Saturday 20 October 2007

Bollywood

Τι κι αν δεν έχω δει την Hollywoodιανή παραγωγή Pride and Prejudice; Είδα την Bollywoodιανή παραλλαγή της… Bride and Prejudice! Κι έτσι έγινε η πρώτη επαφή μου με το Bollywood!

Το Bollywood είναι μέρος της ινδικής βιομηχανίας παραγωγής ταινιών, με χαρακτηριστικό στυλ. Οι ταινίες συνήθως γυρίζονται σε ινδικές γλώσσες, τα τελευταία χρόνια όμως γυρίζονται και στα αγγλικά, όπως η συγκεκριμένη. Το σενάριο είναι συνήθως απλό και μελοδραματικό και τα έχει όλα: έρωτα, δράμα, αγωνία, οικογενειακούς καυγάδες. Το πιο έντονο όμως χαρακτηριστικό στις ταινίες του Bollywood είναι η μουσική και ο χορός, σε σημείο οι ταινίες να πλησιάζουν το είδος του musical. Φορέματα σε έντονα χρώματα και μια μίξη παραδοσιακών ινδικών χορών με δυτικές προσθήκες συνδυάζονται με στίχους που πολλές φορές σε κάνουν να γελάς!

Οι χαρακτήρες υπερβολικοί και οι ατάκες τους αξέχαστες. Η Ινδή μητέρα που προξενεύει σε κάθε ευκαιρία τις κόρες τις σε «αξιόλογους» γαμπρούς! Ο Ινδός που πλούτισε στην Αμερική, μένει στο Hollywood και κάνει επίδειξη με κάθε ευκαιρία. Η Αγγλίδα σνομπ που θεωρεί οτιδήποτε ινδικό βρώμικο και ανάξιο προσοχής. Η Ινδή δυναμική - πανέμορφη (το διαπιστώνετε κι από τις εικόνες νομίζω) - πανέξυπνη - ευαίσθητη κόρη που τολμάει και λέει όχι στο προξενιό με τον πλούσιο Ινδό αλλά ταυτόχρονα αντιστέκεται και στα δίχτυα του όμορφου Αμερικάνου επειδή θεωρεί πως δεν εκτιμάει την ομορφιά της πατρίδας της αλλά είναι απλά ένας ιμπεριαλιστής επενδυτής που θέλει να επιβάλει τη δική του κουλτούρα. Και ο Αμερικάνος μορφονιός που παρόλο πάμπλουτος πείθεται από την δυναμική και όμορφη Ινδή νεαρά και αντιστέκεται στις πιέσεις της μαμάς για ένα ακόμα ξενοδοχείο. Τι να πρωτοπώ…

Επίσης σε όλη την ταινία, παρά το στοιχείο έρωτα που είχε, δεν υπήρχε ούτε ένα φιλί, πράγμα που μου έκανε εντύπωση αφού υπήρχαν σκηνές που σίγουρα το «σήκωναν» έως και το απαιτούσαν. Αργότερα διάβασα ότι παραδοσιακά σε αυτές τις ταινίες δεν υπάρχουν σεξουαλικής φύσης, ακόμα και φιλιού, αν και τελευταία αυτό τείνει να αρθεί.

Όσο κι αν σας φαίνεται παράξενο, εγώ το διασκέδασα πολύ βλέποντας την ταινία. Θες να φταίει το πρωτόγνωρο της εμπειρίας; Θες το ότι ήταν σα να βλέπω μια ταινία του παλιού ελληνικού κινηματογράφου σε σύγχρονη ινδική version; Θες ακόμα το ότι τα τραγούδια (αν και εμφανέστατα σε playback) και οι χοροί με καθήλωναν; Τελειώνοντας η ταινία μου άφησε μια ωραία γεύση και ένα χαμόγελο και την επιθυμία να δω κι άλλη ταινία του είδους.

~

Το τελευταίο βιβλίο του Harry Potter το τελείωσα εδώ και καμιά βδομάδα. Ήταν απλά συγκλονιστικό. Συστήνω σε όλους να διαβάσουν τα βιβλία ακόμα κι αν έχουν δει τις ταινίες και δεν τους έκαναν εντύπωση.

5 comments:

Σοφία said...

Δεν μου φαίνεται καθόλου παράξενο που διασκέδασες μ' αυτή την ταινία. Είναι μια από τις πιο αγαπημένες μου ταινίες ever (δες το προφίλ μου!) και την έχω δει 2 φορές στο σινεμά και 3 φορές σε DVD. Θεωρώ ότι είναι ταινία-σταθμός για το αγγλικό σινεμά, γιατί συνδιάζει το ινδικό στοιχείο με την αγγλική παράδοση πάρα πολύ πετυχημένα, και όλα αυτά με μια γερή δόση Χόλιγουντ.

Ο δε Martin Henderson στην ταινία αυτή έχει ξεπεράσει τον εαυτό του. Σηκωτές κόντεψαν να μας βγάλουν από το σινεμά την πρώτη φορά που πήγαμε να το δούμε χιχι ;-)

Σοφία said...

Για τον Harry Potter ένα πράγμα έχω να πω μόνο: I told you so :-)

seaina said...

Την έχω δει κι εγώ και διασκέδασα πραγματικά. Δε σου κρύβω ότι δεν περίμενα να σου αρέσει εσένα μια τέτοια ταινία, όπως περίμενα να αρέσει στη Σοφία.
Με ξάφνιασε! Χιχι! Τελικά είσαι λιγότερο γκρινιάρης και κυνικός από ότι "θες" να δείχνεις.

Dream_Rider said...

Ένα σχόλιο για το Bollywood.. Είναι η ιδέα μου ή όλες οι Ινδές που παρουσιάζονται στην οθόνη είναι ΚΟΥΚΛΑΡΕΣ;!;! Λέω εγώ τώρα..

Πάντως, το story από τις (λίγες) που έχω δει μου φέρνει λίγο σε ινδικό Ξανθόπουλο ένα πράγμα..

Γκρινιάρης said...

Σοφία, δεν το ήξερα οτι είναι τόσο γνωστή! Νόμιζα οτι είναι μια από τις πολλές.

Seaina, εσύ με εξέπληξες περισσότερο, γιατί δεν ήξερα οτι δείχνει και στην Ελλάδα Bollywood! Όσο είχα δει παλιά ήταν από CD ή DVD σε εφημερίδες/περιοδικά, περισσότερο για διακωμώδηση του είδους. Και γκρινιάρης και κυνικός είμαι όταν χρειάζεται. Συνήθως κρίνω τα πράγματα στα μέτρα που τους πρέπει. Απο τη στιγμή που περίμενα να δω κάτι ποιοτικά χειρότερο, δε μπορούσα απλά ενθουσιαστώ από το αποτέλεσμα, αλλά σχετικά με τη διαφορά με το αναμενόμενο! :)

Dream rider, δεν έχεις άδικο. Αλλά γιατί σου κάνει εντύπωση; Το ίδιο δε γίνεται και στο Hollywood;