Monday 18 June 2007

Εδιμβούργο

Ξεκινώντας τη δεύτερη και τελευταία μέρα στη Σκωτία είπαμε να κάνουμε μια εκδρομή. Είχαμε να διαλέξουμε ανάμεσα στο Εδιμβούργο και τα Highlands. Δημοκρατικά, με ανάταση χειρός, αποφασίστηκε να πάμε στο Εδιμβούργο, για το οποίο τόσα είχαμε ακούσει, και θα ήταν κρίμα αν δεν το επισκεπτόμαστε.

Το Εδιμβούργο βρίσκεται 40-50 λεπτά από τη Γλασκώβη με το τρένο, όσο δηλαδή να διασχίσεις την Κηφισίας μέχρι κέντρο σε ώρα αιχμής. Γενικά, όπως ίσως έχετε καταλάβει από τα post μου με τις εκδρομές, εδώ το τρένο είναι πολύ πρακτικό για τις μετακινήσεις, και αυτό το βλέπεις από τους πολυάριθμους σιδηροδρομικούς σταθμούς των πόλεων και από τα πολύ συχνά δρομολόγια.

Το Εδιμβούργο (Έντιμπρα όπως προφέρεται) είναι η πρωτεύουσα της Σκωτίας και η δεύτερη μεγαλύτερη πόλη, μετά τη Γλασκώβη. Φέρει το προσωνύμιο «Αθήνα του Βορρά», κυρίως επειδή υπήρξε μεγάλο κέντρο του Διαφωτισμού. Η πόλη χωρίζεται στην παλιά, γεμάτη μεσαιωνικά κτίσματα και με το επιβλητικό κάστρο, και την νέα πόλη. Εμείς αρκεστήκαμε μόνο στην παλιά, καθώς νωρίς το απόγευμα έπρεπε να επιστρέψουμε στη Γλασκώβη.

Ο κεντρικός δρόμος της παλιάς πόλης Royal Mile ξεκινάει από το Κάστρο και καταλήγει στο Holyrood Abbey. Σημαίες παντού, κτίσματα και εκκλησίες που σε μαγεύουν, Σκωτσέζοι με κιλτ να παίζουν γκάιντες και βεβαίως πολλοί τουρίστες, καθώς το Εδιμβούργο είναι η 2η πόλη του Ηνωμένου Βασιλείου σε επισκεψιμότητα μετά το Λονδίνο. Μοιάζει να είναι όλο μια τουριστική attraction, μια αίσθηση που δε στη δίνει η Γλασκώβη, που είναι πιο πόλη. Δεξιά κι αριστερά μαγαζιά που πουλάνε διάφορα αναμνηστικά, ενώ μεγάλη πέραση έχουν τα κασκόλ με το κλασικό καρό σε διάφορα μοτίβα. Επίσης υπάρχουν πολλά μαγαζάκια που πουλάνε ουίσκι.
Το κάστρο του Εδιμβούργου, χρισμένο σε περίοπτη θέση, κοιτάει αφ’ υψηλού όλη την πόλη. Είναι από τα πιο φημισμένα κάστρα παγκοσμίως. Ο ξεναγός, σε βαριά Σκωτσέζικα, μας ανέφερε πολλά ιστορικά στοιχεία για το κάστρο, κάνοντας παράλληλα αναφορές στην ιστορία της Σκωτίας, κι εμείς προσπαθούσαμε πιάνοντας σκόρπιες λέξεις, ερμηνεύοντας νοήματα και παρακολουθώντας βλέμματα να καταλάβουμε τι μας λέει. Δεν τα πήγαμε και άσχημα τελικά, και είμαι αρκετά περήφανος, πιστέψτε με!

Επειδή τα λόγια είναι περιττά και τα ιστορικά στοιχεία μπορείτε να τα διαβάσετε παντού, θα αρκεστώ σε μερικές φωτογραφίες.

Μην ξεχάσω να σας πω ότι κάθε μέρα εκτός Κυριακής νομίζω στη 1 το μεσημέρι γίνεται κανονιοβολισμός από το κάστρο. Αυτό συνηθιζόταν παλαιότερα για να συντονίζουν όλοι οι καπετάνιοι των καραβιών που έπλεαν στην περιοχή τα ρολόγια τους, και συνεχίζεται μέχρι τώρα εθιμοτυπικά. Το σχόλιο του ξεναγού γιατί στης 1 και όχι στις 12, αφοπλιστικό. Αφ’ ενός στις 12 χτυπάει όλος ο κόσμος, οπότε εμείς είπαμε διαφέρουμε, κι αφ’ εταίρου, επειδή είμαστε και Σκωτσέζοι, σιγά μη ρίχνουμε 12 κανονιές, 1 και αρκεί! Χαχα! Μορφή!

Στην Crown Square στο πιο ψηλό και κεντρικό τμήμα του κάστρου, βρίσκεται εκτός άλλων το Crown Room. Εκεί βρίσκονταν παλαιότερα τα δωμάτια των βασιλιάδων της Σκωτίας και τώρα φιλοξενούνται το στέμμα, το σπαθί και το σκήπτρο του Βασιλείου της Σκωτίας. Επίσης από το 1996 φιλοξενείται η Stone of Destiny. Πρόκειται ουσιαστικά για έναν τεράστιο λίθο πάνω στην οποία ενθρονίζονταν οι Βασιλείς τις Σκωτίας. Αυτό μέχρι το 1296, οπότε ο Βασιλιάς της Αγγλίας Edward I σε έναν από τους πολέμους μεταξύ των δυο βασιλείων, την πήρε στο Λονδίνο και την έβαλε σε ένα ξύλινο θρόνο στο Αβαείο του Westminster, στον οποίον ενθρονίζονταν όλοι οι επερχόμενοι Μονάρχες της Αγγλίας (πλην της Mary I), για να δηλώνεται έτσι συμβολικά η υποταγή της Σκωτίας στην Αγγλία, όπως μας είπε ο ξεναγός. Το 1996 η Βασίλισσα Ελισάβετ αποφάσισε την επιστροφή της πέτρας στο Εδιμβούργο, αλλά σε επόμενη ενθρόνιση μονάρχη του Ηνωμένου Βασιλείου πρέπει να επιστραφεί προσωρινά για την τελετή στο Λονδίνο. Έτσι, για να σας μαθαίνω και τίποτα…

Γεμάτος από εικόνες, αλλά και δίψα να φωτίσω ακόμα περισσότερο το κεφάλαιο της ιστορίας της Σκωτίας και των σχέσεων της με την Αγγλία, αποχαιρέτησα το Εδιμβούργο, με το γλυκό παράπονο οτι πήρα μια μόνο μυρωδιά από την θαυμάσια αυτή πόλη. Δώσαμε όμως ραντεβού για το μέλλον, αφού είναι σίγουρο ότι έχει κι άλλα να μου πει.

Λίγες ώρες αργότερα έπαιρνα το τρένο της επιστροφής.

16 comments:

DaNaH said...

Πολύ ωραίες οι φωτογραφίες! Αυτήν μέσα από το κανόνι με θέα την πόλη κάτω την είχα βγάλει και εγώ χεχε (τώρα το κανόνι μπορεί να μην ήταν το ίδιο αλλά κατάλαβες τι εννοώ :p)

Πολύ ενδιαφέρουσες οι πληροφορίες σχετικά με το κάστρο. Εμείς το είχαμε γυρίσει μόνοι μας χωρίς ξεναγό και όσο να'ναι τέτοιες μικρολεπτομέρειες σου ξεφεύγουν!

Εύχομαι όσο είσαι επάνω να κάνεις ταξίδια και να γράφεις πάντα τόσο ωραία posts! :)

Blondie said...

τι όμορφες φωτογραφίες!!!!!!!!! και τί ωραίο κάστρο!!! (καλά, σαν της Ρόδου δεν είναι, αλλά καλούλι είναι και αυτό μωρέ..) Όλο ταξιδάκια είσαι ε;; καλά κάνεις!!!! όντως μορφή ο ξεναγός!!!

K-Top said...

DOH!

Τι να πω.. έχω ένα κόλλημα με την πόλη αυτή. Απλά ζηλεύω και θα φάω το καπέλο μου! :p

ttsok said...

Εκπληκτικές φωτογραφίες, μυρίζει ότι πέρασες καλά. Εκπληκτική πόλη - το αρχαίο νεκροταφείο και το Κάστρο είναι απίστευτα. Ελπίζω να σας πήγαν κάτω από το κάστρο, στην πιο παλιά μπυραρία του Edinburgh (~1400). Έχει και κατι μουτσούνες μέσα, κάτι έκαμαν με εκτελέσει και τέτοια εκεί στα παλιά τα χρόνια. Εκεί λοιπόν, μπορείς να φας το πιο καλό μη σπιτικό Haggis της Σκωτίας. Αν δεν πήγες βέβαια, δεν ξέρω κατα πόσο είναι καλό που στο λέω εκ των υστέρων ...

~~A~~ said...

Φαίνεται απίστευτα ενδιαφέρον.Και πολύ βοηθητικές οι πληροφορίες που μας έδωσες. :)

zouri1 said...

πολυ ωραιες φωτο

YO!Reeka's said...

τι ουίσκια πήρες δεν διάβασα...!

Γκρινιάρης said...

Danah, κλασική η φωτογραφία μάλλον! Ξενάγηση είχε δωρεάν κάθε μισή ώρα νομίζω, οπότε θεωρήσαμε οτι άξιζε να μάθουμε λίγο περισσότερα, έστω και στα Σκωτσέζικα!

Blondie, η αλήθεια είναι οτι ναι, σαν της Ρόδου δεν είναι! :P

Atron, είναι πράγματι πολύ όμορφη πόλη, αν και όπως είπα είδα ελάχιστα οπότε δε μπορώ να κρίνω με ασφάλεια.

Ttsok, δεν είχαμε κανέναν να μας πάει, μόνοι μας πεταχτήκαμε. Δυστυχώς δεν ξέραμε για την pub που λες. Ωστόσο το να τρώω κάτι από μουτσούνες εκτελεσμένων (ζωγραφιστές εννοείς;) δεν θα ήταν και το καλύτερό μου! :P Thanks για τις πληροφορίες, next time.

~~Α~~, έχει πολύ ιστορία το μέρος, όπως και γενικότερα η Σκωτία. Εμένα μου δημιουργήθηκαν πολλές απορίες και σκοπεύω να διαβάσω περισσότερα. Λέω να αρχίσω με τη βιογραφία της Mary, Queen of Scots, μια από τις κεντρικές μορφές της ιστορίας.

Zouri, thanks!

Yo!reeka, ουίσκι δεν πήρα βρε, βρίσκω και στο Λονδίνο! :)

Σοφία said...

Όντως, πολύ ωραίο το Εδιμβούργο, αλλά και πολύ μίζερο βρε παιδί μου. Από τη μια τα gothic κτήρια, από την άλλη η συννεφιά, πολύ μαυρίλα για μέσα στο καλοκαίρι. Αλλά να πας και να το δεις μια φορά, έστω και πεταχτά, σίγουρα αξίζει.

Την φωτογραφία μέσα από το κανόνι την έχω κι εγώ ;-)

Τώρα όσο για τον Σκωτσέζο ξεναγό που σας πουλούσε μούρη (εμείς οι Σκωτσέζοι είμαστε σπέσιαλ και καλά)... ό,τι έχει να κάνει με σηματοδότηση της ώρας σε καράβια, γίνεται πάντα στις 1 και όχι στις 12. Και στο Greenwich έτσι είναι, και στο Liverpool, και αλλού. Ο λόγος όπως έχω ακούσει (από αγγλικές πηγές είναι η αλήθεια) είναι πως τότε η ώρα υπολογιζόταν από τους αστρονόμους, οι οποίοι το μεσημέρι ήταν απασχολημένοι με τις μετρήσεις τους, έτσι έδιναν το σήμα στα καράβια στις 1 που είχαν περισσότερη ευχέρεια.

Σοφία said...

Και όσο για τα Highlands κι εγώ δεν έχω πάει (shock horror) αλλά νομίζω ότι με μισή μέρα που είχατε στη διάθεσή σας, καλύτερα που επιλέξατε Εδιμβούργο.

Γκρινιάρης said...

Σοφάκι, μη μου μειώνεις τον ξεναγό! Άντε τώρα! :)

seaina said...

Τελικά είχαν δίκιο όσοι μου έλεγαν για για το Εδιμβούργο ότι είναι όμορφη πόλη!
Αχχ να δω πότε θα πάω τελικά κι εγώ!!
Καταραμένα λεφτά .. γκρ γκρ γκρ!

B said...

Φοβερές φωτογραφίες. Σε κανουν να θες να διακτινιστεις και στα δυο μέρη.

Γκρινιάρης said...

Seaina, πάρε ένα ιστιοπλοϊκό και βάλε πλώρη!

Brokenlink, thanks for the compliment. Η αλήθεια είναι οτι δεν προσπάθησα και ιδιαίτερα για να φανούν ωραία τα μέρη! :)

An-Lu said...

ΖΗ-ΛΕΥ-ΩΩΩΩΩΩΩΩΩΩΩΩΩΩΩΩΩΩΩΩΩΩΩΩ!!!!!

jul said...

Αααααααα τέλειο το Εδιμβούργο.....:):):)