Sunday 15 April 2007

Διασκέδαση a la park

Κυριακή βράδυ πάντα με πιάνει μια μελαγχολία. Όχι τόσο επειδή αρχίζει μια καινούρια εβδομάδα, με υποχρεώσεις, τρέξιμο και χίλια δυο. Αλλά επειδή τελειώνει ένα Σαββατοκύριακο, και κάθε φορά σκέφτομαι αν θα μπορούσα να κάνω περισσότερα πράγματα, αν χαράμισα κάποιες ώρες, αν αυτό το λίγο χρόνο τον εκμεταλλεύτηκα στο έπακρο. Για να παίρνω απαντήσεις που με ικανοποιούν προσπαθώ τις περισσότερες φορές να ξυπνάω πολύ πρωί την Κυριακή. Μ’ αρέσει να σηκώνομαι οκτώ το πρωί και να νιώθω ότι έχω όλη τη μέρα μπροστά μου. Μου δίνει την αίσθηση ότι νικάω το χρόνο, ότι κερδίζω έδαφος. Και όταν πια φτάνει το μεσημέρι και ήδη είμαι κουρασμένος, γελάω, γιατί ξέρω ότι δεν πήγε χαμένη μια μέρα.

Αυτές τις μέρες έχει αρκετή ζέστη εδώ, απ’ ότι ενημερώθηκα μάλιστα το αναφέρουν και στις ειδήσεις εκεί κάτω, πως είναι λέει 10 βαθμούς πάνω από την κανονική για την εποχή θερμοκρασία. Ηλιοφάνεια, ζέστη με ελαφρό αεράκι, περισσότερο για Μάιος (Ελλάδας, γιατί Αγγλίας που να ξέρω;) παρά για Απρίλιος μοιάζει ο καιρός.

Μ’ αρέσει που συνεχίζεται κι αυτό το παραμύθι με τα «φυσιολογικά για την εποχή επίπεδα». Απλά για να επιβεβαιώνουμε με κάθε ευκαιρία ότι τα πράγματα σ’ αυτό το θέμα έχουν πάρει ένα δρόμο χωρίς γυρισμό.

Είδαν λοιπόν οι Άγγλοι ήλιο και ξεχύθηκαν – πάλι – στα πάρκα.

Θυμάμαι αυτή τη φράση, να μου τη λένε φίλοι μου που είχαν ζήσει για κάποιο διάστημα στο εξωτερικό, με μια γερή δόση ειρωνίας. "Βλέπουν ήλιο και πηγαίνουν και λιάζονται".

Εγώ σας το λέω, δε μου κακοφαίνεται καθόλου αυτό. Οι άνθρωποι φαίνονται να το απολαμβάνουν πολύ περισσότερο από εμάς που τον έχουμε τον ήλιο κάθε μέρα πάνω από το κεφάλι μας! Γιατί απλά έχουν τα μέρη, έχουν τα πάρκα, και έχουν και τη διάθεση. Ναι, τη διάθεση. Θα πάρουν την οικογένειά τους, τα παιδιά τους, τους φίλους τους ή τον σύντροφό τους και θα πάνε να χαζολογήσουνε στο πάρκο, θα ξαπλώσουν στο χορτάρι να ακούσουν μουσική, θα παίξουν με το σκύλο τους ή απλά θα περπατήσουν χέρι χέρι.

Ναι, απλά πράγματα, που μπορεί να τα κοροϊδέψουμε, κι εγώ μαζί σας ίσως, γιατί έχουμε συνηθίσει αλλιώς. Αμαξάκι, καφετέρια, φραπεδιά ρεμβάζοντας τη θάλασσα (ωραία η θάλασσα, δε λέω), το βουνό (ωραίο και το βουνό) ή την Ακρόπολη (κι αυτή καλή είναι), καμιά βόλτα με τ' αμάξι να ξεδώσουμε με full τη μουσική, ή στην καλύτερη περίπτωση βόλτα, αλλά στα μαγαζιά. Ο τρόπος που εδώ θα περάσουν - κάποιοι εννοείται, όχι όλοι - το ηλιόλουστο Σάββατό τους, στο πάρκο, απλά δεν είναι στην κουλτούρα μας. Και γι' αυτό μας φαίνεται περίεργο.

Το ξέρω ότι σας έχω κουράσει, όλο για πάρκα γράφω, αλλά είναι κάτι που αν και τόσο απλό, ξέρω ότι θα μου λείψει όταν γυρίσω. Γιατί είναι μια όαση δίπλα στην βαβούρα της πόλης. Περνάς μια πύλη και ξαφνικά βρίσκεσαι σε άλλο κόσμο. Είναι ότι είναι για μας οι παραλίες το καλοκαίρι. Απλά όπου άμμο βάλτε γρασίδι. Α, και χωρίς τα μπικίνι, τουλάχιστον όχι ακόμα!

Παρέες, μικρές, μεγάλες, καθισμένες χάμω να κάνουν πικνίκ. Άλλοι, πιο μοναχικοί, με ένα mp3 στ’ αυτιά ξαπλωμένοι να διαβάζουν το βιβλίο τους. Πιο δίπλα νεαροί να παίζουν πασούλες με μια μπάλα ποδοσφαίρου, ενώ τα παιδιά παραδίπλα παίζουν κυνηγητό με το σκύλο τους! Ακόμα και κάτι σαν κρίκετ έπαιζαν κάποιοι.

Στα δεκάδες μικρά δρομάκια κόσμος βόλταρε, ενώ στους πιο πλατείς δρόμους, μικροί και μεγάλοι πηγαινοέρχονται με πατίνια, ποδήλατα και roller skates, δίπλα σ' αυτούς που έκαναν jogging.

Στην άκρη της Serpantine, της μεγάλης λίμνης του Hyde Park, στη σειρά παρατεταγμένοι δρόσιζαν τα πόδια τους ταΐζοντας πάπιες και κύκνους, ενώ στο βάθος τα… λιμνίσια – κατά το θαλάσσια; – ποδήλατα συναγωνίζονταν της βάρκες σε ρομαντισμό και παιχνίδι.

Ήταν μια ευκαιρία για χαλάρωση, για γέλιο, για παιχνίδι, και απ’ ότι φαίνεται οι άνθρωποι εδώ δεν αφήνουν τέτοιες ευκαιρίες να πάνε χαμένες.

Καλή εβδομάδα!

12 comments:

zouri1 said...

εξελίσσεσαι σε καλο φωτογραφο.!!

homelessMontresor said...

Οι φωτό πράγματι αξιοζήλευτες!!!

homelessMontresor said...

Έχει πλάκα που όλοι σχολιάζουμε τις φωτό κ όχι το κείμενο, από κει καταλαβαίνεις πόσο εκτός της κουλτούρας αυτής είμαστε!

proserpina said...

Ααα, δεν είχε σκιουράκι αυτή τη φορά :( looool

Απόλαυσε τα πάρκα όσο μπορείς, διότι όταν (αν) ξαναγυρίσεις εδώ...αντε μέχρι το πάρκο Φλοίσβου να πηγαίνεις.

Όσο για τη συμπεριφορά των Άγγλων όταν έχει ήλιο, κοίτα το βιντεάκι που έχει το ποστ εδώ: http://pixelsprite.blogspot.com/2007/04/bbc.html

:))

mafalda said...

Ok, οι περισσότεροι δεν το κάνουν, εσύ όμως γιατί να μην το κάνεις όταν επιστρέψεις Ελλάδα? Μέρη υπάρχουν, παρέα θα ψάξεις και θα βρεις και όλα οk.
Εγώ το κάνω όσο πιο συχνά μπορώ και το απολαμβάνω.
Άλλωστε τα όμορφα πράγματα σε ενδιαφέρει αν τα κάνεις εσύ, όχι αν τα κάνουν οι πολλοί!!

Γκρινιάρης said...

Zouri, homelessmontresor, thanks για τα σχόλια.

Proserpina μου, είπα αντί για σκιουράκι να σου βάλω κύκνο, έτσι για αλλαγή. Το βιντεάκι όντως πολύ καλό!

Mafalda, δεν έχεις άδικο, και ήδη με πιάνω να λέω "όταν γυρίσω πηγαίνω εκεί, όπως εδώ κάνω αυτό". Αλλά για το αν με ενδιαφέρει τι κάνουν οι πολλοί, θα διαφωνήσω. Γιατί τι σοι γκρινιάρης θα ήμουν αν δεν γκρίνιαζα για το τι κάνουν οι άλλοι; :)

seaina said...

Μου φαίνεται ότι την ερωτεύτηκες την Αγγλία εεε; Μήπως σκέφτεσαι να κάτσεις και λίγο παραπάνω; Παρεπιπτόντως οι φωτογραφίες όντως πολύ όμορφες!

Tinsie said...

Περίμενε να σφίξουν οι ζέστες και θα δεις και μαγιώ στα πάρκα, και βουτιές στα σιντριβάνια, και άλλα πολλά τρελλά...

jul said...

Όσο κιτσάτο μπορεί να φαίνεται σε κάποιον, τόσο εμένα μου αρέσει....

Όταν ζεις όλο τον χρόνο μέσα στην συννεφιά και την βρόχα, τον ήλιο τον περιμένεις πως και πως...:)
Αντε και καλό μας καλοκαίρι

Strangeliz said...

polu omorfe photos..
kaigw exw zisei sto ekswteriko, kai ontws exontas ta meroi(peripoiimena,omorfa..) perneis mia anasa opoiadipote stigmi theliseis apotin routinia..
makari naxamai kmeis stin ellada..pou kai to ligo gkazon pou fainetai se kapoia platia tha to pniksoume me mpeto

Blogaki said...

Δε ζηλεύω! Δε ζηλεύω σου λέω! Μην επιμένεις!! :)

An-Lu said...

Αχχχχχ ευτυχώς που είσαι κι εσύ...να ξερες πόσο μου έλειψαν ΑΥΤΑ τα τοπία!