Περί επέκτασης ωραρίου σε μετρό και ηλεκτρικό σιδηρόδρομο

Όπως ίσως ξέρετε οι περισσότεροι, το Υπουργείο Μεταφορών αποφάσισε την πιλοτική λειτουργία του μετρό και του ηλεκτρικού σιδηρόδρομου της Αθήνας με διευρυμένο ωράριο κατά δύο ώρες την Παρασκευή και το Σάββατο. Κάτι που ήταν αίτημα πολλών κατοίκων της πόλης, ιδιαίτερα των νέων, όπως αποδεικνύεται από την θετική ανταπόκριση που βρήκε το μέτρο. Ωστόσο υπήρξε αντίδραση από τους εργαζομένους του μετρό και του Η.Σ.Α.Π., οι οποίοι προέβαλλαν τεχνικούς λόγους που θα διακύβευαν την ασφάλεια του επιβατικού κοινού για να πουν οτι δε γίνεται να εφαρμοστεί ένα τέτοιο μέτρο, κάνοντας μάλιστα στάση εργασία την πρώτη μέρα της δοκιμαστικής περιόδου, με αποτέλεσμα πρακτικά να μην εφαρμοστεί. Υπάρχει μια κίνηση από την άλλη πλευρά, των υποστηρικτών του μέτρου, με μπροστάρη το g700.blogspot.com, η οποία προτείνει συμβολική διαμαρτυρία στο σταθμό του Συντάγματος αυτό το Σάββατο 11.30 με 2.

Αυτά με λίγα λόγια για εισαγωγή.

Η θέση μου ως επιβάτης: Θα ήθελα ένα τέτοιο μέτρο να ισχύσει. Προσωπικά χρησιμοποιούσα το μετρό πάρα πολύ, και για τις βραδινές εξόδους μου, μιας και δε συνηθίζω να το ξενυχτάω πολύ. Παρ' όλα αυτά όταν ήθελα να μείνω έξω λίγο παραπάνω είτε έπαιρνα ταξί στην επιστροφή είτε - όπως και οι περισσότεροι - έπαιρνα το αμάξι, σκεπτόμενος μόνο τη διαδρομή της επιστροφής, τρώγοντας έτσι κίνηση, ταλαιπωρία στο παρκάρισμα, συμβάλλοντας στο μποτιλιάρισμα κλπ για μια διαδρομή την οποία θα απέφευγα κάλλιστα από τη στιγμή που το μετρό εξυπηρετεί την περιοχή που θέλω να πάω.

Αν ισχύσει κάτι τέτοιο σίγουρα τα οφέλη θα είναι πολλαπλά. Λιγότεροι θα παίρνουν το αυτοκίνητο για να κατέβουν στο κέντρο, οι δρόμοι του κέντρου δε θα πήζουν στις 9-10 ή στη 1-1.30 το βράδυ της Παρασκευή ή του Σαββάτου όπως σήμερα. Λιγότερο καυσαέριο, λιγότερη ταλαιπωρία. Και επίσης πολύ σημαντικό, θα είναι λιγότεροι αυτοί που εγκληματικά πιάνουν τιμόνι έχοντας πιει.

Αυτά σκέφτομαι και λέω οτι θα ήθελα το μέτρο να εφαρμοστεί.

Αλλά δε γίνονται έτσι μαγικά αυτά τα πράγματα. Θέλει επιστημονική μελέτη, θέλει συνεννόηση με του εμπλεκόμενους.

Βλέπω τις αντιδράσεις των εργαζομένων και αναλογίζομαι πολλά. Ακούω και τις φωνές από την άλλη πλευρά και σκέφτομαι άλλα τόσα.

Ας τα πιάσω όμως ένα ένα.
Οι υποστηρικτές του μέτρου λένε (το έχω ακούσει κι από δημοσιογράφους στο ραδιόφωνο) οτι έτσι γίνεται σε όλη την Ευρώπη.

Λάθος.

Λονδίνο (που έχω και καλύτερη εικόνα από τις άλλες πόλεις): Τελευταίος συρμός κατά τις 12.30. Πολλά όμως από τα λεωφορεία είναι 24ωρα ενώ άλλες διαδρομές καλύπτονται από Night Buses, με πιο αραιά δρομολόγια βεβαίως.
Για τις υπόλοιπες πόλεις κοίταξα στο internet ή θυμήθηκα τι έχω συναντήσει σε τυχόν ταξίδια μου. Για νυχτερινά λεωφορεία δεν γνωρίζω, κοίταξα μόνο για το μετρό.
Παρίσι: Όλες τις μέρες λειτουργεί μέχρι τη 1.20, ενώ το Σάββατο μέχρι τις 2.20.
Βαρκελώνη: Κανονικά μέχρι τις 12, Παρασκευές μέχρι τις 2, Σάββατα όλο το βράδυ.
Ρώμη: Κανονικά μέχρι τις 11.30, το Σάββατο μέχρι τις 12.30.
Άμστερνταμ: Πάντα μέχρι τις 12.30 (αν και έχω ακούσει άλλα πράγματα, οπότε δεκτή κάθε διόρθωση).
Βερολίνο: Δεν πολυκατάλαβα, νομίζω 12.30 αλλά υπάρχουν και κάποιες γραμμές όλο το βράδυ;;; Όποιος γνωρίζει Γερμανικά ας μας πει.

Δεκτή κάθε άλλη προσθήκη από αυτά που γνωρίζετε.

Για το θέμα των εργασιακών δικαιωμάτων. Θεωρώ αυτονόητο οτι οι άνθρωποι δε θα δουλεύουν απλήρωτοι για δύο ώρες παραπάνω, για την καλή τους την καρδιά. Οτι ενδεχομένως οι μεταμεσονύκτιες βάρδιες να πληρώνονται καλύτερα. Δεν περιμένω οτι από 8ωρο θα τους το κάνουν 10ωρο παράνομα και καταχρηστικά! Υποθέτω οτι έχουν δοθεί οι διευκρινήσεις από την εταιρεία.

Παρένθεση: έλεος βρε παιδιά δηλαδή. Εδώ δηλαδή που τα σουπερμάρκετ κλείνουν στις 11 και στις 12 το βράδυ αλλά και Κυριακές μέχρι το απόγευμα είναι βλάκες; Το HMV στην Piccadilly circus κλείνει τα μεσάνυχτα σχεδόν κάθε μέρα! Μήπως βάζουν τους υπαλλήλους αντί για 8ωρο να δουλεύουν 15 ώρες; Όχι! Εφαρμόζονται βά-ρδι-ες! Είναι προφανές. Και άρα υπάρχει περισσότερο προσωπικό, υπάλληλοι, έξοδα για τις εταιρείες αλλά και έσοδα. Και όλοι βολεύονται, εργαζόμενοι, εταιρείες, καταναλωτές.

Περί τεχνικών θεμάτων. Δεν είμαι του χώρου και ευθαρσώς λέω πως δε γνωρίζω τι γίνεται μόλις κλείσουν τα φώτα. Γι' αυτό όμως ρώτησα κάποιους φίλους που το έχουν σπουδάσει το θέμα και σχημάτισα μια πολύ πολύ επιφανειακή εικόνα, από την οποία και έβγαλα κάποια ενδεχομένως αφελή συμπεράσματα. Η τεχνική δουλειά που πρέπει να γίνει όταν οι συρμοί φτάσουν στα αμαξοστάσια (αρκετή ώρα μετά το τελευταίο δρομολόγιο, και με προθεσμία ολοκλήρωσης αρκετή ώρα πριν το πρώτο δρομολόγιο) είναι πολύ σημαντική για την ορθή και ασφαλή λειτουργία του μέσου.
Θέλει χρόνο; Ναι.
Χρειάζεται για την επέκταση του ωραρίου πρόσθετο τεχνικό προσωπικό για να αντεπεξέλθει στον κατά 2 ώρες λιγότερο διαθέσιμο χρόνο; Πιθανώς.
Κάτι τέτοιο θέλει χρήματα; Ναι.

Γίνεται; Ναι.

Δεν είναι δυνατόν να ακούμε οτι "δε γίνεται", οτι "θα υπάρχουν ατυχήματα", θα υπάρχουν σφάλματα λειτουργίας" κλπ. Είμαστε στον 21ο αιώνα! Όλα - σχεδόν - γίνονται. Πολύ περισσότερο όταν έχουν εφαρμοστεί αλλού. Μελέτη χρειάζεται, από ειδικούς, με τεχνοκρατικό τρόπο. Οι αναγκαίοι χρόνοι, το κόστος, το επιπλέον προσωπικό είναι κάτι που οι ειδικοί μπορούν να υπολογίσουν και να αποφανθούν αν είναι ή όχι κάτι εφικτό. Τι καθόμαστε και μαλώνουμε;

Αν τελικά αποδειχτεί (ή έχει αποδειχτεί ήδη) τεχνικά εφικτό, με τις όποιες αναπροσαρμογές (που όπως είπα πιστεύω οτι είναι αφού έχει εφαρμοστεί άλλού) το τελευταίο αλλά πολύ σημαντικό θέμα είναι αν το επιπλέον - σημαντικό όπως προκύπτει - κόστος στην εταιρεία που διαχειρίζεται το μέσο είναι δυσβάσταχτο, που σημαίνει οτι προφανώς τα όποια επιπλέον έξοδα θα πρέπει κάπως να καλυφθούν... Και δε θα είναι ούτε εύκολο ούτε ευχάριστο.

ΥΓ. Συγκρίνοντας τα sites των οργανισμών συγκοινωνιών των παραπάνω πόλεων με αυτό της Αθήνας (είτε του Ο.Α.Σ.Α. είτε της Αττικό Μετρό) βρήκα τα πρώτα πολύ πιο φιλικά στο χρήστη και πρακτικά και εύκολα βρίσκεις αυτό που θέλεις. Χρειάζεται λίγο περισσότερη προσοχή κι αυτό από τους υπευθύνους για να φτάσουν και τα sites των ελληνικών οργανισμών αυτό το επίπεδο. Ψιλά γράμματα μάλλον...

Περιμένω τα σχόλια σας με ενδιαφέρον.