Promenades parisiennes: Μονμάρτη, Sacre-Coeur και Παναγιά των Παρισίων

Από τα πιο γνωστά αξιοθέατα του Παρισιού είναι δύο εκκλησίες, η Basilique du Sacré-Cœur, ή χάριν συντομίας Sacre-Coeur (η Βασιλική της Ιερής Καρδιάς) και η Notre Dame, η γνωστή μας Παναγία των Παρισίων.

Basilique du Sacré-Cœur
Χάρτης. Μετρό: Abbesses ή Anvers. Ελεύθερη είσοδος.

Η Βασιλική της Ιερής Καρδιάς δεσπόζει στο υψηλότερο σημείο της πόλης, στην κορυφή ενός λόφου στην γραφική περιοχή της Μονμάρτης.

Η εκκλησία εντυπωσιάζει με την ιδιόμορφη αρχιτεκτονική της, κάπου διάβασα μια παρομοίωση με... τούρτα γάμου! Στον ταξιδιωτικό οδηγό διάβασα πως η πέτρα που χρησιμοποιήθηκε για την κατασκευή της εκκρίνει ασβέστη όταν βρέχεται κι έτσι λευκαίνει την πρόσοψη. Η αλήθεια είναι πως το άσπρο της χρώμα την κάνει πιο λαμπερή και ξεχωριστή.

Από το χώρο μπροστά στην εκκλησία μπορείτε να απολαύσετε - άλλη μια - πανοραμική θέα της πόλης, και να εντοπίσετε διάφορα κτήρια, όπως το Πάνθεον ή το Centre Pompidou.

Ο Πύργος του Άιφελ δε φαίνεται από εκεί ακριβώς, είναι λίγο πιο δυτικά, αλλά αν περπατήσετε λίγο θα τον εντοπίσετε!

Στο εσωτερικό η εκκλησία δεν έχει κάτι το πολύ ξεχωριστό,, αλλά αφού ανεβήκατε μέχρι εκεί, μπείτε μέσα, δωρεάν είναι!

Tip. Για να φτάσετε στην εκκλησία πρέπει να ανεβείτε τα πολλά σκαλιά που απλώνονται μπροστά της. Αν όμως είστε κουρασμένοι ή απλά βαριέστε, υπάρχει και ένα ασανσέρ-τελεφερίκ που ανεβαίνει αυτή την απόσταση σε λίγα δευτερόλεπτα. Υπάρχει εισιτήριο, αλλά αν έχετε βγάλει κάρτα για τις μετακινήσεις σας με το μετρό, το χρησιμοποιείτε κι εκεί.

Στη συνέχεια μπορείτε να περιπλανηθείτε στα στενάκια της Μονμάρτης. Είναι γραφικά, με πολλά μαγαζάκια με σουβενίρ άλλα και άλλα με διάφορα χαριτωμένα πράγματα και προσεγμένες βιτρίνες.

Μπορείς να βρεις διάφορα περίεργα, από αυτές τις ομπρέλες, μέχρι τσάντες σε σχήμα ποτιστηριού ή πρωτότυπα σκεύη μαγειρικής.

Bistrot, cafes, πλακόστρωτα και μικρές πλατείες συμπληρώνουν μια πολύ όμορφη εικόνα. Επιλέξτε μια ημέρα με καλό καιρό για να την ευχαριστηθείτε.

Notre Dame de Paris

Χάρτης. Μετρό: Cite. Ελεύθερη είσοδο. Εισιτήριο μόνο για να ανέβεις στους πύργους της. νομίζω 8 €, περιλαμβάνεται κι αυτό στο Museum Pass.

Πρέπει να σας πω ότι λιγότερο ενθουσιασμένος απ' ότι περίμενα έμεινα από την Παναγία των Παρισίων, τη Notre Dame. Κι αυτό για δύο λόγους. Πρώτον όταν έχεις επισκεφτεί τόσες εκκλησίες, αββαεία και Καθεδρικούς στην Αγγλία, δε σου κάνει τόση εντύπωση. Και το λέω σοβαρά. Οι γοτθικής αρχιτεκτονικής Καθεδρικοί ναοί είναι αρκετοί και πολύ επιβλητικοί στην Αγγλία, και όσοι έχουν επισκεφτεί όχι μόνο το Λονδίνο, αλλά και πόλεις όπως το Canterbury, το Salisbury, το Winchester κλπ γνωρίζουν πως αποτελούν τις περισσότερες φορές σημείο αναφοράς της πόλης με μεγάλη προβολή και επισκεψιμότητα.

Ο δεύτερος λόγος ήταν ότι η επίσκεψή μου συνέπεσε με έναν αρκετά χειμωνιάτικο καιρό. Η βροχή, αλλά κυρίως ο δυνατός αέρας, με ανάγκασε όχι μόνο να μπω άρον άρον στην εκκλησία (εξ' ου και μόνο μία φωτογραφία), αλλά και με απέτρεψε από το να περιμένω στη σχετικά μεγάλη ουρά που είχε για να ανέβεις στους πύργους. Κι αυτό γιατί, αν και είχα Museum Pass που σχεδόν σε όλα έχεις ξεχωριστή είσοδο και χωρίς ουρές, στη συγκεκριμένη περίπτωση, για λόγους ασφαλείας επέτρεπαν την είσοδο σε λίγους κάθε φορά και υπήρχε μόνο μία ουρά. Αλλά εντάξει, κι άλλη θέα πια; Κι ακόμα δε σας είπα για την Αψίδα του Θριάμβου!

Η Παναγιά των Παρισίων βρίσκεται στο μικρό νησάκι Île de la Cité στη μέση του Σηκουάνα, το οποίο συνδέεται με τις δύο όχθες με γέφυρες αλλά και μετρό. Μεγάλο μέρος της φήμης της οφείλεται στο ομώνυμο έργο του Βίκτωρος Ουγκό, ενώ ο Γάλλος λογοτέχνης είχε μεγάλη συμμετοχή στην προσπάθεια ανακαίνισης του ναού, μετά τις καταστροφές που υπέστη κατά τη Γαλλική Επανάσταση.

Τουριστικό ενδιαφέρουν παρουσιάζουν βέβαια η γοτθική αρχιτεκτονική της, τα gargoyles ψηλά στους πύργους, δύο μεγάλα κυκλικά βιτρό παράθυρα αλλά και η θέα, όπως είπα, από τους πύργους της.

Κάτι άλλο που δε μου άρεσε, σε σχέση πάντα με του αγγλικούς Καθεδρικούς, (sorry, αλλά οι συγκρίσεις ήταν αναπόφευκτες σε όλο το ταξίδι), είναι ότι είχε κτήρια και μαγαζιά δίπλα από την εκκλησία, ενώ από πίσω την έκρυβαν ψηλά δέντρα, με αποτέλεσμα το μόνο μέρος από το οποίο να μπορείς την δεις σε όλο της το μεγαλείο, να κατανοήσεις τις διαστάσεις της αλλά και να τη φωτογραφίσεις είναι από την δυτική πλευρά, αυτή της κύριας εισόδου. Για να καταλάβετε τι εννοώ, δείτε τις συγκεκριμένες φωτογραφίες των Καθεδρικών του Winchester και του Salisbury. Βέβαια εντάξει, άλλες πόλεις, άλλες ανάγκες, είναι και το ποτάμι δίπλα και δε βολεύει, απλά το αναφέρω.

Μετά κι από αυτό το post η αφήγηση του ταξιδιού οδεύει προς το τέλος της, με ένα post για την Αψίδα του Θριάμβου και τις φωτογραφίες από την κορυφή της, το Πάνθεον και τις Βερσαλίες και ίσως κάποιες γενικές σκέψεις, αν και τα περισσότερα τα έχω γράψει ήδη.

Καλή Κυριακή σε όλους!