Thursday 5 November 2009

Ψημένα κάστανα στη χειμωνιάτικη Αγιάσο

Ενώ ο χειμώνας έφτασε νωρίς νωρίς στο νησί του ούζου και φτάσαμε να βλέπουμε μονοψήφιες θερμοκρασίες και ολονύκτιες καταιγίδες σε ένταση που θα ζήλευε και η βόρεια Αγγλία, ανακαλύπτουμε όσο περνάει ο καιρός μια άλλη Λέσβο. Η ζωή στο νησί όπως φαίνεται δε σταματάει όταν έρθουν τα κρύα. Το γαλάζιο παραχωρεί τη θέση του στο καφέ και το πράσινο και τα γεμιστά λουλούδια και τα χταποδάκια στα κοψίδια και τα χωριάτικα λουκάνικα!

Η πρώτη σελίδα αυτής της νέας περιόδου γράφτηκε, που αλλού, στο γραφικό χωριό της Αγιάσου, μια χειμωνιάτικη Κυριακή. Συμπτωματικά την πρώτη ημέρα του Νοέμβρη, την πιο κρύα ίσως ημέρα μέχρι τότε, διοργανώθηκε στην ορεινή Αγιάσο η ετήσια γιορτή του κάστανου.

Chestnuts on the grill

Ντυμένοι σαν κρεμμύδια, με κασκόλ και γάντια, φτάσαμε στο χωριό νωρίς το μεσημέρι και βρήκαμε τον πρώτο κόσμο στην πλατεία έξω από το Δημαρχείο του χωριού. Υπό τους ήχους παραδοσιακής μουσικής κάτοικοι του χωριού έψηναν κάστανα και τα προσέφεραν καυτά και αχνιστά στους επισκέπτες, μαζί με κόκκινο κρασί. Τα παγωμένα δάχτυλα δεν ήταν ό,τι καλύτερο στην προσπάθεια να ξεφλουδίσουμε τα φρεσκοψημένα κάστανα αλλά σιγά σιγά τα ποσοστά επιτυχίας μεγάλωναν!

Chestnuts anybody?

Ανεβαίνοντας τον κεντρικό δρόμο του χωριού, στην αγορά, προς την εκκλησία της Παναγίας, έβλεπες σωρούς από κάστανα προς πώληση, μαζί με άλλα τοπικά προϊόντα αλλά και γλυκύσματα με βάση το κάστανο, όπως γλυκό κορμό με κάστανο, γλυκό κάστανο του κουταλιού και ψωμί με κάστανο.

Chestnuts. A lot of them.

Sweets made of chestnuts

Στην κεντρική πλατεία είχε μαζευτεί παρά το κρύο αρκετός κόσμος, με κατοίκους και επισκέπτες κάθε ηλικίας να ψήνουν και να δοκιμάζουν κάστανα με τη συνοδία κρασιού, ενώ υπήρχαν και βραστά κάστανα για αλλαγή!

Agiasos square

Τα παιδιά του χωριού φαίνονταν να το διασκεδάζουν ιδιαίτερα…

Children and Chestnuts

Αφού περάσαμε αρκετή ώρα μέσα στο κρύο τρώγοντας ζεστά κάστανα (εκτός των άλλων και για να ζεστάνουμε τα χέρια μας που κινδύνευαν από αγκύλωση), ψωνίσαμε αρκετά κιλά κάστανα και άλλες… καστανολιχουδιές και καταλήξαμε σε ένα καφενείο-ταβέρνα του χωριού όπου επιδοθήκαμε σε ένα φαγοπότι αντάξιο της ημέρας! Χωρίς ίχνος τύψεων, αφού είναι γνωστό πως οι παραπανήσιες θερμίδες είναι απαραίτητες σε τέτοιες θερμοκρασίες!!!

Ανυπομονώ για την επόμενη χειμωνιάτικη εξόρμηση! Που θα πάει, όλο και κάποιο πανηγύρι θα προκύψει!

Άντε και του χρόνου!