Που είναι ο ουρανός (οεο);

Μια στις επτά.

Αυτές είναι οι πιθανότητες να δεις γαλανό ουρανό στο Λονδίνο.

Μια μέρα μόνο μέσα στη βδομάδα που μας πέρασε κατάφερα να εντοπίσω καθαρό κομμάτι στον ορίζοντα. Ο γαλανός ουρανός της Αθήνας, ακόμα και συντροφιά με το νέφος της, φαίνεται πολύ μακρινό θέαμα…

Συνήθως όταν κοιτάζεις ψηλά βλέπεις μια διάχυτη συννεφιά. Ένα γκρι ανοιχτό πέπλο παντού. Όταν αυτό είναι μαύρο, τότε να είσαι σίγουρος ότι θα βρέξει πολύ σύντομα. Αν πάλι όχι, μην το αποκλείεις. Εδώ το «κοιτάζω τον καιρό από το παράθυρο» δεν παίζει. Καλό είναι να θεωρείς δεδομένο ότι θα βρέξει, για να μη βρεθείς εξ’ απρόοπτου.

Βέβαια εδώ η βροχή δεν είναι σαν τα μέρη μας. Εγώ είχα συνηθίσει σε ξαφνικές ή όχι μπόρες, διάρκειας 20-40 λεπτών, που εκτός απ’ ότι σε έκαναν παπί, σε ανάγκαζαν να κάνεις κανό - καγιάκ για να φτάσεις σπίτι σου από τα ποτάμια στους δρόμους.

Εδώ τα πράγματα είναι λίγο διαφορετικά (μέχρι στιγμής τουλάχιστον).

Σχεδόν κάθε μέρα θα βρέξει και λίγο. Κάποιες φορές τόσο λίγο που το σκέφτεσαι να ανοίξεις ή όχι ομπρέλα. Άλλες περισσότερο. Δεν «ξεθυμαίνει» όμως. Συνεχίζει. Λίγο κάθε μέρα. Ο ουρανός εκεί πάνω κρύβει πολύ νερό. Γι’ αυτό έχει κολλήσει στο γκρι φαίνεται.

Περιττό να προσθέσω πως εδώ η ζωή συνεχίζεται κανονικά, ακόμα κι αν δυναμώσει η βροχή. «Ακραία καιρικά φαινόμενα» και λοιπές αηδίες δεν υπάρχουν.

Τώρα πάλι, αν ο χειμώνας στο Λονδίνο βαλθεί να με διαψεύσει, εδώ είμαστε! Έχω προετοιμαστεί με τα απαραίτητα – ελπίζω. Τόσα χρόνια στην πλημμυρόπληκτη Αθήνα, απέκτησα και μια εμπειρία!