Το φθινόπωρο νομίζω είναι λίγο υποτιμημένο σε σχέση με τις υπόλοιπες εποχές, δε νομίζετε;
Το καλοκαίρι; Διακοπές για τους περισσότερους, μπάνια, χαλάρωση, διασκέδαση, όπως τη βρίσκει ο καθένας. Η χαρά του παιδιού!
Ο χειμώνας; Χιόνια και όλα τα παράγωγα (χιονοπόλεμος, χιονάνθρωπος, σκι - ok, αυτό δεν είναι παράγωγο...), Χριστούγεννα, δώρα, ζεστός καφές/σοκολάτα/τσάι δίπλα στο τζάκι, πάλι διακοπές...
Η άνοιξη; Τα λουλούδια ανθίζουν, η φύση γλεντάει, η διάθεσή μας φτιάχνει, οι ορμόνες μας χτυπάνε tilt, η μέρα μεγαλώνει, το Πάσχα...
Ενώ το φθινόπωρο; Κάτι που αρχίζουν τα σχολεία το Σεπτέμβριο, κάτι που σηματοδοτεί την επιστροφή στην καθημερινότητα, κάτι οι βροχές που διαδέχονται τις όμορφες ξάστερες καλοκαιρινές βραδιές, το φθινόπωρο για πολλούς είναι μια εποχή μιζέριας που αρνούμαστε να παραδεχτούμε πως ήρθε και βιαζόμαστε να τελειώσει.
Κι όμως κρύβει πολύ ομορφιά αυτή η εποχή. Και μπορείς να την εκτιμήσεις αν βέβαια δεν ζεις στην Αθήνα όπου με την παραμικρή βροχούλα στην καλύτερη περίπτωση θα μποτιλιαριστείς επειδή η υπόγεια γέφυρα έχει πλημμυρίσει και στη χειρότερη θα σφουγγαρίζεις το σπίτι σου από τα νερά. Και πως να καταλάβεις βέβαια φθινόπωρο όταν πρέπει να αρκεστείς στις πρασινάδες των νησίδων;
Πέρσι τέτοια εποχή εξερευνώντας την πόλη, λίγο σα χαμένος είναι η αλήθεια, δεν μπόρεσα να μην προσέξω το πρωτόγνωρο για μένα φθινοπωρινό χρώμα που είχε η πόλη. Αυτό κυρίως χάρη στα πολλά δέντρα που βλέπεις στο δρόμο, αφού πάρα πολλά σπίτια έχουν κήπους, έστω μικρούς, αλλά βέβαια και στα τεράστια πάρκα, για τα οποία σας έχω πρήξει (sorry)!
Χτες είχα να πάω κάπου κοντά στο Hyde Park και γυρνώντας είπα να περπατήσω λίγο και να πάρω το λεωφορείο μερικές στάσεις αργότερα. Ήταν μια άκρως αναζωογονητική βόλτα και το μάτι μου χόρτασε με τις αποχρώσεις του πορτοκαλί στα φυλλώματα των δέντρων αλλά και στο απέραντο χαλί που είχε απλωθεί στη γη.
Το καλοκαίρι; Διακοπές για τους περισσότερους, μπάνια, χαλάρωση, διασκέδαση, όπως τη βρίσκει ο καθένας. Η χαρά του παιδιού!
Ο χειμώνας; Χιόνια και όλα τα παράγωγα (χιονοπόλεμος, χιονάνθρωπος, σκι - ok, αυτό δεν είναι παράγωγο...), Χριστούγεννα, δώρα, ζεστός καφές/σοκολάτα/τσάι δίπλα στο τζάκι, πάλι διακοπές...
Η άνοιξη; Τα λουλούδια ανθίζουν, η φύση γλεντάει, η διάθεσή μας φτιάχνει, οι ορμόνες μας χτυπάνε tilt, η μέρα μεγαλώνει, το Πάσχα...
Ενώ το φθινόπωρο; Κάτι που αρχίζουν τα σχολεία το Σεπτέμβριο, κάτι που σηματοδοτεί την επιστροφή στην καθημερινότητα, κάτι οι βροχές που διαδέχονται τις όμορφες ξάστερες καλοκαιρινές βραδιές, το φθινόπωρο για πολλούς είναι μια εποχή μιζέριας που αρνούμαστε να παραδεχτούμε πως ήρθε και βιαζόμαστε να τελειώσει.
Κι όμως κρύβει πολύ ομορφιά αυτή η εποχή. Και μπορείς να την εκτιμήσεις αν βέβαια δεν ζεις στην Αθήνα όπου με την παραμικρή βροχούλα στην καλύτερη περίπτωση θα μποτιλιαριστείς επειδή η υπόγεια γέφυρα έχει πλημμυρίσει και στη χειρότερη θα σφουγγαρίζεις το σπίτι σου από τα νερά. Και πως να καταλάβεις βέβαια φθινόπωρο όταν πρέπει να αρκεστείς στις πρασινάδες των νησίδων;
Πέρσι τέτοια εποχή εξερευνώντας την πόλη, λίγο σα χαμένος είναι η αλήθεια, δεν μπόρεσα να μην προσέξω το πρωτόγνωρο για μένα φθινοπωρινό χρώμα που είχε η πόλη. Αυτό κυρίως χάρη στα πολλά δέντρα που βλέπεις στο δρόμο, αφού πάρα πολλά σπίτια έχουν κήπους, έστω μικρούς, αλλά βέβαια και στα τεράστια πάρκα, για τα οποία σας έχω πρήξει (sorry)!
Χτες είχα να πάω κάπου κοντά στο Hyde Park και γυρνώντας είπα να περπατήσω λίγο και να πάρω το λεωφορείο μερικές στάσεις αργότερα. Ήταν μια άκρως αναζωογονητική βόλτα και το μάτι μου χόρτασε με τις αποχρώσεις του πορτοκαλί στα φυλλώματα των δέντρων αλλά και στο απέραντο χαλί που είχε απλωθεί στη γη.
Δεν έχω ζήσει στην επαρχία, και δεν ξέρω πως είναι εκεί τα πράγματα. Σίγουρα έχεις πολύ περισσότερα ερεθίσματα όταν ζεις κοντά στη φύση. Πάντως στην Αθήνα οι εποχές που ζω τα τελευταία χρόνια είναι δυο. Καλοκαίρι και χειμώνας, με ένα μικρό μεσοδιάστημα από τη μια στην άλλη. Ε, πλέον έχω δει πως είναι και το φθινόπωρο σαν εποχή και όχι σαν ανεπιθύμητη σφήνα, σε μια πόλη 7,5 εκατομμυρίων, και μάλιστα έφτασα να το εκτιμήσω!
14 comments:
Είναι όντως παρεξηγημένο και πράγματι στις μεγαλουπόλεις σαν την Αθήνα δε χαιρόμαστε τις ομορφιές του (όπως μας τις δείχνεις).
Κοιτούσα τυχαία πριν μπω στο blog σου έξω από το παράθυρο και έβλεπα τσιμεντένιες τασάτσες με κεραίες και δορυφορικά πιάτα να αγγίζουν τα μαύρα σύννεφα του φθινοπώρου. Πού δέντρα και φυλλώματα;;;
Να το χαίρεσαι που το έχεις!
Αχχχχχ...με σκότωσες πάλι γκρινιάρη....
Καλά, είσαι μέσα στο μυαλό μου λέμε!! Από μέρες μαζεύω φθινοπωρινές φωτογραφίες για να κάνω σχετικό ποστ. Προς στιγμήν με πρόλαβαν τα ...ψάρια, αλλά μέσα στο σ/κ θα το ετοιμάσω σίγουρα.
Θα πας στα πυροτεχνήματα;
Υπέροχοο είναι το φθινόπωρο!!
Το ζούσα 18 χρόνια αλλά τον ένα χρόνο που είμαι Αθήνα βλέπω κι εγώ τσιμέντο... τσιμέντο... και ... τσιμέντο :(
Seaina, ακριβώς, παρεξηγημένο είναι γιατί είμαστε αναγκασμένοι στην Αθήνα να βιώνουμε ότι χειρότερο έχει να μας δώσει!
An-lu, ώρες ώρες με κάνεις και αισθάνομαι ενοχές! :)
Σοφία, επιτέλους, σε πρόλαβα μια φορά κι εγώ! Όχι, στα πυροτεχνήματα δεν πήγα. Πήγες να μας δείξεις φωτογραφίες;
Inner silence, κουράγιο!!! Welcome to tsimentoupolis!
Πολύ όμορφες οι φωτογραφίες σου Γκρινιάρη! Σίγουρα όσοι ζουν στην επαρχία απολαμβάνουν τέτοιες εικόνες και τέτοια όμορφα χρώματα το φθινόπωρο.
Τα πάρκα στο Λονδίνο είναι πολύ όμορφα όλες τις εποχές! :)
Όχι, στα πυροτεχνήματα δεν πήγα. Πήγες να μας δείξεις φωτογραφίες;
Is the Pope Catholic?
μπραβο γκρινιαρη. τωρα με εκανες να ανυπομονω για το χειμωνα! θα βγαλω 800 φωτογραφιες το χαιντ παρκ οταν ερθω!
Όρεξη να έχεις να βγάζεις φωτογραφίες. Αν και το χειμώνα τα δέντρα θα είναι γυμνά, αλλά αν πετύχεις καμιά πρωινή ομίχλη, νομίζω θα ενθουσιαστείς από το θέαμα!
Την προηγουμενη φορα που ημουν εκει και ηταν χειμωνας μια χαρα φυλλα ειχαν τα δεντρα -στον γριν παρκ τουλαχιστον! ιδωμεν, λοιπον1 καλημερες!
Τώρα με μπέρδεψες λίγο. Ίσως να είχες έρθει αρχές χειμώνα, δεν ξέρω. Γιατί κοίταξα κάτι φωτογραφίες που έχω και όπως βλέπεις
εδώ (η φωτογραφία τραβήχτηκε λίγο πριν τα Χριστούγεννα) δεν έχουν φυλλωσιές τα δέντρα ενώ
εδώ που είναι αρχές Απριλίου τα δέντρα αρχίζουν να πρασινίζουν σιγά σιγά. Βέβαια και οι δυο φωτογραφίες είναι από Hyde Park. Από Green Park δε βρήκα καμιά από χειμώνα.
Συγκλονιστικό!!! Απλά! Φιλιά!
@ Lifewhispers: Τα δέντρα που τα φύλλα τους έχουν κιτρινίσει τέτοια εποχή, μέχρι τα τέλη Νοεμβρίου θα έχουν χάσει το φύλλωμά τους. Ήδη κάποια μικρά έχουν μείνει τελείως γυμνά. Υπάρχουν και αειθαλή δέντρα βέβαια, αλλά είναι λίγα.
Δεν ξέρω ποιον χειμώνα είχες έρθει, πάντως πριν από μερικά χρόνια (2-3, θα σε γελάσω) είχαμε έναν χειμώνα πάρα πολύ ήπιο, σε σημείο που τα χελιδόνια δεν είχαν μεταναστεύσει και τα φύλλα των δέντρων δεν είχαν πέσει. Το θυμάμαι πολύ χαρακτηριστικά, γιατί κοιμόμασταν με το θερινό πάπλωμα μέχρι τον Δεκέμβριο και μάλιστα 1-2 φορές είχαμε ξεχάσει παράθυρα ανοιχτά πριν πάμε για ύπνο και το καταλάβαμε το πρωί που ξυπνήσαμε!!
Καλημέρα και απο εδώ!! Τι τέλεια!! Η εναλλαγή των εποχών είναι κάτι που μου έχει λείψει πολύ! Όντως στην Αθήνα έχει χαθεί, έχουμε πλέον μόνο καλοκαίρι και χειμώνα..
Post a Comment