The Kite Runner

Χτες κοιτώντας στο internet τις ταινίες που παίζονται στις κοντινές αίθουσες για να αποφασίσω που θα πάω, ήμουν μεταξύ δύο επιλογών. Άλλου ενός blockbuster ή κάτι διαφορετικού; Αποφάσισα οτι δεν σήκωνα κι άλλη μια-από-τα-ίδια κι έτσι πήγα και είδα το The Kite Runner (Χαρταετοί πάνω απ' την πόλη, βρήκα τον ελληνικό τίτλο). Σε σκηνοθεσία Marc Forster, η ταινία βασίζεται στο ομώνυμο μυθιστόρημα του Αφγανοαμερικανού συγγραφέα Khaled Hosseini.

Με λίγα λόγια: ήταν από τις καλύτερες ταινίες που έχω δει εδώ και πάρα πολύ καιρό! Και ξέρετε πως δεν λέω τόσο εύκολα τέτοια μεγάλα λόγια. Αλλά αυτήν την ταινία θα είναι πραγματικά κρίμα αν δεν τη δείτε. Δυνατή, συγκινητική, με σκηνές που σε αγγίζουν και τις παρακολουθείς άφωνος, όχι γιατί έχεις αγωνία αλλά γιατί θες να ρουφήξεις την ένταση της στιγμής! Με γέμισε! Όταν έπεσαν οι τίτλοι τέλους, είχα ένα χαμόγελο. Όχι για κάποιο happy end, αλλά επειδή είχα κατακλυστεί από συναισθήματα.

Η υπόθεση σε μια γραμμή, όπως την έχει το imdb (που του δίνει βαθμολογία 7.9/10): After spending years in California, Amir returns to his homeland in Afghanistan to help his old friend Hassan, whose son is in trouble.

Και λίγο πιο αναλυτικά: ο Amir είναι ένας Αφγανός ο οποίος στην παιδική του ηλικία ξενιτεύεται με τον πατέρα του κατά τη διάρκεια της Σοβιετικής εισβολής. Αρκετά χρόνια μετά φεύγει από την Αμερική όπου ζει και επιστρέφει στην Καμπούλ που πλέον βρίσκεται υπό το καθεστώς των Ταλιμπάν. Στο πρώτο μισό η ταινία εστιάζει στα παιδικά χρόνια ενώ στο δεύτερο στο τι συναντά γυρνώντας πίσω.

Μην τη χάσετε!