Η αναζήτηση καφετέριας και το café της κρύπτης

Ένα από τα παράπονα που έχω από το Λονδίνο είναι στο θέμα των cafés. Βλέπετε εδώ τη θέση των δικών μας καφετεριών έχουν οι αναρίθμητες pubs, που βρίσκονται κυριολεκτικά σε κάθε γωνιά!

Δε λέω, καλές είναι, και μου αρέσουν πολύ. Και κυκλοφορούν και σε διαφορετικά μεγέθη και στυλ. Μικρές, μεγάλες, αθλητικές, σαλονάτες με τζάκι, γυμνές με ξύλινους πάγκους ή με βαρύ διάκοσμο.

Και σερβίρουν και καφέ, δε λέω. Και είναι και cosy πολλές απ' αυτές.

Αλλά που και που θες να πιεις κι έναν καφέ σε μια καφετέρια, έτσι για αλλαγή. Να τον πιείς στην πολυθρόνα σου, στο μικρό τραπεζάκι, να μυρίζει καφέ το μέρος (κι όχι μπύρα), να ακούς το γκλίν γκλον από τα φλιτζάνια, ένα τέτοιο πράγμα, με νιώθεις; Κι εκεί εντοπίζεται το πρόβλημά μου. Γιατί cafés μπορεί να υπάρχουν, τα περισσότερα όμως είναι σε στυλ Starbucks. Δε λέω, μια χαρά τα Starbucks, και ωραίο καφέ έχουν, αλλά αυτό είναι το ένα στυλ καφετεριών. Τι γίνεται με το άλλο; Αυτό του πιο κιριλέ, χουχουλιάρικου café, με τους καναπέδες; Αυτό το είδος δυσκολεύομαι να ξετρυπώσω σ' αυτήν την κατα τ' άλλα υπερπλήρη πόλη.

Κάπως καλύτερα είναι τα πράγματα στα Costa coffee (είναι πιο άνετα και ζεστά) και στα Garfunkel' s (αν μπορείς να πεις καφετέρια κάτι που στο διπλανό τραπέζι τσακίζουν μια μπριζόλα με πατάτες), αλλά και πάλι δεν έχω ικανοποιηθεί.

Μετά υπάρχουν και τα ζαχαροπλαστεία (patisseries γαλλιστί), που κάποια θυμίζουν και ελληνικό καφενείο με το μινιμαλιστικό τους στυλ, για να μην πω για τα λαχταριστά γλυκά.

Κι επειδή όσο ζω ελπίζω, αν έχει κανείς να προτείνει κάποιο ωραίο καφέ στην πόλη, ας ρίξει comment και θα πιώ έναν mocha coffee στην υγειά του.

Και μιας και λέμε για cafés, θα σας παρουσιάσω το Café in the crypt! Ένα διαφορετικό café που μου το σφύριξε η Σοφία και αξίζει να επισκεφτείτε αν σας φέρει ο δρόμος σας κατά δω και θέλετε να κάνετε μια στάση να ξαποστάσετε από τις βόλτες.

Βρίσκεται στο υπόγειο της Αγγλικανικής εκκλησίας St. Martin in the Fields, στην πλατεία Trafalgar! Ναι, όπως το ακούσατε, στο υπόγειο της εκκλησίας!

Το εσωτερικό είναι εντυπωσιακό!

Αλλά να γκρινιάξω λίγο ακόμα; Κι αυτό το έχουν self service, με πολύ απλές καρεκλίτσες και τραπέζια! Δε νομίζετε οτι είναι πολύ πιο γυμνό απ' ότι αρμόζει σε ένα τέτοιο χώρο; Δε μπορείτε πολύ εύκολα να το φανταστείτε πολύ πιο ζεστό; Από την άλλη, ίσως το γεγονός οτι στεγάζεται και ανήκει σε μια Εκκλησία μάλλον προστάζει αυτή την λιτότητα, οπότε πάω πάσο.

Εκτός από ροφήματα, το Cafe in the crypt έχει και μια μικρή ποικιλία φαγητών και γλυκών. Οι περισσότεροι το απόγευμα που το επισκέφτηκα έτρωγαν σουπίτσα με ψωμί ή ψωμάκια με διάφορες μαρμελάδες. Εγώ πήρα ένα ωραιότατο τσάι μέντα.

Καλημέρα!