Στο msn...
- Για πες, άλλα νέα από κει πέρα;
- Τι νέα μωρε, καλά, τα ίδια. Να, δεν έχουμε μάθημα αύριο.
- Γιατί (κοιτάζω το ημερολόγιο να δω μήπως ξέχασα πάλι καμιά εθνική γιορτή. Την 17η Νοεμβρίου τσίμα τσίμα την πρόλαβα).
- Ε, απεργία ΓΣΕΕ-ΑΔΕΔΥ.
- Α, κι εγώ που νόμιζα οτι ήρθε η ώρα για το καθιερωμένο πανεκπευδευτικό συλλαλητήριο...
- Μπα. Απεργία. Ξέρεις, δε θα λειτουργεί το μετρό κι όλας, τα κλασικά. Μάλλον και μεθαύριο δηλαδή, δε θα έχουμε μάθημα.
- Γιατί πάλι;
- Συνέλευση.
- Α, ωραία.
Εδώ πότε θα την κοπανήσουμε καμιά μέρα; Εκεί κάτω τόσες ευκαιρίες είχαμε κάθε τόσο. Συνελεύσεις, πορείες, αποχές, καταλήψεις, απεργίες καθηγητών, στάσεις στα μέσα μεταφοράς, φοιτητικές εκλογές, Πρυτανικές εκλογές, απεργίες άλλων φορέων, παραπλήσιων και μη. Εδώ ούτε καν τη 17η Νοεμβρίου δεν τιμήσαμε, να το κλείσουμε το μαγαζί. Τι πράγματα είναι αυτά; Μα που είναι πια οι φοιτητικοί σύλλογοι;
Α ρε τιμημένο Ελληνικό Πανεπιστήμιο...
3 comments:
Εεεμμμ, αυτά είναι.
Ελλάδα και πάλι Ελλάδα.
Μπορεί κάποιος να μας χαρακτηρίσει ως "τεμπέληδες" και "αργόσχολους", εγώ πάλι θα μας αποδώσω τους χαρακτηρισμούς "αγωνιστές" και "αντιδραστικοί".
Δεν ισχυρίζομαι ότι δεν λουφάρουμε που και που, αλλά νομίζω ότι εδώ ακόμα η απεργία και η κατάληψη, έχουν ακόμα δύναμη ως μέσο αντίδρασης στα κυβερνητικά μέτρα.
Ως πότε όμως;;
Φιλιά από την αγωνιστική Ελλάδα!!!
Κοίτα, οτι λουφάρουμε, λουφάρουμε. Ότι ψάχνουμε αφορμή να την κοπανήσουμε, ψάχνουμε. Είναι αλήθεια.
Αλλά με αυτά που βλέπω εδώ, έγω μείνει άφωνος με την μαλθακότητα των ανθρώπων εδώ και με την έλλειψη διάθεσης να αντιδράσουν. Μπορεί ως τουρίστες να μην το καταλαβαίνουμε, αλλά τελικά νομίζω οτι μόνο στην Ελλάδα οι πολίτες μπορούν να πουν ΟΧΙ σε κάτι, και να μην περάσει.
Από την άλλη, καλός ο αγώνας, καλή και η αντίδραση, αλλά όταν γίνεται με το παραμικρό και από κάθε μικρή συντεχνία συμφερόντων, δεν μπορεί να γίνει τίποτα. Γιατί απλά, από κάθε μέτρο, κάποιος θίγεται.
Η χρυσή τομή είναι πάντα κάπου στη μέση.
Nα δούμε τώρα πως θα αναπληρώσετε τις ώρες...
Τρεχάτε ποδαράκια μου να μην σας φτάσει ο κ*λ*ς μου έλεγε ο πατέρας μου...
Είχα όρεξη για γκρίνια και σε βρήκα!
καλώς σε βρήκα!!!
Post a Comment