη συνύπαρξη οικογενειών με καροτσάκια με παιδιά και παρεών νέων με πολύχρωμα punk style μαλλιά ή κατάμαυρο gothic ντύσιμο στις αγορές του Camden.

Αντιθέσεις που συναντάς με μια βόλτα στις γειτονιές τις πόλεις.

Περπατώντας στην Petticoat Lane Market, μια κυριακάτικη street market κοντά στο Liverpool street station με έμφαση στα ρούχα σε χαμηλές τιμές...

Petticoat Lane Market

Petticoat Lane Market

... ξάφνου στρίβεις σε μια γωνία και ορθώνεται μπροστά σου το Gherkin.

30 St Mary Axe

Από τα 3 πουκάμισα - 10 λίρες στον ουρανοξύστη που καθημερινά γεμίζει με white collars.

Πλησιάζεις να τον θαυμάσεις καλύτερα...

30 St Mary Axe

30 St Mary Axe

... και βρίσκεσαι μπροστά σε μια άλλη αντίθεση.

30 St Mary Axe

St Andrew Undershaft

Χωμένη ανάμεσα στους ουρανοξύστες, η Μεσαιωνική εκκλησία St Andrew Undershaft. Το παλιό και το καινούριο Λονδίνο συνυπάρχουν.

Και ενώ νομίζεις πως τα έχεις δει όλα, ξετρυπώνεις ένα μέρος που αν και έρημο λόγω ημέρας, δίνει πολλές υποσχέσεις.

Leadenhall market

Leadenhall market

Η Leadenhall market, μια αγορά ηλικίας 600 και βάλε χρόνων, όχι σε αυτή τη μορφή βεβαίως, στο κέντρο του Λονδίνου της Ρωμαϊκής εποχής. Εκεί που τον 1ο αιώνα μ.Χ. βρίσκονταν τα δικαστήρια και η αγορά του Ρωμαϊκού Londinium σήμερα υπάρχουν μαγαζιά με τυριά, κρέας, λουλούδια, κρασιά κλπ σε ένα πολύ προσεγμένο χώρο.

Διαψεύδοντας την εικόνα που μας δείχνουν στην Ελλάδα για ένα "εξωτερικό" αποστειρωμένο και πλήρως ομογενοποιημένο, οι αντιθέσεις του Λονδίνου συνεχίζουν να γοητεύουν. Ένας ακόμα λόγος για να λατρέψεις αυτή την πόλη.

Friday 16 January 2009

Sunday roast by Μαμαλάκης

Εντάξει, μπορεί να μην έχει καμία σχέση με το Sunday Roast εδώ πέρα, αλλά ψητό είναι, Κυριακή το έκανα, οπότε μια χαρά!


Τη συνταγή την είδα σε μια εκπομπή του αγαπημένου μου Μαμαλάκη, του οποίο όπως είχα γράψει και σε ένα από τα πολύ πρώτα post αυτού εδώ του blog, είμαι μεγάλος fan!

Η συνταγή είναι πολύ απλή και πάρα πολύ νόστιμη.

Παίρνεις ένα ωραίο κομμάτι χοιρινό, αλατοπιπερώνεις καλά, το χαράζεις και του βάζεις μερικά γαρυφαλλάκια για το άρωμα.
Σε ένα ταψί φτιάχνεις ένα στρώμα με κλαράκια δεντρολίβανου και βάζεις από πάνω το χοιρινό. Φτιάχνεις μια sauce από μέλι και μουστάρδα και αλείφεις με πινέλο το χοιρινό, για να κάνει μια πεντανόστιμη κρούστα (η οποία μου άρπαξε λίγο, αλλά δεν πειράζει!). Κόβεις στη μέση 2 μανταρίνια και τα βάζεις όπως είναι στο ταψί, και το ίδιο κάνεις με ένα σκόρδο, το οποίο κόβεις σε μεγάλα κομμάτια. Τέλος ρίχνεις στο ταψί ένα ποτήρι κόκκινο κρασί και το βάζεις στο φούρνο.

Σερβίρεται με πατατούλες και μια πράσινη σαλάτα με σπανάκι, κατίκι και ρόδι με ένα dressing από πορτοκάλι, λεμόνι, λάδι και μουστάρδα (επίσης από την ίδια συνταγή).

Η συνταγή για τις πατάτες είναι επίσης πολύ καλή.
Καθαρίζεις μικρές πατατούλες και τις ρίχνεις στο τηγάνι με αρκετό λάδι, μέχρι να χρωματιστούν λίγο. Στη συνέχεια βγάζεις το λάδι, αφήνεις μόνο λίγο, και αφού αλατοπιπερώσεις και ρίξεις και λίγο κόλιαντρο, ρίχνεις ένα ποτήρι άσπρο κρασί και τις αφήνεις μέχρι να σωθεί το κρασί. Πραγματικά γίνονται μούρλια!

Καλή σας όρεξη και καλό Σαββατοκύριακο!

Wednesday 14 January 2009

Θα αποδειχτεί ξανά "προφητικό" το 24;

Στη 2η σεζόν της σειράς 24, που γυρίστηκε το 2002, είδαμε έναν μαύρο Πρόεδρο στις Ηνωμένες Πολιτείες, και 6 χρόνια αργότερα το είδαμε να γίνεται πραγματικότητα, και μάλιστα πανηγυρικά. Μετά την εκλογή του Obama μνημόνευσαν αρκετοί τον President Palmer της σειράς.

Στην 7η σεζόν που άρχισε να προβάλλεται πριν λίγες μέρες είδαμε μια γυναίκα Πρόεδρο στο οβάλ γραφείο, και για πρώτη φορά, εγώ τουλάχιστον, άκουσα τη φράση "First Gentleman".

Λέτε η σειρά να αποδειχτεί "προφητική";

Tuesday 13 January 2009

Πόσες διαφημίσεις στοιχήματος χωράει ένα αθλητικό site;

Η παραπάνω απορία μου δημιουργήθηκε το πρωί κάνοντας το καθιερωμένο μου πέρασμα από τα ειδησεογραφικά και αθλητικά portals για να ενημερωθώ κι εγώ σαν άνθρωπος για τις εξελίξεις. Ο λόγος είναι πως κάποιες φορές, εκεί που πήγαινα να διαβάσω μια είδηση, ξαφνικά τσουπ, η σελίδα κυλούσε πιο κάτω για να εμφανιστεί στη θέση της ένα διαφημιστικό banner. Συνήθως αγνοώ τα διαφημιστικά banners, εκτός βέβαια αν είναι τόσο ενοχλητικά που απαιτούν από εμένα μια ενέργεια για να εξαφανιστούν.

Ενοχλημένος λοιπόν, έριξα μια ματιά στη διαφήμιση, η οποία ήταν για εταιρεία στοιχήματος. Το περίεργο ήταν πως η ίδια ακριβώς διαφήμιση βρισκόταν λίγο παραδίπλα στην ίδια σελίδα, ενώ ήμουν σίγουρος πως το μάτι μου την είχε δει και πιο κάτω! Κανονική πλύση εγκεφάλου δηλαδή.

Άφησα στην άκρη την πρωινή μου ενημέρωση (εξάλλου δεν έγινε και τίποτα συγκλονιστικό στον Παναθηναϊκό!) και περιηγήθηκα λίγο στη σελίδα για να παρατηρήσω τις υπόλοιπες διαφημίσεις. Δεν εξεπλάγην όταν διαπίστωσα πως η πλειοψηφία τους ήταν για το στοίχημα και για τυχερά παιχνίδια. Από περιέργεια κοίταξα και στα άλλα αθλητικά sites που κατά καιρούς επισκέπτομαι, και έστησα έναν πρόχειρο διαγωνισμό. Με χαρά λοιπόν σας παρουσιάζω τα αποτελέσματα (πατήστε στα links για screen capture)!

1. Στην πρώτη θέση έχουμε δύο sites. Το ένα είναι το site του ραδιοφωνικού σταθμού NovaΣπορ-Fm με 5 διαφημιστικά banners στοιχήματος και τυχερών παιχνιδιών! Ναι, αυτό ήταν που είχε τρεις ίδιες διαφημίσεις (έστω κι αν στα captures δεν έχω πιάσει στην ίδια φάση τα animations). Για να είναι σίγουροι πως θα το εμπεδώσεις σωστά! Το άλλο είναι το άλλο επίσης γνωστό portal sport24.gr που κινείται στο ίδιο μήκος κύματος.

3. Στην τρίτη θέση βρίσκουμε το contra.gr και το gazzetta.gr με 3 banners.

5. Στην πέμπτη θέση είναι το sport.gr με μόλις 2.

Ακολουθούν οι αθλητικές σελίδες των ειδησεογραφικών sites τα οποία έχουν από λίγες (flash.gr) έως καμία (in.gr, pathfinder.gr, ert.gr) διαφημίσεις στοιχήματος.

Θα μου πείτε βέβαια, που είναι το περίεργο; Αθλητικά sites είναι, και το στοίχημα είναι μια ενασχόληση αρκετών από αυτούς που τα επισκέπτονται. Εξηγούμαι. Αυτό που με ενοχλεί είναι αφ' ενός η υποκρισία και αφ' εταίρου η έλλειψη μέτρου και αισθητικής.

Υποκρισία. Γιατί δεν ξέρω πως αλλιώς να περιγράψω τη στάση κάποιου που από τη μία, μέσα από τα ίδια αυτά sites αλλά και τα άλλα μέσα που οι ίδιοι διαχειρίζονται (εφημερίδες, ραδιόφωνο, τηλεόραση) σχολιάζει τη δύσκολη οικονομική κατάσταση του κόσμου (ορθώς) και κρίνει τις αποφάσεις και πράξεις των πολιτικών (ορθότατα) και από την άλλη, μέσα από το ίδιο μετερίζι διαφημίζει, όχι μία και δύο αλλά πέντε (!) φορές εταιρείες και δραστηριότητες από τις οποίες στατιστικά ο άλλος βγαίνει σχεδόν πάντα χαμένος ενώ δεν είναι λίγες οι οικογένειες που έχουν φτάσει στο απροχώρητο.

Υπάρχει εύκολος αντίλογος βέβαια. Οι άνθρωποι δεν είναι άγιοι. Επιχειρηματίες είναι και θέλουν να βγάλουν λεφτά. Δεν φταίνε αυτοί, οι άλλοι πάνε και παίζουν.

Καμία αντίρρηση. Δεν είπα ότι κάνουν κάτι παράνομο ή παράλογο. Είπα απλά ότι είναι υποκριτικό. Και είναι καλό αυτές τις επιλογές τους να τις θυμούνται όταν οι ίδιοι σχολιάζουν τη δεινή κατάσταση συνανθρώπων μας. Να θυμούνται, όταν κρίνουν πράξεις άλλων με μεγάλη ευκολία, πως όταν ήρθε η ώρα να πάρουν αυτοί μια απόφαση, επέλεξαν αυτή που θα τους απέφερε περισσότερα έσοδα, αδιαφορώντας για το αντικείμενο της διαφήμισης. Τι κι αν με έναν τρόπο (σε μικρό ή μεγάλο βαθμό) συνέβαλαν εμμέσως στην οικονομική δυσχέρεια κάποιων. Και βέβαια δεν τους βάζω στο ίδιο τσουβάλι με τους πολίτικός, θα ήταν τουλάχιστον άδικο. Όμως εκτός από επιχειρηματίες είναι και δημοσιογράφοι, που απευθύνονται σε ευρύ κοινό και επηρεάζουν κόσμο. Μπορεί λοιπόν οι πράξεις και οι απόψεις τους να μην κρίνονται προφανώς με τα ίδια μέτρα και σταθμά που κρίνονται αυτές ενός πολιτικού προσώπου, όμως σίγουρα τους συνοδεύουν σε αυτά που λένε και γράφουν. Εξάλλου, για να μην ξεχνιόμαστε, ό,τι είναι νόμιμο δεν είναι και ηθικό, σωστά; Ή αυτό αφορά μόνο στους άλλους;

Αλλά είπαμε, όταν είναι εμείς να κάνουμε κάτι, όταν παίζεται η τσέπη μας ή τη καρέκλα μας, δεν ξέρουμε τίποτα, δε φταίμε σε τίποτα.

Όσο για την έλλειψη μέτρου και αισθητικής, νομίζω πως δε χρειάζεται να πω πολλά. Όταν δεν πετάγονται από το πουθενά διαφημίσεις που σου σπάνε τα νεύρα, σε ζαλίζουν πολύχρωμμα banners! Άσε που μπορεί να είναι και 3 ίδια μαζί, μπας και δεν πιάσεις το μήνυμα! Αμ, τα έχετε δει τα άλλα; Που μόλις περνάς το ποντίκι από πάνω (hover, όχι κλικ) ξεδιπλώνεται το banner και ακούγονται μουσικές; Ή ακόμα χειρότερα, κάποια που εμφανίζονται από μόνα τους λίγο μετά που φορτώνει η σελίδα, σου κρύβουν αυτό που θες να διαβάζεις, κάποιες φορές παίζοντας μουσική ή κάποιο animation, κι εσύ πρέπει να ψάξεις να βρεις που στο καλό έχουν βάλει το ρημάδι το "X" για να το κλείσεις! Πολλές φορές μάλιστα αυτή η αναζήτηση δεν είναι διόλου εύκολη δουλειά, αφού φροντίζουν και το καμουφλάρουν ανάλογα! Δηλαδή, κανένας σεβασμός στον επισκέπτη-αναγνώστη; Μπαίνει ο άλλος να ενημερωθεί, να διαβάσει τι γράφεις βρε αδερφέ, κι εσύ κάνεις τα πάντα για να τον διώξεις; Αλήθεια, οι σχεδιαστές των διαφημιστικών banners σκέφτονται και το ενδεχόμενο με τα δημιουργήματά τους να προκαλούν αρνητικές εντυπώσεις και να "καίνε" το προϊόν;

Monday 12 January 2009

Κάποιοι το προτιμούν... ζεστό

Ποιος θα το περίμενε πως αυτά τα λίγα χρόνια που ζω μακριά από την Ελλάδα ένα από τα πράγματα που θα μου έλειπε πολύ δεν θα ήταν ούτε το σουβλάκι ούτε τα μπουζούκια, αλλά κάτι που πολύ πιο απλό και καθημερινό.

Ο ηλιακός θερμοσίφωνας και οι normal βρύσες!

Ο ηλιακός θερμοσίφωνας εδώ όπως φαντάζεστε θα ήταν ένα απολύτως αποτυχημένο εγχείρημα, για τους γνωστούς λόγους. Ίσως μάλιστα να είναι και κάτι παντελώς άγνωστο!

Θυμάμαι το καλοκαίρι που είχαν κατέβει κάποιοι Άγγλοι φίλοι και συνάδελφοι στην Ελλάδα και γυρίζαμε, περπατώντας στον πεζόδρομο της Αποστόλου Παύλου και φτάνοντας στο Θησείο τυφλώθηκαν από τους θερμοσίφωνες στις ταράτσες των πολυκατοικιών στο βάθος της πόλης και έσπευσαν να μου ζητήσουν εξηγήσεις. Ομολογώ πως τους παραξένεψε έως και εντυπωσιάστηκαν με το πόσο βολικό και οικονομικό είναι.

Δεν έχουν άδικο. Συνηθισμένος να μένω σε μία πόλη και ένα σπίτι που πλην μερικών ημερών τον χειμώνα άνοιγες τη βρύση να πλυθείς το πρωί και έτρεχε αν όχι ζεστό, τουλάχιστον χλιαρό νερό, δε μπορώ ακόμα να αντέξω το παγωμένο νερό το οποίο μεν με ξυπνάει το πρωί, αλλά με έναν περισσότερο επεισοδιακό τρόπο απ' ότι θα επιθυμούσα. Δεν ξέρω αν κάποιοι από εσάς το προτιμούν κρύο επειδή λέγεται πως σφίγγει την επιδερμίδα, αλλά εγώ δεν αντέχω να βλέπω το παγωμένο νερό στα χέρια μου και να κάθομαι να ετοιμάζομαι ψυχολογικά για το πως θα αντέξω αυτό το κάθε άλλο παρά βελούδινο άγγιγμα! Βέβαια υπάρχει και η περίπτωση να μένεις σε συγκρότημα διαμερισμάτων (πχ εστίες) που να έχουν συνέχεια ζεστό νερό, οπότε εκεί είσαι τυχερός!

Την κατάσταση βέβαια δε διευκολύνει καθόλου κι αυτή η πατέντα με τις δύο βρύσες, μία για το ζεστό (καλύτερα καυτό) και μία για το κρύο νερό. Προσέξτε, όχι δύο ρουμπινέδες, δύο βρύσες! Με αποτέλεσμα να θες να πλύνεις ένα πιάτο και να ακροβατείς στην κυριολεξία μεταξύ του εγκαύματος και χιονίστρας! Πας στο ζεστό για να ζεστάνεις το παγωμένο σου χεράκι και σε λίγα δευτερόλεπτα καίγεσαι, πηδάς αμέσως στο παγωμένο για να σου πάρει την κάψα και ούτω καθεξής μέχρι να πλυθεί το σκεύος. Εντάξει, η μόνη λύση με αυτές τις βρύσες είναι γεμίζεις το νηπτήρα με νερό κι από τις δύο και να κάνεις "μπουγάδα". Α, υπάρχει κι άλλη πατέντα, κάτι πλαστικά ή λαστιχένια (θα σε γελάσω) σωληνάκια με τα οποία συνδέεις τις δύο βρύσες για έχουν και οι δύο ρουμπινέδες κοινή κατάληξη και να βγαίνει επιτέλους χλιαρό νερό. Το περίεργο είναι πως οι Αγγλοι για έναν περίεργο λόγο επιμένουν σε αυτού του τύπου τις βρύσες ακόμα και σε ανακαινισμένες ή καινούριες κατασκευές! Άβυσσος η ψυχή του - συμπαθούς κατά τ' άλλα - Εγγλέζου...

(Ορίστε, βρήκα και κάτι για να γκρινιάξω για την Αγγλία! Για να μη λέτε δηλαδή!)

Monday 5 January 2009

Περίεργα πράγματα

Καλή εβδομάδα σε όλους από το κρύο (μη σας πω παγωμένο) Λονδίνο. Η θερμοκρασία τις τελευταίες μέρες δε λέει να ξεκολλήσει από τους 0 πάνω-κάτω. Ο ουρανός όμως πεντακάθαρος, και γι' αυτό δεν είχαμε άσπρα Χριστούγεννα όπως ίσως πολλοί θα ήθελαν.

Στο θέμα μας τώρα.

Περίεργα πράγματα συμβαίνουν σ' αυτή τη χώρα. Στη δική μας λέω. Πράγματα που αν τα πεις σε κάποιον εδώ θα του φανούν από γελοία έως τραγικά, στη χώρα μας ακούγονται τόσο φυσιολογικά και αναμενόμενα που δεν αποτελούν καν είδηση.

Ακούγοντας ραδιόφωνο το Σάββατο ακούω πως στον ποδοσφαιρικό αγώνα στην Τρίπολη μεταξύ της τοπικής ομάδας και του Ολυμπιακού (δε στέκομαι στις συγκεκριμένες ομάδες, έχουν συμβεί κατά καιρούς και με άλλες), καμιά εκατοστή οπαδοί των φιλοξενουμένων την "έπεσαν" στους 4-5 αστυνομικούς που βρίσκονταν εκεί και με το έτσι θέλω μπήκαν χωρίς εισιτήριο στο γήπεδο να παρακολουθήσουν τον αγώνα της ομάδας τους. Άκουσα μάλιστα πως κάποιοι από τους αστυνομικούς διακομίσθηκαν στο νοσοκομείο.

Το παραπάνω συμβάν, σε ένα δελτίο ειδήσεων που παρακολούθησα το ίδιο βράδυ, απασχόλησε το δημοσιογράφο λίγα μόνο δευτερόλεπτα, ο οποίος αφού μας ενημέρωσε πως τελικά βρέθηκε λύση με τους φιλάθλους που βρήκαν τις θέσεις τους κατειλημμένες από άλλους και ο αγώνας πραγματοποιήθηκε κανονικά, έκλεισε το ρεπορτάζ λέγοντας "όλα καλά λοιπόν".

Το όλα καλά που το βρήκες βρε άνθρωπε; Όλοι μας, σας ρωτάω έναν προς έναν, που το είδατε το "όλα καλά"; Τόσο έχουμε αποχαυνωθεί που θεωρούμε αυτά τα πράγματα φυσιολογικά; Ανακεφαλαιώνουμε. Σε έναν επίσημο αγώνα ποδοσφαίρου, της διοργανώτριας αρχής της χώρας μας, κι ενώ κάποιοι έχουν αγοράσει εισιτήριο, ξαφνικά 50-100 άνθρωποι κάνουν ντου, σπάνε στο ξύλο τους λιγοστούς αστυνομικούς, μπαίνουν στο γήπεδο χωρίς εισιτήριο, και κάθονται ωραία και καλά να δουν το ματς. Και όλα καλά, γιατί ο αγώνας δεν αναβλήθηκε και όλοι είδαν τον αγώνα.

Που να το πεις αυτό στον Άγγλο και να μη σε χλευάσει. Στον Άγγλο που πηγαίνει στο γήπεδο με το παιδί του, που ακόμα και σε ντέρμπι κορυφής βλέπει αστυνομικούς χωρίς ασπίδες και κράνη, που δεν πετάει καρέκλες και καδρόνια στον συνάνθρωπό του επειδή φοράει άλλο χρώμα κασκόλ ή επειδή είναι ένστολος, γιατί ξέρει πως αν παρανομήσει, θα τιμωρηθεί. Γνωρίζει καλά πως κάθε πράξη έχει και τις συνέπειές της και σκέφτεται πριν κάνει κάτι παράνομο. Τράβα πες το αυτό λοιπόν παραέξω και άντε πείσε τον πως δεν είμαστε Αφρικανική χώρα. Με τόσα που έχει δει μπορεί και να δυσκολευτείς πολύ.

Βέβαια θα μου πεις αυτό είναι το λιγότερο, με αυτά που βλέπουμε να συμβαίνουν στην Ελλάδα. Δύο χρόνια πριν βλέπαμε τη χώρα μας να καίγεται, πριν ένα μήνα χανόταν ένα παιδί 15 χρονών και μετά η χώρα βυθιζόταν από τη μία στο πένθος κι από την άλλη στην καταστροφή και τη λεηλασία, χτες γαζώθηκε με καλάζνικοφ στο κέντρο της πόλης ένας αστυνομικός 21 χρονών - κι όμως η αντίδραση της blogoσφαιρας παραδόξως είναι πολύ νωθρή αναλογικά με το συμβάν, μάλλον διαπνέεται κι αυτή από την γνώριμη επιλεκτική ευαισθησία του Έλληνα.

Περίεργα πράγματα βρε παιδιά.

Κι άντε μετά, στην αρχή μιας νέας χρονιάς, να ελπίζεις πως κάτι θα αλλάξει. Ναι, περίμενε εσύ να αλλάξουν ουρανοκατέβατα τα πράγματα. Εμ δε θες να αποφασίζουν άλλοι για σένα αλλά να είσαι κυρίαρχος λαός (μαζί σου), εμ δεν αναλαμβάνεις τις ευθύνες σου για την κατάντια μας σε όλα τα επίπεδα κι εύχεσαι ξαφνικά, δια μαγείας, να ξυπνήσεις ένα πρωί σε μια καλύτερη πραγματικότητα.

Ξύπνα ρε!

Thursday 1 January 2009

Καλή χρονιά!

Εύχομαι σε όλους καλή χρονιά με υγεία και χαμόγελα για εσάς και τους ανθρώπους που αγαπάτε.

Νομίζω η διαδικτυακή απουσία είναι δικαιολογημένη, αν όχι απαιτούμενη. Θα τα λέμε πιο συχνά όταν επιστρέψουμε σε κανονικούς ρυθμούς σε μερικές μέρες. Μέχρι τότε να περνάτε καλά!

Για τη βασιλόπιτα μας φρόντισε για ακόμα μια φορά το Αστεράκι το οποίο μας προσέφερε τη συνταγή! Κοπιάστε!

Χρόνια πολλά!

Update: Ορίστε και τα πυροτεχνήματα στον Τάμεση και το London Eye όπως τα μετέδωσε το BBC.