Υπερβολές;

Διαβάζω τις τελευταίες μέρες πολλά για νόμους για τα blogs, για υποχρεωτική επωνυμία, για εμπλοκή του ΕΣΡ, για για για. Συζητήσεις που άρχισαν βεβαίως από άρθρα σε εφημερίδες και ειδησεογραφικά sites. Και αμέσως ήρθε η αντίδραση, με απόψεις, εν θερμώ ή και πιο ψύχραιμες, με μανιφέστα, με banners.

Πριν λίγο άκουσα κάτι στο ραδιόφωνο του ΣΚΑΪ και το παραθέτω απ' το site του σταθμού.

Μέσα στους επόμενους μήνες αναμένεται να κατατεθεί στη Βουλή το νομοσχέδιο του υπουργείου Δικαιοσύνης, με το οποίο κυρώνεται η σύμβαση του Συμβουλίου της Ευρώπης για το έγκλημα στον κυβερνοχώρο.

Με το νομοσχέδιο δίνεται η δυνατότητα, μεταξύ άλλων, άρσης του απορρήτου για όλα τα εγκλήματα που τελούνται μέσω υπολογιστή και τιμωρούνται σε βαθμό κακουργήματος.

Επίσης, στο νομοσχέδιο περιλαμβάνονται διατάξεις για την διευκόλυνση της εξασφάλισης των δεδομένων του υπολογιστή, ώστε να μην μπορούν να σβήσουν τα ίχνη και γίνει πιο δύσκολη η αποκάλυψη και τέλεση εγκλημάτων.

Επιπλέον, προβλέπει ιδιαίτερα αυστηρή αντιμετώπιση για τα αδικήματα παιδικής πορνογραφίας που τελούνται μέσω διαδικτύου.

Σημειώνεται ότι, μέχρι σήμερα, η αντιμετώπιση των αδικημάτων στο διαδίκτυο γίνεται με την ισχύουσα ποινική νομοθεσία, χωρίς πρόσθετες ειδικές διατάξεις.

Καμία ειδική ρύθμιση για τα blogs. Καμία υποχρεωτική επωνυμία. Κανένας έλεγχος. Πέρα από τον αυτονόητο! Δεν είναι αυτονόητο να σου λέει "αν πράξει κακούργημα θα διωχθείς και θα ξεσκεπαστείς";

Απλά και μόνο εφαρμογή αυτών που προβλέπει η Ευρωπαϊκή νομοθεσία.

Δεν είμαι σε θέση να κρίνω αν το ρεπορτάζ αυτό είναι αληθές ή όχι.

Θα πω όμως αυτό που έχω γράψει σε σχόλια μου σε διάφορα posts για το θέμα. Ότι όταν ζούμε σε μια χώρα μέσα στην Ευρωπαϊκή Ένωση μου φαίνεται τουλάχιστον αστείο να συζητάμε καν τόσο ακραία νομοθετήματα. Υπερβολικά ήταν και τα δημοσιεύματα του τύπου (που αν επιβεβαιωθεί το παραπάνω ρεπορτάζ ήταν επιεικώς απαράδεκτα), υπερβολικά όμως ήταν και τα λάβαρα που ύψωσαν πολλοί στην Ελληνική blogoσφαιρα. Όχι γιατί είχαν άδικο επί της ουσίας. Αλλά γιατί χύθηκε πολύ μελάνι (λέμε τώρα) για το αυτονόητο, για κάτι που αν το σκεφτείς ψύχραιμα δεν κινδυνεύει, τουλάχιστον όχι έτσι όπως άφησαν κάποιοι να εννοηθεί. Γιατί όλα προκλήθηκαν από κάτι που φαινόταν απλά υπερβολικό, απλά αστείο.

Θα μου πεις λίγα έχουμε δει σ' αυτή τη χώρα; Όχι βέβαια, αλλά μ' αυτή τη λογική δεν πάμε πουθενά...


Ελπίζω να μην πέφτω έξω στην εκτίμηση μου. Γιατί αν πέφτω, δεν αρμενίζουμε στραβά, αλλά ο γιαλός θα αρμενίζει στραβά σίγουρα...

Καλά κοψίδια!