Saturday 25 April 2009

Fancy a pint?

Ο κλασικός και προσωπικά αγαπημένος μου τρόπος διασκέδασης στα ξένα ήταν τι άλλο από την κατανάλωση μπύρας σε μία (όποια) pub μαζί με καλή παρέα! Χαλαρές καταστάσεις, ενίοτε με συνοδεία μουσικής, χωρίς snack εκτός αν το αγόραζες αλλά με  άφθονη μαύρη πηχτή Guinness (χύμα πάντα, μην επαναλαμβανόμασε) ή ίσως μια παγωμένη lager!!! Οι μπύρες πάνε κι έρχονται με rounds, κι αν η παρέα το θέλει συνεχίζει σε 2η και 3η pub, το λεγόμενο pub crowl.
Στην Ελλάδα τα πράγματα είναι διαφορετικά. Εδώ αντί για την μπύρα από τις 6 το απόγευμα έχουμε τον καφέ από... το πρωί! Στο νησί οι καφετέριες γεμάτες all day long, αδειάζουν - δραματικά όμως - μόνο όταν ο κόσμος φεύγει για να ετοιμαστεί για τη νυχτερινή του έξοδο! Και μετά αρχίζουν τα νυχτοπερπατήματα, οι μπαρότσαρκες, το clubbing και τα μπουζούκια. Και η νύχτα με έναν περίεργο τρόπο είναι πιο μεγάλη...
Προσπαθώντας να εξομαλύνω λίγο τη μετάβαση μου στην ελληνική πραγματικότητα επιχείρησα μέχρι τώρα δύο επισκέψεις σε μπυραρία, με νοσταλγική διάθεση είναι η αλήθεια.
Η πρώτη ήταν σε μία "pub" που άνοιξε - τι σύμπτωση - όταν έφτασα στο νησί, ονόματι Mayfair, από το όνομα γνωστής γειτονιάς του κεντρικού Λονδίνου! Με μπάρα και ξύλινα τραπέζια, μαυροπίνακα και κιμωλία έξω από την είσοδο, φιλοδοξούσε να μοιάσει σε pub αλλά όχι με απόλυτη επιτυχία. Δυστυχώς ή ευτυχώς οι pubs έχουν κάτι το χύμα και το απλό που δύσκολα αντιγράφεται, ειδικά όταν ο Έλληνας με ευκολία σνομπάρει κάθε τι μη επιτηδευμένο. Εξάλλου δίχως χύμα Guinness και με παραγγελίες στο τραπέζι αντί για την μπάρα έχεις χάσει δύο από τα βασικά στοιχεία μιας αυθεντικής αγγλικής pub! Κρίνοντας ωστόσο από την ποικιλία του μαγαζιού σε μπύρες - αξιοπρόσεχτη για μία μπυραρία ενός ελληνικού νησιού  - μάλλον είναι της γερμανικής/βέλγικης σχολής το μαγαζί, αφού οι μόνες βρετανικές μπύρες που θυμάμαι να είχε είναι η Guinness σε μπουκάλι (που απλά δεν υπάρχει, οπότε καλό είναι να βγει από τον κατάλογο!) και η Strongbow. Ωστόσο το service, η μουσική (live jazz κάποιες βραδιές) και οι τιμές ήταν στα θετικά του μαγαζιού και απ' ότι φαίνεται το μαγαζί έχει κερδίσει το μερίδιό του στη νυχτερινή ζωή της Μυτιλήνης!
Η δεύτερη απόπειρα ήταν σε ένα Beer Academy στην Αθήνα. Διψώντας για μια Guinness κι με τη συνεχή παρότρυνση του έτερου μπυρόφιλου Λονδρέζου blogger να επιστρέψω πίσω στον πολιτισμένο κόσμο να ηχεί στ' αυτιά μου, επισκέφτηκα ένα μαγαζί της γνωστής αλυσίδας. Εντυπωσιακή ποικιλία, αφού ο κατάλογος αναφέρει μόνο λίγες από τις μπύρες που προσφέρει το μαγαζί. Χωρίς συζήτηση στις Βρετανικές pubs δε βρίσκεις τέτοια ποικιλία. Ο χώρος ξανά βέβαια έχει ελληνικά στοιχεία, αφού θυμίζει περισσότερο bar με στριμωγμένα αρκετά τραπέζια παρά pub. Κι εδώ βέβαια το μαγαζί γερμανοφέρνει, με τα πιάτα με τα λουκάνικα να κλέβουν την παράσταση.
Επειδή θέλω να είμαι αυστηρός με ένα μαγαζί με τη φήμη του beer academy που θα έπρεπε να δίνει ρέστα και στις λεπτομέρειες, θα επισημάνω ένα σημαντικό λάθος στο σερβίρισμα της μπύρας. Αν και το ποτήρι ήταν το κλασικό ποτήρι pint της Guinness, η μπύρα σερβιρίστηκε μονομιάς με αποτέλεσμα να έρθει στο τραπέζι σχεδόν άσπρη και με αρκετό αφρό. Όποιος έχει πιει Guinness στη Βρετανία έχει σίγουρα παρατηρήσει πως σερβίρεται αργά αργά με χαμηλή ροή μέχρι ενός σημείου (1-2 δάχτυλα πριν το χείλος του ποτηριού), μετά περιμένεις να "καθίσει" η μπύρα και να πάρει σιγά σιγά το μαύρο χρώμα της και τότε συνεχίζεις μέχρι τέλους για να κάνει και τον γνωστό πηχτό αφρό της. Αν μάλιστα είναι ψαγμένος ο barman στο τέλος θα παίξει λίγο με τον αφρό και όπως βάζει τα τελευταία ml στο ποτήρι θα σου σχεδιάσει ένα τριφύλλι, ως αναφορά στην Ιρλανδία, τη χώρα που γεννήθηκε η Guinness!
Το δεύτερο foul ήταν η τιμή! Οκτώ ευρώ για 1 pint και 5 για half pint! Μαχαιριά! Περισσότερο από τη διπλή τιμή από την Αγγλία! Που είναι οι μέρες που με 3 λίρες και κάτι (δηλαδή 3,5 ευρώ) έπινες στην καθισιά σου ένα pint και ετοιμαζόσουν για το επόμενο; Άσε που το half pint στην Αγγλία, στις pubs που θυμάμαι, είναι ακριβώς η μισή τιμή από το ολόκληρο! Εδώ αν είναι να πεις 2 pints καλύτερα να πας σε ένα εστιατόριο να φας και να πεις και μπύρα! Και να πεις πως σερβίρουν κανένα ξηρό καρπό, Ελλάδα γαρ; Μπα, αποφάσισαν να κρατήσουν μόνο αυτό το στοιχείο και στην προσφέρουν ξεροσφύρι. Οι τιμές δε στα διάφορα πιάτα, μερίδες και to share, μου φάνηκαν πολύ τσιμπημένες.
Σε ένα μπορώ να ελπίζω. Να αποφασίσει ο NdN να επαναπατριστεί και να ανοίξει μια pub με ξύλινα μεγάλα τραπέζια και πάγκους που θα σερβίρει παγωμένη Guinness (με το σωστό τρόπο) στα 4 ευρώ το pint και Sunday roast τις Κυριακές! Kι εγώ ακόμα και στη Θεσσαλονίκη θα ανέβω να τα πιούμε!

23 comments:

KitsosMitsos said...

Καλημέρα! Αυτά παθαίνει όποιος ρωτάει έναν ορκισμένο Σαλονικιό για τα καλά της Αθήνας. Και επειδή έχει φτάσει και εδώ ο πολιτισμός, υπάρχουν μαγαζιά που σερβίρουν Guiness draft σε φυσιολογική τιμή. Πχ 3,5 ευρώ το half pint και 6 το ολόκληρο σε ωραίο μαγαζί στα Εξάρχεια.
Όσο για την τιμή της μπύρας στην Ελλάδα γενικότερα είναι μια τεράστια συζήτηση. Η μόνη χώρα όπου η κοκκινοπράσινη έχει χουντικά μεγέθη πωλήσεων (πάνω από 3/4) και εξακολουθούμε να τις πληρώνουμε 3 και 4 φορές πάνω από Ολλανδία όπου και παράγοντας. Άνευ λόγου και αιτίας ή μάλλον υπάρχει λόγος: το σχεδόν μονοπώλιο.
Δειλά-δειλά προσπαθούν και ελληνικές εταιρίες βλέπε Craft, βλέπε Πειραϊκή. Το θέμα είναι και μεις σαν καταναλωτές να στηρίξουμε την προσπάθεια.
Όσο για την Guiness συμφωνώ απολύτως: μπουκάλι και κουτάκι δεν αξίζουν!

Anonymous said...

Εδώ, καλό θα είναι ο μπάρμαν να μην αυτοσχεδιάσει στον αφρό διότι δεν θα κάνει αναφορά τιμής στην Ιρλανδία αλλά στον ακατανόμαστο, Θέε μου σχώραμε!

Όσο για την μπυραρία του Ndn, θα έχει και εμάς πελάτες!

Αντε, βρε, στην υγειά σας!

Daffy said...

Αχ, τι μου θύμισες τώρα. Δυστυχώς καλωσόρισες στην ελληνική πραγματικότητα, όπου λίγα πράγματα μπορούν να κάνουν σωστά, στο χώρο της εστίασης τουλάχιστον. Θα πρέπει να πληρώσεις πολύ συνήθως, και σε ένα νησί όπως τη Μυτιλήνη, εδώ στη Ρόδο και πάλι 'δυσκολεύονται'. Κρίμα πάντως που δε μπορείς να απολαύσεις μια Guiness σαν άνθρωπος.
Εύχομαι να γίνει ακόμα πιο εύκολη η προσαρμογή σου, περιμένω νέο podcast και εάν θες να κάνεις άλλο περί Αγγλίας και νησιών, θα ήταν μεγάλη μου τιμή! ;)

Εξύμνoς said...

Καλα με σκοτωσε εκει με το τριφυλλι... Πρεπει να παραδεχτεις οτι θα πρεπει να ριξεις τις απαιτησεις σου... Ελλαδα γαρ... Εγω λεω να το γυρισεις στο ουζακι που εκει το σερβιρουν σωστα! Ειναι σαν να πηγαινεις στην Αγγλια να πιεις ουζο!! ... μεχρι να αρχισεις τα "ολο ουζο ουζο το βαρεθηκα, φερτε μου ενα βερμουτακι που τ' ορεχτηκα"!!!

Το ποστακι πρεπει να το διαβασει ενας φιλος μου ο οποιος εχει πορωση με τις μπυρες... Θα του το στειλω με Μαιλ!

Μαρία said...

Μάλλον πρέπει να καταλάβεις ότι έχεις αλλάξει χώρα...χύμα κρασί , χύμα ούζο , χύμα ρακί , χύμα βυσσινάδα , χύμα κανελλάδα ναι. Guiness και με σχέδιο όχι. Και ο μπάρμπαν το πολύ πολύ να θεωρεί ψάξιμο το να καταφέρει να συνδυάζει τα ποτά σωστά και να μη βγαίνουν αηδία , άντε και να στριφογυρνάει τα μπουκάλια στον αέρα.
Κατά τα άλλα... Τι ψαχτς α βρείς...:-)

Fri said...

Καλημέρα Γκρινιάρη,

μου φαίνεται πως το έχεις πάρει στραβά το όλο θέμα. Νομίζω πως δεν είναι τόσο άσχημα τα πράγματα:)
Πρώτα από όλα η Αθήνα είναι η πιο ακριβή ευρωπαϊκή πολύ ever! Μη με ρωτήσεις αν είναι λογικό αυτο, γιατί ξέρεις ήδη την απάντηση;) Οπότε έχεις λάθος στατιστικό δείγμα...
Έπειτα, εδώ στο Ελλάντα η μπύρα αυτόματα μας παραπέμπει σε Γερμανία, μη θες τώρα να βρεις γνήσια αγγλική κουλτούρα. Μπορείς βέβαια να πας σε νησιά που συχνάζουν Άγγλοι τα καλοκαίρια και εκεί να βρεις ένα σωρό 'Irish Pubs'. Δεν ξέρω αν είναι καλά, αλλά υπάρχουν...
Τέλος, το καταλαβαίνω πως είσαι ακόμα σε στάδιο προσαρμογής, αλλά όσο πιο γρήγορα συνειδητοποιήσεις πως κάθε τόπος έχεις τις δικές του χάρες (βλ. ούζο και μεζές) τόσο πιο καλά θα είναι τα πράγματα ;)

jane said...

Σου έχω πρόταση για την Αθήνα...

Καλή μπυραρία βρίσκεται στη Γλυφάδα ακούει στο όνομα BAYERN Bierhaus. Χριστόφορου Νέζερ 19 (210-8944439). O ιδιοκτήτης είναι γερμανικής καταγωγής. Αξίζει μια βόλτα στα νότια προάστια!

Επίσης στο κέντρο της πόλης βρίσκεται μια PUB. James Joyce Irish Pub, στο Μοναστηράκι και πολλές βραδιές φιλοξενεί Live μουσικές σε blues ρυθμούς!(more info http://nooblogs.gr/voltes/2009/03/03/james_joyce/)

Oπώς στο νησί δεν μπορείς να βρείς αυθεντικές pub-νπυραρίες, έτσι κ στο πολυσυζητημένο Λονδίνο δεν θα βρείς σαρδέλα Καλλονής και ούζο Πιτσιλαδή. Τα κουτούκια-ουζερί-ταβερνάκι της Ελλάδας δεν υπάρχουν πουθενά!

Μήπως ήρθε ο καιρός να προσαρμοστείς άμεσα?

specton said...

Θα ήθελα να σχολιάσω πάνω στο ζήτημα της τιμής κάποια πράγματα, αφού έχω... αγανακτήση με την κατάσταση στην Ελλάδα!

Στην Ελλάδα οι μπυραρίες είναι πανάκριβες, για να πιείς μια καλή βελγική μπύρα (η σχολή μου :P ) πληρώνεις 6 (στην καλύτερη) με 9 ευρώ! Την έχω πατήσει άπειρες φορές σε αυτό το θέμα, και με εκνευρίζει πάρα πολύ... Θα παραθέσω και 2-3 παραδείγματα από προσωπικής μπύρας... πείρας ήθελα να γράψω, λάθος!

- Στην όμορφη μπυραρία Εν Αιθρία στην Ν. Φιλαδέλφεια, και πήρα μια Kwak.... Την περίμενα με το γνωστό όμορφο ποτηράκι της (http://www.beartownbrewery.co.uk/art/photos/Kwak.jpg), αλλά τελικά δεν το είχαν! Και την
πλήρωσα και 8 ευρώ!

- Σε μπυραρία στο Περιστέρι, είχα βρει 2-3 απαράδεκτα λάθη στον κατάλογο τους!
http://www.akyro.net/2007/11/30/aparadekta-lathi-se-mpiraria/

- Το χειρότερο ίσως το έπαθα πρόσφατα... Στην επιστροφή μου στην Ελλάδα για 4-5 μέρες, πήγα σε ένα γυράδικο-ταβέρνα στο Ν. Ηράκλειο (Αγγελάκια νομίζω είναι το όνομα) και... Στον κατάλογο είχαν 'καλές' μπύρες... Μια από αυτές ήταν η Ολλανδική μοναστηριακή La Trappe.. Τα 500ml κόστιζαν 17 Ευρώ! Η κλεψιά του αιώνα... Την ώρα που εδώ, στην Ολλανδία, την πληρώνεις 1,10 στο super market και 3,50 σε μπυραρία (λίγο ακριβά) αφού είναι μπύρα "πολυτελείας"!

Και πας στο κάθε μαγαζί στου Ψυρρή και πληρώνεις την μπύρα 5 Ευρώ... ΕΛΕΟΣ

Anonymous said...

pws mporeite na krazete tis ellinikes pubs, apo tin stigmi pou den grafete KAN swsta tin mpyra? GuiNNess einai. 2 N .

Γκρινιάρης said...

KitsosMitsos θα το τιμήσω το μαγαζί στα Εξάρχεια στην επόμενη επάνοδο!

Penny, κολλημένη με τη μπάλα εσύ! :)

Daffy ωστόσο έχουν άλλες χάρες τα νησιά μας, κι ας υστερούν αλλού!

Εξύμνος έχω ήδη αρχίσει τη μετάβαση από τη μπύρα στο ούζο απλά θέλει λίγο καιρό να συνηθίσει ο οργανισμός!

Φουντούκι που θα πάει, θα προσαρμοστώ και εντελώς!

Fri έχεις δίκιο, ίσως τα βλέπω στραβά επειδή ακόμα συγκρίνω. Θα μου περάσει.

Jane στα υπ' όψιν!

Specton βλέπω μπαίνεις κι εσύ στο τριπάκι της σύγκρισης και δε σου βγαίνει σε καλό!

Anonymous χαχα, έχεις δίκιο! Το έγραψα εγώ στραβά, και παρέσυρα και τους άλλους! Θα το διορθώσω! Αυτό ωστόσο δεν αλλάζει την ουσία του πράγματος.

NdN said...

Οταν πάρω σύνταξη θα ανοίξω εκείνη την Pub που λέγαμε, αλλά μέχρι τότε θα πρέπει να χρυσοπληρωνεις την Guinness. :)

Ας τα πάρουμε ένα ένα. Είχα την ίδια συζήτηση με τον Kitso όταν ήρθε Λονδίνο και μου είπε γι αυτές τις μπυραρίες που γράφει και στο σχόλιο. Γενικά πάντως σε όλες τις μπυραρίες που υπάρχουν στη Θεσσαλονίκη οι τιμές είναι αδικαιολόγητα ακριβές. Και λέω αδικαιολογητα γιατί ακόμα και αν υπολογίσουμε τα μεταφορικά δεν είναι δυνατόν να χρεώνει κάποιο μαγαζί 8 λίρες το μισόλιτρο την Guinness ή 10euro για ένα μισόλιτρο Weissbier. Γενικά τα ποτά στην Ελλάδα είναι ακριβά.

Από εκεί και πέρα, το είδος της διασκέδασης που προσφέρει η Αγγλική pub δεν θα ευδοκιμήσει εύκολα στην Ελλάδα. Ο Ελληνας έχει συνδυάσει την έξοδο με την εξυπηρέτηση. Πρέπει να του έρθουν τα ποτά στο τραπέζι εκτός και αν ο ίδιος αποφασίσει να καθίσει στην μπάρα για να τα παραγγέλνει μόνος του.

Κάθε μέρος έχει τα καλά του, αλλά νομίζω πως η Αθήνα των πολλών μεταναστών θα έπρεπε να έχει σχεδόν τα πάντα. Δηλαδή στο Λονδίνο βρίσκεις και κουτούπια με ζωντανή μουσική (που τα κλείσαμε και στις 4 το πρωι την Τσικνοπέμπτη) και τσίπουρο σπιτικό και (σχεδόν) όλα τα καλά της Ελλάδας (ακόμα και παρακμιακά μπουζούκια).

Θα εγκληματιστείς Γκρινιάρη, αλλά και αν δεις ότι αργείς...μάζεψτα και έλα πίσω!!

Οσο για το σχόλιο του ανώνυμου παραπάνω με συγκίνησε! Σχεδόν έβαλα τα κλάμματα από την χαρά μου που βρέθηκε κάποιος να γνωρίζει πως γράφετε η Guinness και θα ήθελα να τον συγχαρώ για τις γνώσεις του. Δικαιωματικά αρμόζει σε αυτόν και μόνο σε αυτόν να μιλάει για τις μπυραρίες.

Υ.Γ. Πάντως γκρινιάρη δεν ξέρω αν το πρόσεξες αλλά είναι ευγενικός...σου απευθύνει το λόγο στον πληθυντικό (pws mporeite...) :))

Ταχυδρόμος! said...

Μην βάζεις ιδέες..

pinelopi t. said...

γκρινιαρη μου εγω αν και ειμαι στην Αγγλια αρκετους μηνες η αληθεια ειναι οτι δεν εχω τιμήσει την μπύρα.. τι να πεις γυναικα.. προτιμω άλλα ποτα. Ωστοσο εχεις απολυτο δικιο σ οτι αφορα και το περιβαλλον και τις τιμές. Φαντασου οτι στο Ηρακλειο Κρητης σε μαγαζι που φημιζεται για την ποικιλια μπυρας το μπουκαλι επωνυμης μπυρας το χρεωνει και 15 ευρω!!

fpboy said...

Καλημέρα !
Άστα να πάνε με τις μπύρες !
Πήγα εχθές να δω τσάμπιονς λίγκ
σε καφετέρια και η μπύρα έχει 6.5 τα 330 ml.

Κάποια παιδιά γράψανε για ούζο και κρασί. Συμφωνώ απόλυτα.
Εδώ είναι το παρτι στην Ελλάδα.

Phaethon said...

Δεν είμαι της μπύρας γενικά, αλλά αν κάποιος βρεθεί στην Washington D.C. και θέλει ψαγμένη μπυραρία, προτείνω ανεπιφύλακτα το Brickskeller, κοντά στη Dupont Circle. Εξαιρετικός κατάλογος και ασύλληπτο προσωπικό.

Anonymous said...

χαιρομαι παρα πολυ με αυτο το blog και τα αλλα ομοια του που με βαζουν εστω και για λιγο στην αγγλικη ζωη.
Οσον αφορα της μπιρες,απλα οι τιμες ειναι απιστευτες στην ελλαδα.Γενικα εγω πινω ξανθια μπιρα και τη βολευω καπως,αλλα για εσας που σας αρεσει η μαυρη,δυσκολα τα πραγματα.

Στη θεσσαλονικη εχουμε τη bristol pub που φερνει κατι σε αγγλικη,αλλα οι τιμες απλησιαστες,απλα.Μακαρι να ξαναβρεθω συντομα σε καποια ευρωπαικη κεντρικη πολη να ευχαριστηθω μπιρα

Katerina said...

Πολύ μου άρεσε το μπλοκ σου και δυστυχώς η προσαρμογή στην πατρίδα, εαν έχεις ζήσει χρόνια στο εξωτερικό, είναι πάρα πολύ δύσκολη. Το ξέρω απο πείρα. Εγώ βαρέθηκα να συμβιβάζομαι στην Ελλάδα και ξαναγύρισα στη Σουηδία.

Γιατί βρε παιδιά δεν κάνει να έχεις απαιτήσεις να πιείς καλή μπύρα στην Ελλάδα; Πρέπει σώνει και καλά όλοι να πίνουμε ούζο ή χύμα κρασί που συνήθως είναι αιδία; Δεν πρέπει να υπάρχουνε διάφορες επιλογές; Γκρινιάρη στο ύψος σου. Σε θέλω απαιτητικό γιατί είσαι καταναλωτής και πληρώνεις τους καφέδες, τα ποτά και τις μπύρες χρυσές στην Ελλάδα. Όταν σταματήσεις να είσαι κριτικός τότε θα έχεις προσαρμοστεί απόλυτα στην Ελλάδα και θα έχεις γίνει όπως τους άλλους. Είσαι σίγουρος ότι το θέλεις αυτό; ;-)

Εγώ μένω στο Γκέτεμποργκ και έχω την επιλογή να πάω να πιω Guinness σε κάποιο απο τα Bishop Arms n stα Dubliner, αν προτιμάς μπύρα απο το Βέλγιο στο Rover ή Louice και αν θέλεις ούζο στα δεκάδες Ελληνικά εστιάτορια ή ταβερνάκια. Θέλεις κινέζικο, ινδικό, ταιλανδέζικο; Υπάρχουνε όλα και χωρίς να χρειάζεται να πληρώνεις τα μαλλιοκέφαλά σου. Δεν είναι καιρός και η Ελλάδα να ξεφύγει λίγο απο τις ταβέρνες και τα γυράδικα και να μας προσφέρει κι άλλες επιλογές:

Meropi said...

Γκρινιάρη μου,
πέρασα να δω αν προσαρμόστηκες στην Ελληνική Πραγματικότητα και τι βλέπω? Νοσταλγείς τη μπύρα της Αγγλίας! Τσ τσ τσ! Θα σε μαλλώσω.

fvasileiou said...

Οι αγαπημένες μου μπύρες είναι οι πικάντικες και δυνατές βαυαρέζικες. Ωστόσο θα συμφωνήσω μαζί σου σε αυτό: Το Beer Academy είναι ΠΟΛΥ τσιμπημένο ή μάλλον εμάς τσιμπάει δυνατά. Όσο για την Mayfair, επειδή θα έρθω στο νησί κάποια στιγμή το καλοκαίρι, θα την έχω υπ'όψιν.

Εις υγείαν!

bloum said...

ekpliktiko to blog sou!!!!!!!!!

ka8y said...

an kai emena 1 xrono mitilini tin mayfair den tin prolava... an kai twra doulevei enas filos mou.

gia mpires dokimase ena magazaki pou den thimame pws to lene..Isws entexnwn. einai katw akrivws apo to theatraki tou FOM. eixe kati wrees monastiriakes!

Anonymous said...

Φίλε μου Γκρινιάρη σήμερα με ενημέρωσαν για το blog σου και την αναφορά σου στο Mayfair και πρέπει να σου πω ότι χάρηκα ιδιαίτερα που ασχολήθηκες με το μαγαζί, Α συγνώμη άλλα ξέχασα να σου συστηθώ είμαι ο Στρατής Αλμπάνης
ιδιοκτήτης του MAYFAIR.
Θα ήθελα να σε ενημερώσω για κάποια πράγματα “απορίες” που διατυπώνεις στο blog σου.
1) Καταρχήν θα ήθελα να σου πω ότι δεν έχουμε στο Mayfair μόνο την Guinness και το strongbow από Βρετανικές μπίρες καθώς υπάρχουν επίσης και οι Tetley’s, John Smith
Marston’s Old Empire, New Castle και επειδή αναφέρεσαι στην Guinness θα προσθέσω και Magners, Mc Farland και Murphy’s και πολύ σύντομα θα προστεθούν άλλες 2-3 Βρετανικές άρα θα μπορούμε να μιλάμε για 11 με 12 τουλάχιστον Βρετανικές μπίρες.
2) Για την έλλειψη βαρελιού Guinness θέλω να σε ενημερώσω ότι την αποκλειστική εισαγωγή της εν λόγο μπίρας την έχει η εταιρία ΜΥΘΟΣ η οποία μας λέει εμμέσως πλην σαφώς ότι για να έχουμε Guinness βαρέλι πρέπει να έχουμε και βαρέλι Μύθο κάτι το οποίο το αρνούμαι.
3) Όσο αφορά το service θα ήθελα να σου πω ότι ο σκοπός ο δικός μου και όλου του προσωπικού που εργάζεται στο Mayfair είναι η ευχαρίστηση του πελάτη οπότε κρίνουμε όλοι εμείς ότι είναι πιο φρόνιμο να τον σερβίρουμε στο τραπέζι παρά να τον σηκώσουμε από το τραπέζι για να παραγγείλει, πάντως και το self service επιτρέπεται........
Θα ήθελα επίσης να σου πω για ένα σχόλιο που κάνεις για τις τιμές στο Beer Academy….Οι τιμές είναι πιο ακριβές στην Ελλάδα επειδή όλες αυτές οι μπίρες είναι εισαγόμενες άρα και το κόστος της είναι μεγαλύτερο άρα κρίνω λογική την διαφορά τιμής.
Σε ευχαριστώ πολύ για τα θετικά σου σχόλια και σε περιμένω για να γνωριστούμε!!!

n1k said...

γεια σας παιδια της μπυρας και μη!!αγαπαω πολυ τη μπυρα αλλα και το κρασι!!εχοντας διατελεσει και εγω επισημος εκπροσωπος στο μαντσεστερ για μια 5ετια μου εχουν μεινει ψηγματα της εκει κουλτουρας σε πολλα επιπεδα!!η μπυροσχολη της προτιμησης μου ειναι μακραν η βελγικη ομως!!αγαπημενη μπυραρια ηταν η βαβελ στο ξυλοκαστρο πριν παω αγγλια!!!τωρα παω στο vale vale αργυρουπολη γιατι μενω διπλα αλλα γενικα μου αρεσουν οι πιο πολλες επιλογες που υπαρχουν. james joyce ειναι πολυ ωραια!!και beer academy και craft!!τα πινω ολα που λεει και o trash υμνος. και επειδη το blog το εχει ο γκρινιαρης θελω να κανω ΜΟΝΟ ΜΙΑ γκρινια.γιατι την αγαπημενη μου μπυρα τη Deus δεν μπορω να τη βρω σε τιμη κατωτερη των 28 ευρω σε καβα!!ελεος!αγγλια ειχε 15 ευρω το μπουκαλι (ενα μεγεθος μονο - 750 ml)