Μεσημέρι, μια και κάτι, είναι το γνωστό και μη εξαιρετέο lunch break, που, όπως ξέρετε όσοι έχετε κάνει εδώ, όλοι το τηρούμε ευλαβικά. Μία με δύο δε λειτουργεί τίποτα, ή σχεδόν τίποτα. Γραφεία κλείνουν, τηλέφωνα κατεβαίνουν, γραμματείς φεύγουν.
Lunch break λοιπόν και σκέφτομαι να κατηφορίσω για το εστιατόριο. Πριν ξεκινήσω άγγλος συνάδελφος με ρωτάει:
- Θες σούπα;
Έλα μου; Άλλο πάλι και τούτο. Σούπα στο γραφείο; Το ξεφτιλίσαμε σκέφτομαι.
Ζητάω διευκρινήσεις.
- Σούπα εδώ; Ή στο εστιατόριο;
Σκέφτομαι μήπως δεν κατάλαβα καλά, είναι και η γλώσσα βλέπετε…
- Εδώ βρε, μου απαντάει.
Μωρέ, σκέφτομαι, θα το δω κι αυτό; Στο γραφείο να βγάλουμε τα ταπεράκια, άλλος με την κοτοσουπίτσα, άλλος με τις φακές, να τις ζεστάνουμε στο φούρνο μικροκυμάτων (που δεν έχουμε), να βγάλουμε όλοι τις καραβάνες και τις κουτάλες να αρχίσουμε; Εγώ ήξερα στα γραφεία πως φτιάχνουν κανα καφέ, άντε κανα τσάι, αλλά όχι και σούπα! Τι Αγγλοσαξονικές συνήθειες είναι αυτές;
- Κάτσε να σου δείξω, μου λέει, και ήδη σκέφτομαι πως η ουρά θα αρχίσει να μαζεύεται στο εστιατόριο. Αλλά ας είναι, θα αξίζει τον κόπο το θέαμα!
Λίγο αργότερα ο συνάδελφος είχε έτοιμη την σουπίτσα του, αχνιστή και μυρωδάτη.
Γιατί απλά αγαπητέ αναγνώστη, εδώ we drink soup. Ναι ναι… Την πίνουμε, όπως τ’ ακούς!
Η διαδικασία είναι απλή.
Βάζεις σε μια κούπα (ναι, λέμε, κούπα, από αυτές που φτιάχνεις τον καφέ σου) τη σκόνη από το φακελάκι, ζεσταίνεις νερό στον βραστήρα, και το ρίχνεις. Ανακατεύεις λίγο και είσαι έτοιμος να απολαύσεις μια ζεστή σουπίτσα.
Θα μου πεις βιαστικέ αναγνώστη, σιγά, κι εμείς έχουμε σούπες σε σκόνη. Πως νομίζεις ότι τη βγάζουν οι εργένηδες στην Ελλάδα; Λες να μην το ξέρω; Αλλά αγαπητέ μου εσύ την φτιάχνεις στο κατσαρολάκι σου, την σερβίρεις στο βαθύ σου το πιάτο και την τρως σιγά σιγά, με λίγο ψωμάκι για συνοδεία. Εδώ λέμε την πίνουν! Και για να σε προλάβω, γιατί σε βλέπω, έτοιμος είσαι, όχι, αυτό δε συνηθίζεται μόνο στα γραφεία και στις εταιρείες, είναι ευρέως διαδεδομένη μέθοδος... Αμέ!
Να σας πω την αλήθεια, στα πλαίσια της προσαρμογής μου, το δοκίμασα κι εγώ στο σπίτι. Και δεν είναι άσχημο! Άντε, εις υγείαν!
7 comments:
να σου πω την αλήθεια μου, κι εγώ το κάνω, εδώ στην πατρίδα. κι έχει βγάλει κάτι μυστήριες η κνορρ νομίζω, κάτι κολοκύθα με τζίντζερ (όχι, δε μου φτιαχνε και η γιαγιά στο χωριό) που είναι ό,τι πρέπει, ειδικά όταν λυσσομανάει το αγέρι όξω. να την πιεις στο ποτήρι! (άντε κούπα)
bottoms up!
κι εγώ στο ελλαδιστάν το έχω κάνει κάποιες φορές με ετοιματζίδικες σούπες. Ούτως ή άλλως πολύ σπάνια θα φάω σούπα με ψωμί, οπότε δε μου κάνει και μεγάλη διαφορά :P
Αγορίνα μου γλυκιά, ήδη εδώ και μια δεκαετία, κυκλοφορούν στο Ελλαδιστάν "σούπες στιγμής" για κούπες ;-)
Γκρινιάρηηηη....
αυτο το κάνω τουλάχιστον εδώ και 2 χρόνια, ας ειναι καλά η Κνορ που έχει βγάλει κάτι γαμάτες σουπίτσες και τις δύο φορές που είχα κρυώσει φέτος αυτό έκανα, έφτιαχνα σουπίτσα και έπινα!
Το θέμα δεν είναι οι σούπες στιγμής, τις ξέρω κι εγώ εδώ και χρόνια άλλωστε! Το θέμα είναι πως εδώ τις πίνουν. Δεν ήξερα πως αυτό το συνηθίζουμε και στην Ελλάδα, γι' αυτό μου φάνηκε περίεργο!
Πάντω μη μου πείτε οτι έχετε φακελάκια Knor στη δουλεία σας και πίνετε κάνοντας το τσιγάρο σας... Γιατί θα τρελαθώ!
Αυτό που δεν μπόρεσα να καταλάβω ποτέ είναι γιατί κάποιοι τρώνε τα κορν φλεικς τους σε κούπα! Αν είναι να καταργήσουμε όλα τα άλλα πιατικά και να καθιερώσουμε τις κούπες! Το επόμενο βήμα τι θα είναι; Μπριζόλες σε κούπα?
Τωρα αν σου πω, ότι στο γραφείο μου, στο τελευταίο συρτάρι, μαζί με ένα σωρό άλλα πράγματα (παξιμαδάκια, σερβιετάκια, χαρτομάνδηλα), έχω και ενα κουτάκι με σουπα λαχανικών της Κνορ θα με πιστέψεις? Εχει ενα φακελάκι μέσα που ξέμεινε από τον προηγουμενο μήνα που το είχα αγοράσει όταν ήμανε κρυωμενη!!!!!!!!!!
homelessMontresor, ειναι μέρες που στο γραφείο θα φάω κορν φλέϊκς στην κούπα μου, γιατί δεν υπάρχει μπολ...;)Ειναι τρελή πίκρα γιατί δεν με βολεύει καθόλου....
Post a Comment