Sunday 28 October 2007

Ochi day

Ξεφυλλίζοντας μια ατζέντα σε ένα stationary τις προάλλες έπεσα στην 28η Οκτωβρίου. Έλεγε "Greek Ochi Day". Δεν ήξερα οτι έτσι την αποκαλούμε αγγλιστί, κοίτα να δεις.

Προχτές το έλεγα σε έναν Ινδό μεγαλωμένο στην Αγγλία, ο οποίος μου απάντησε "Είχατε απώλειες στον Β' Παγκόσμιο Πόλεμο; Δεν ήξερα καν οτι πολεμήσατε"! Κάθισα και του είπα συνοπτικά τη γνωστή - σ' εμάς - ιστορία με το Οχι στους Ιταλούς.

Σήμερα γιορτάζω αυτή τη μέρα μνήμης λίγο ανορθόδοξα. Χωρίς σημαία, χωρίς παρελάσεις, μόνο με το ελληνικό ραδιόφωνο να παίζει απ'τον υπολογιστή ελληνική μουσική, κάτι έντεχνο ή κάτι παλιό, για να μπω λίγο στο κλίμα. Οι γιορτές στο σχολείο, τα ποιήματα και τα σκετς, η μπλε και άσπρη στολή και τα τραγούδια του έπους του '40 είναι μια τόσο μακρινή αλλά γλυκιά ανάμνηση.

Φτάνει η ώρα των ειδήσων και ακούω για αντιπαρελάσεις. Ακούω δηλώσεις πολιτικών για το μήνυμα της ημέρας. Ακούω για προτάσεις για αύξηση των τιμολογίων της ΔΕΗ και για απεργίες που ετοιμάζονται. Ακούω για αντάρτικο, πολιτικό τώρα πια όμως, μέσα στη Νέα Δημοκρατια. Ακούω για θερμές αντιπαραθέσεις στο ΠΑΣΟΚ εν όψει εκλογών.

Πολλή ελληνική πραγματικότητα, ή καλύτερα επικαιρότητα, στριμωγμένη ασφυκτικά σε 2 λεπτά.

Ευτυχώς σε λίγο ξαναρχίζει η μουσική.

8 comments:

*...Nantia...* said...

μιλώντας με μια φίλη μου πριν από λίγο μού έλεγε πόσο πολύ της άρεσε που κάναμε παρελάσεις!Γιατί της λέω,είσαι καλά?"Μα αφού μετά εκείνη την μέρα είμαστε έξω μέχρι το βράδυ και τριγυρνάγαμε με τα ρούχα της παρέλασης"

...

Σοφία said...

Να γιατί εγώ ακούω μόνο London Greek Radio ;-)

Πάντως κι εμένα μου άρεσαν οι παρελάσεις όταν ήμουν στο σχολείο. Έχω πολύ ωραίες αναμνήσεις από τις εθνικές γιορτές.

Γκρινιάρης said...

Κακές ή καλές, απαραίτητες ή όχι, παίρνοντας το μήνυμα ή απλά διασκεδάζοντας την αργία, Νάντια οι μαθητικές παρελάσεις είναι μέρος των αναμνήσεων των περισσότερων.

Σοφία, με το London Greek Radio δεν πιάνεις παλμό από Ελλάδα, πιάνεις παλμό από την ομογένεια! :) Αφού μπορώ να ακούσω (όταν θέλω) ελληνικό ραδιόφωνο, γιατί να ακούσω ομογενειακο; Άσε που τις ελάχιστες φορές που άκουσα όταν βρέθηκα σε αμάξι φίλου, η μουσική ήταν άθλια. Αλλά αυτό ίσως έτυχε (και τις δυο φορές ήταν βράδυ κατά τις 11).

Σοφία said...

Μα αυτή είναι η βασική ερώτηση: θες πραγματικά να πιάσεις παλμό από Ελλάδα; Εγώ δεν θέλω. Το in.gr μου είναι υπεραρκετό!

Γκρινιάρης said...

Ε, εθνική εορτή ήταν, είπα να πιάσω παλμό από το real thing.

Αλλιώς στην καθημερινότητα... Μόνο για αθλητικά κι αυτό με ρέγουλα!

seaina said...

Παρελάσεις .. κι εμένα μου άρεσαν και τις περίμενα πως και πως. Θα με πεις "φυτό";; Εεε πότε στη σημαία, πότε δίπλα από τη σημαία, πότε από πίσω, μάλλον ήμουν. Αλλά ακόμα και όταν λόγω ύψους ήμουν στις τελευταίες σειρές του γκρουπ, είχε την πλάκα της.
Τέλος πάντων, όμορφες αναμνήσεις από τα σχολικά μας έτη, οι οποίες ήταν ικανές να δίνουν ένα χρώμα στις εθνικές επετείους. Τώρα που δεν έχω λόγω προσωπικό (να δω κάποιον γνωστό), κάθομαι στο σπίτι και αναρωτιέμαι άραγε γιατί η τηλεόραση έχει το "Υπολοχαγός Νατάσα"; Ααα ναι 28η Οκτωβρίου σήμερα!

Jason said...

Καλά είστε εκεί στις ξενιτιές. :)
Όταν ήμουν μικρός (τώρα πια δεν είμαι λέμε), πίστευα ότι δε θα μπορούσα ποτέ να ζήσω για καιρό μακριά από την Ελλάδα.
Όσο περνάει ο καιρός, πιστεύω το ακριβώς αντίθετο.

Όσο για την Ochi Day, το είχα δει κι εγώ και μου είχε φανεί τόσο αστείο! :)

Γκρινιάρης said...

Jason, κι εγώ έτσι πίστευα και όχι στο πολύ μακρινό παρελθόν. Τελικά κατάλαβα πως σε πολλά πράγματα δε χρειάζεται να καθορίζεις a priori τα όριά σου.