Απομόνωση

Να’ μαι πάλι.

Πάνε δυο βδομάδες από το τελευταίο μου post. Αν δεν κάνω λάθος ίσως είναι η μεγαλύτερή μου απουσία από το blogging από τότε που μπήκα στο «άθλημα».

Η αλήθεια είναι πως σ’ αυτό συνέβαλε αρκετά το ότι πλέον δεν έχω internet στο σπίτι. Πάνε οι εποχές που κάθε 2ωρο έκανα ένα refresh στο rss reader μου και διάβαζα τα post στα αγαπημένα μου blogs. Υπήρχε μια επικοινωνία τότε, τροφή για σκέψη, ερεθίσματα. Τώρα, μακριά από αυτόν τον κόσμο, και γενικά μακριά από τις εξελίξεις, απομονωμένος, κλεισμένος αποκλειστικά στον μικρόκοσμό μου, οι αφορμές για να γράψω έχουν περιοριστεί. Όχι πως κι εσείς οι υπόλοιποι γράφετε δηλαδή… Τις λίγες φορές που έκανα μια γύρα διαπίστωσα πως στην ίδια φάση βρίσκονται πολλοί εκεί έξω. Και λογικό είναι, Αυγουστιάτικα.

Αλλά δεν είναι μόνο αυτό. Γενικά είμαι σε μια καλοκαιρινή νάρκη, όπως είπε της προάλλες η Σοφία. Για να εξηγούμαστε, το καλοκαιρινή δεν αναφέρεται στον καιρό. Μετά από δυο ηλιόλουστες σχετικά βδομαδούλες που μας θύμισαν ότι είναι Αύγουστος ήρθαν πάλι οι βροχές και οι αέρηδες. Το καλοκαιρινή αναφέρεται μάλλον στην περίοδο που διανύουμε και ειδικότερα σε ένα σύνολο συγκυριών. Οι υποχρεώσεις μου εδώ φτάνουν προς το τέλος τους, η δουλειά έχει ενταθεί, πολλοί έχουν επιστρέψει στις πατρίδες τους αφήνοντας λίγους εδώ πίσω, άλλοι έχουν χαθεί παλεύοντας να προλάβουν προθεσμίες που πλησιάζουν απειλητικά και γενικά επικρατεί μια άλλης μορφής απομόνωση. Ίσως χειρότερη από την πρώτη. Αναπόφευκτα λοιπόν η διάθεση για blogging, αλλά και γενικά για βόλτες, περιήγηση και εξερεύνηση, έχει πάει περίπατο.

Δεν είναι ότι χόρτασα, ότι τα είδα όλα, ότι κουράστηκα. Μάλλον χρειάζομαι κάποιον να με τονώσει, να με πάρει από το χέρι και να με βγάλει από αυτό τον λήθαργο. Αυτό που με κρατάει είναι ότι σύντομα αυτός ο κάποιος θα έρθει, οπότε δεν ανησυχώ για την μονιμοποίηση της κατάστασής μου! Ούτε κι εσείς να ανησυχείτε, θα επανέλθω σύντομα και δριμύτερος! Αυτό δεν είναι υπόσχεση, είναι απειλή!

Πάντως, ακόμα και ναρκωμένος, έκανα και μερικά πράγματα. Ξαναπήγα στο Science Museum, το οποίο θέλει ακόμα αρκετές επισκέψεις για να το εξαντλήσω. Πήγα και στην Imax 3D οθόνη του και παρακολούθησα άλλη μια 3D προβολή με θέμα τους καρχαρίες. Εκπληκτικό θέαμα. Αυτό βέβαια που δεν κατάλαβα είναι με ποια λογική κάποιοι γονείς παίρνουν σε κάτι τέτοιο τα μωρά τους! Τι περιμένουν δηλαδή, ότι θα το βρουν χαριτωμένο; Εδώ εμείς που και που τρομάζαμε, τα παιδιά τι περίμεναν ότι θα κάνουν; Οπότε το εν χορώ κλάμα σε dolby surround με την πρώτη εμφάνιση καρχαρία ήταν λιγάκι αναμενόμενο!

Επίσης, απουσία internet, ρίχτηκα πιο εντατικά στο διάβασμα. Τελείωσα λοιπόν το δεύτερο βιβλίο του Harry Potter και έχω αρχίσει το τρίτο. Μάλιστα επειδή είμαι προνοητικός, παρήγγειλα και το τέταρτο από το internet. Όχι ότι δεν θα το έβρισκα στα βιβλιοπωλεία, καμία σχέση. Απλά το είχα άχτι να παραγγείλω κάτι από το internet πια κι εγώ σαν παιδί. Και έτσι, τώρα που τα Waterstones κάνουν δωρεάν αποστολή σε όλες τις παραγγελίες, ανεξαρτήτου κόστους (πριν ήταν για πάνω από 15 λίρες, όχι ότι κι αυτό ήταν πολύ δηλαδή), βρήκα την ευκαιρία και παρήγγειλα το επόμενο. Λέει σε 2-5 μέρες θα αποσταλεί. Για να δούμε… Α, και μόνο με 4.89 λίρες, έτσι; Να τα λέμε αυτά!

Πολύ χρόνο ανάλωσα στην μετακόμιση. Ευτυχώς δε χρειάστηκε να γίνει σε μια μόνο μέρα κι είχα την πολυτέλεια να μεταφέρω τα πράγματα σταδιακά. Μεγάλη ευκολία, πράγματι. Το κακό ήταν ότι διαπίστωσα πόσα ψιλοπράγματα έχω φέρει και μαζέψει εδώ! Τρέμω στην ιδέα του επαναπατρισμού! Πως θα χωρέσουν όλα αυτά στις βαλίτσες για ένα και μόνο ταξίδι; Μπρρρρ! Σίγουρα θα χρειαστεί να ξεφορτωθώ μερικά όταν έρθει εκείνη η ώρα.

Ά! Κάτι που θυμήθηκα τώρα (sorry για την έλλειψη συνοχής στο post). Τι έμαθα; Εκλογές, εκλογές; Ε ρε γλέντια. Όσο δεν μου έλειψαν καθόλου όλη αυτή τη χρονιά τα δελτία ειδήσεων, άλλο τόσο δε θα μου λείψουν όοοοοοοοοοοολες αυτές οι συζητήσεις, τις περισσότερες φορές δυστυχώς σουρεαλιστικές και κενές περιεχομένου. Μα καθόλου όμως! Μα τι ξαφνικό ήταν αυτό; Εκεί που κοιτούσα τα νεότερα από το σίριαλ του καλοκαιριού (ποιο The 4400 καλέ; Να δω αν πήρε επιτέλους δεύτερο αμυντικό ο Παναθηναϊκός ήθελα, πήρε τελικά, έναν Βάσκο), τσουπ ένα χέρι σε μια κάλπη παρά δίπλα. Ωπ, εδώ είμαστε λέω! Και βλέπω τα νεώτερα, μαζί με κάτι δυσάρεστα νέα για φωτιές στην Πεντέλη (α, καλά, άλλο αυτό. Έλεος ρε παιδιά δηλαδή, δεν έμεινε και τίποτα!). Προεκλογική περίοδος λοιπόν... Άντε, καλή διασκέδαση!

Αυτά τα ολίγα από μένα. Θα ξανακούσετε από μένα σύντομα, λέω να ετοιμάσω κανα δυο περιηγητικά posts που δεν είχα προλάβει να τα γράψω παλαιότερα.

Να περνάτε όλοι καλά!