Wednesday 27 February 2008

Η αναζήτηση καφετέριας και το café της κρύπτης

Ένα από τα παράπονα που έχω από το Λονδίνο είναι στο θέμα των cafés. Βλέπετε εδώ τη θέση των δικών μας καφετεριών έχουν οι αναρίθμητες pubs, που βρίσκονται κυριολεκτικά σε κάθε γωνιά!

Δε λέω, καλές είναι, και μου αρέσουν πολύ. Και κυκλοφορούν και σε διαφορετικά μεγέθη και στυλ. Μικρές, μεγάλες, αθλητικές, σαλονάτες με τζάκι, γυμνές με ξύλινους πάγκους ή με βαρύ διάκοσμο.

Και σερβίρουν και καφέ, δε λέω. Και είναι και cosy πολλές απ' αυτές.

Αλλά που και που θες να πιεις κι έναν καφέ σε μια καφετέρια, έτσι για αλλαγή. Να τον πιείς στην πολυθρόνα σου, στο μικρό τραπεζάκι, να μυρίζει καφέ το μέρος (κι όχι μπύρα), να ακούς το γκλίν γκλον από τα φλιτζάνια, ένα τέτοιο πράγμα, με νιώθεις; Κι εκεί εντοπίζεται το πρόβλημά μου. Γιατί cafés μπορεί να υπάρχουν, τα περισσότερα όμως είναι σε στυλ Starbucks. Δε λέω, μια χαρά τα Starbucks, και ωραίο καφέ έχουν, αλλά αυτό είναι το ένα στυλ καφετεριών. Τι γίνεται με το άλλο; Αυτό του πιο κιριλέ, χουχουλιάρικου café, με τους καναπέδες; Αυτό το είδος δυσκολεύομαι να ξετρυπώσω σ' αυτήν την κατα τ' άλλα υπερπλήρη πόλη.

Κάπως καλύτερα είναι τα πράγματα στα Costa coffee (είναι πιο άνετα και ζεστά) και στα Garfunkel' s (αν μπορείς να πεις καφετέρια κάτι που στο διπλανό τραπέζι τσακίζουν μια μπριζόλα με πατάτες), αλλά και πάλι δεν έχω ικανοποιηθεί.

Μετά υπάρχουν και τα ζαχαροπλαστεία (patisseries γαλλιστί), που κάποια θυμίζουν και ελληνικό καφενείο με το μινιμαλιστικό τους στυλ, για να μην πω για τα λαχταριστά γλυκά.

Κι επειδή όσο ζω ελπίζω, αν έχει κανείς να προτείνει κάποιο ωραίο καφέ στην πόλη, ας ρίξει comment και θα πιώ έναν mocha coffee στην υγειά του.

Και μιας και λέμε για cafés, θα σας παρουσιάσω το Café in the crypt! Ένα διαφορετικό café που μου το σφύριξε η Σοφία και αξίζει να επισκεφτείτε αν σας φέρει ο δρόμος σας κατά δω και θέλετε να κάνετε μια στάση να ξαποστάσετε από τις βόλτες.

Βρίσκεται στο υπόγειο της Αγγλικανικής εκκλησίας St. Martin in the Fields, στην πλατεία Trafalgar! Ναι, όπως το ακούσατε, στο υπόγειο της εκκλησίας!

Το εσωτερικό είναι εντυπωσιακό!

Café in the Crypt

Café in the Crypt

Αλλά να γκρινιάξω λίγο ακόμα; Κι αυτό το έχουν self service, με πολύ απλές καρεκλίτσες και τραπέζια! Δε νομίζετε οτι είναι πολύ πιο γυμνό απ' ότι αρμόζει σε ένα τέτοιο χώρο; Δε μπορείτε πολύ εύκολα να το φανταστείτε πολύ πιο ζεστό; Από την άλλη, ίσως το γεγονός οτι στεγάζεται και ανήκει σε μια Εκκλησία μάλλον προστάζει αυτή την λιτότητα, οπότε πάω πάσο.

Εκτός από ροφήματα, το Cafe in the crypt έχει και μια μικρή ποικιλία φαγητών και γλυκών. Οι περισσότεροι το απόγευμα που το επισκέφτηκα έτρωγαν σουπίτσα με ψωμί ή ψωμάκια με διάφορες μαρμελάδες. Εγώ πήρα ένα ωραιότατο τσάι μέντα.

Καλημέρα!

25 comments:

Σοφία said...

Αγγλικό τσάι, ε; Ζηλεύω! Δεν πίνω καθόλου καφέ, δεν με αφορά καθόλου... αλλά ένα ωραίο, ζεστό, μυρωδάτο φλιτζάνι τσάι μέντα ακούγεται υπέροχο!
Καλημέρα κι από δε γκρινιάρη μου!

~~A~~ said...

Χμμ,όντως κάτι πρέπει να βρείτε δε γίνεται αλλιώς.Αλλά μπορείτε να το κάνετε επιχείρηση μόνοι σας.Θα κάνετε και κάτι πρωτότυπο!Αλλά δε γίνεται κάτι,κάπου θα υπάρχει!Απλά θα πρέπει να το βρείτε.Καλή αναζήτηση!

Καλημέρα!

PN said...

Τώρα καταλαβαίνω γιατί σε λένε γκρινιάρη. Παναγιά μου!!!! Αυτό είναι καλό, αλλά όχι τόσο. Αυτό είναι καλό, αλλά δεν είναι cafe. Αυτό είναι καλό, αλλά ο διάκοσμος είναι λιτός......

Δόξα τον Θεό βρήκα έναν άνθρωπο της προκοπής. Όταν λέμε cafe πρέπει να είναι cafe!!!!!! Να αγιάσει το στοματάκι σου. Να είχαμε εμείς στην Ελλάδα εκείνη την υπόγα και θα σου έλεγα εγώ θαύματα που θα κάναμε. Το πιο in στέκι της πόλης θα γινόταν.

Κουράγιο συνάδελφε στην γκρίνια. Πάντως, για το Λονδίνο δεν θυμάμαι να έχω δει Cafe-Cafe, αλλά στο Bristol είχα πάει σε ένα πολύ ωραίο (αρκετά κοντά στο ελληνικό στυλ). Δεν θυμάμαι όνομα και τέτοια όμως....!!!!!

Laplace said...

γουσταρω γκρινιαρουλη!για τρελα γουστα το καφε..για αραγμα 3ωρο-4ωρο με καλη παρεα(ελληναρας)..
Καλη ιδεα εδωσες να φτιαξουμε κ εδω καφε κατω απο εκκλησια να μας σερβιρει ο παπα-σουζας :P

Veronica said...

Εγώ δε βρίσκω cafe που να μου αρέσει στην πόλη μου,θα βρω στο Λονδίνο?

Να είχαμε εμείς στην Ελλάδα εκείνη την υπόγα και θα σου έλεγα εγώ θαύματα που θα κάναμε
Μου έφτιαξε τη μέρα αυτή η ατάκα :)

PN said...

Δεν κάνει τίποτα Veronica...!!!!

Γκρινιάρης said...

Καλημέρα!

Graso εγώ πότε το'να πότε τ' άλλο. Ανάλογα με τα κέφια. Αλλα περισσότρο μετράει που το πίνω και με ποιους.

~~A~~ ωραία ιδεά! Πάντως επιβάλλεται να βρω κάτι, αλλά που θα πάει.

VK χαίρομαι που με πιάνεις. Ακριβώς αυτό σκεφτόμουν, τι θα είχε γίνει στην Ελλάδα, με λίγο φαντασία και πολύ μεράκι! Η μόνη επιφύλλαξη μου είναι οτι είναι σε υπόγειο Εκκλησίας.

Laplace78, λες να το δούμε κι αυτό;

Veronica, τελικά τόσο δύσκολο είναι να βρεθεί ένα ωραίο cafe; Σαν το Ιερό Δισκοπότηρο ένα πράγμα...

DaNaH said...

Πολύ ωραίο και μυσταγωγικό αυτό το καφέ! Σαν να έχει βγει από τις σελίδες κάποιου μυθιστορήματος, και ας έχει λιτή διακόσμιση!

Ελπίζω να βρεις αυτό που ψάχνεις! :)

Anonymous said...

Καλά εγώ που όπως γνωρίζεις δίνω μεγάλη βαρύτητα στον καφέ θα δυσκολευόμουν πολύ να τον απολαύσω αν δεν συνδυάζει την κατάλληλη ατμόσφαιρα.Σωστό και το σχόλιο για την καλή παρέα!
Γιατί δεν παίρνεις τον καφέ σου να καθίσεις σ'ένα από τα υπέροχα πάρκα που πας βόλτα;
Η καφετέρια στην φωτογραφία πολύ ατμοσφαιρική μου κάνει.

Γκρινιάρης said...

DaNaH έτσι όπως τα λες είναι. Πολύ ατμοσφαιρικό.

Lemonita καλός ο καφές στα πάρκα, αλλά μην μπερδεύεσαι, εδώ δεν είναι Ελλάδα, και το κρύο και η βροχή δεν είναι κάτι που συναντάμε 4-5 μέρες το χρόνο όπως εκεί κάτω! Οπότε πρέπει να βρω και κάτι indoors!

Because of you... said...

Τελικα εισαι λιγο Γκρινιαρακος!! :P

Εντυπωσιακες φωτογραφιες!

Σημαιωνω μερη οταν ερθω για το μεταπτυχιακο να τα εχω ετοιμα!

Γενικα το κλιμα εκει πως ειναι? Αντεχεις??

ΠΟλυ ενδιαφερουσα αναζητηση, αν εχεις κι αλλα τετοια μερη... ευπροσδεκτα!

Τις καλημερες μου!!

Γκρινιάρης said...

Καλησπέρα! Ε τι, έχω και τη χάρη, όχι μόνο το όνομα! Το κλίμα καλό είναι, στο Λονδίνο τουλάχιστον, πιο κρύο και βροχερό, λιγότερο ζεστό και ηλιόλουστο από την Αθήνα, αλλά αυτό είναι στο πρόγραμμα όταν ανεβαίνεις κατά δω.

Unknown said...

Αχ, τυχεροί! Στην Αμερική δεν έχουν ιδέα τί θα πει καφετέρια (εκτός από το να περιμένεις στην ουρά στα Starbucks και να φύγεις τρέχοντας με τον καφέ στο χέρι για να μη χάσεις κανένα λεπτό από τη δουλειά).

Σε μερικά πράγματα στην Ελλάδα είμαστε μάστορες...

fpboy said...

όντως τα καφέ στην Ελλάδα , δεν παίζονται με τίποτα !!!
ο καφές έχει κουλτούρα.

Dream_Rider said...

Και λίγο γκρίναξες γκρινιάρη μου!! Για τον καφέ κι εγώ μαζί σου!!! Γιατί, τί είναι για τον Έλληνα ο καφές; Ούτε το πόσο καλός είναι (βοηθάει δε λέω), ούτε αν τον χρελωνουν (κακλως, κλακιστα) και 5-10 ευρώ παραπάνω. Καφές=σωστή παρεϊστικη ατμόσφαιρα και κατάλληλο περιβάλλον.. Δύσκολο μάλλον εις την αλλοδαπή.. Αν και το υπόγειο καλά το πάει.. Μήπως να κάναμε καμιά επένδυση στο Λονδίνο;...

Σοφία said...

Ωραίο το Café in the Crypt. Έχω χρόνια να πάω, αλλά είναι ακριβώς όπως το θυμάμαι. Τις ταφόπλακες τις πρόσεξες;

Όσο για καφετερία στο Λονδίνο, δεν πρόκειται να βρεις με τίποτα. Δεν προσφέρεται το οικονομικό μοντέλο. Βολέψου με τις παμπ λοιπόν...

Σοφία said...

Και ένα στατιστικό στοιχείο που διάβασα προχθές στην εφημερίδα: στη Βρετανία υπάρχουν 59.000 pub, δηλαδή μία για κάθε 1000 κάτοικους!

Γκρινιάρης said...

Themos, κι εδώ έτσι είναι στην μεγάλη πλειοψηφία τους, μη νομίζεις!

Fpboy, να και κάτι που μας κάνει περήφανους!

Dream rider, το αραλίκι που ρίχνει ο Έλληνας στις καφετέριες δεν το έχουν αλλού, οπότε που αλλού να βρεις τέτοιες καφετέριες; Άσε καλύτερα, θα φαληρίσουμε!

Σοφία, και οι pubs καλές είναι, δεν παραπονιέμαι! Μόνο ανά 1000; Τις περίμενα περισσότερες, αφού έχει σε κάθε γωνία! Τουλάχιστον στο Λονδίνο.

amelie said...

γκρινιαρη μου, εγω για μια ακομη φορα θα σχολιασω τις φωτογραφιες... να σου πω, η φωτογραφια που εβγαλα αρβανιτακη-γαλανη σου αρεσει? δεν εχω κανει καμι επεξεργασια!
φιλια

seaina said...

χα χα!
Ακόμα και για τις καφετέριες γκρίναι βρε συ;
Αλλά σε καταλαβαίνω, άμα έχεις ζήσει σε μια χώρα που όλο το 24ωρο, πάλλεται υπό τους ήχους των φλυτζανιών και των καφετιέρων σου λείπει, όπως και να το κάνουμε!

Γκρινιάρης said...

Amelie πολύ ωραία! Ειδικά αν σκεφτείς πως είναι σε εσωτερικό κέντρου! Well done!

Seaina εντάξει, μη νομίζεις οτι και στην Ελλάδα ήταν το καλύτερό μου. Όπως έχω ξαναπεί, το "τι να κάνουμε, τι να κάνουμε, δεν πάμε για καφέ;" μου τη δίνει απίστευτα! Απλά όταν αραιά και που πήγαινα, ήθελα να πάω σε κάτι ωραίο. Αλλά όπως και να το κάνουμε, κάθε χώρα και λαός με τις δικές του συνήθειες!

An-Lu said...

Θυμάμαι ότι υπήρχαν μερικά al fresco καφέ στo Hampstead, μεταξύ των σταθμών του Belsize Park και του Hampstead (Northern line), αλλά έχουν περάσει και κάποια χρόνια, οπότε δεν σου εγγυώμαι ότι θα υπάρχουν...

Γκρινιάρης said...

Al Fresco έχω δει κι αλλού νομίζω αλλά δεν τα έχω δοκιμάσει. Λες; Πάντως είναι αστείο που ανέφερες το Hampstead, γιατί πήγα πρόσφατα και έχω στα σκαριά post! Καλημέρα!

KitsosMitsos said...

Διαφορετικό σίγουρα. Η αλήθεια είναι ότι έχουμε αναγάγει την καφεποσία σε τέχνη ή μάλλον, ιεροτελεστία. Ίσως γι αυτό τον πληρώνουμε και τόσο.
Αλλά η απορία μου είναι η εξής: αξίζει να καθήσεις για καφέ αν δεν έχεις λίγη θέα ή έστω να βλέπεις κόσμο να περνάει;

Γκρινιάρης said...

Kitsosmitsos, έτσι ακριβώς, ιεροτελεστία. Όσο για το ερώτημά σου, αυτά που θεωρείς απαραίτητα, τα έχεις μόνο σε καφεδάκι έξω, στον καθαρό (λέμε τώρα) αέρα. Όταν όμως ζεις κάπου που ο χειμώνας είναι χειμώνας και κρατάει περισσότερο από μια εβδομάδα χιονιού, πρέπει να κάνεις κάποιες υποχωρήσεις, όπως το να πιεις τον καφέ σου μέσα! :)