Σκέφτομαι και γράφω: Κινούμενα σχέδια που έβλεπα μικρός

Συνεπής στην υπόσχεσή μου (μια φαγούρα που την είχατε σου λέωωωω), επανέρχομαι με το post για τα κινούμενα σχέδια που ο μικρός γκρινιάρης, κάπου στη μέση της δεκαετίας του '80, παρακολουθούσε στην τηλεόραση. Πρέπει να σας πω οτι δεν περιμένω οι περισσότεροι να φτάσετε μέχρι τέλους, κυρίως γιατί η πλειοψηφία των αναγνωστών (ή τουλάχιστον αυτών που αφήνουν comment) προτιμάει την Candy Candy από τα Χελωνονιτζάκια... Δε βαριέσαι.

Έχουμε και λέμε λοιπόν.

Thundercats! Πρώτοι και καλύτεροι! Από τα αγαπημένα μου σχέδια. Οι περιπέτειες των αιλουροειδών, του Λάιονο και της παρέας του εναντίον των μεταλλαγμένων του Μαμ-Ρα.
Thunder, thunder, thunder, thundercats, ooooooooooooooo! Και μεγάλωνε το σπαθί! Και έφτανε και το μάτι της Θαντέρας στον ουρανό. Τι λες τώρα!

Εκτός από τον Λάιονο, αγαπημένος μου ήταν και ο γκατζετάκιας Πάνθρο. Από τότε το μικρόβιο με την τεχνολογία...
Βρήκα στο hmv μια κασετίνα με την πρώτη σεζόν της σειράς και μπήκα στον πειρασμό να την πάρω. Από τότε είναι στα υπ' όψιν.

Συνεχίζω με πολεμικό στυλ, αλλά ας το παραδεχτούμε, τα μικρά αγοράκια με τέτοια χαιρόμαστε! Transformers. Ο Optimus Prime με τα Autobots πολεμούν με τους Decepticons του Megatron. Μυθικές μάχες.
Autobots! Μεταμορφωθείτε! Και δώσ'του τα ρομποτ να γίνονται αεροπλάνα, αυτοκίνητα, νταλίκες και τανκς.
Βγήκε και ταινία πρόσφατα, η οποία βέβαια δε με συγκίνησε τόσο. Ούτε το μουσικό theme της σειράς δεν είχε....

Συνεχίζω με κάτι χωρίς ρομπότ και μεταλλαγμένους, αλλά πάλι με έναν super hero, και μάλιστα με ένα touch περιβαλλοντολογικής συνείδησης... Captain Planet! Πέντε παιδιά από διαφορετικές γωνιές της γης, διαφορετικού χρώματος αν το θέλετε, έχουν από ένα δαχτυλίδι και ελέγχουν φυσικές δυνάμεις (Γη, Φωτιά, Αέρα, Νερό) αλλά και τη δύναμη της καρδιάς. Όταν ενωθούν οι δυνάμεις από τα 5 δαχτυλίδια εμφανίζεται ο super hero Captain Planet και καθαρίζει την κατάσταση. Δεν τρελαινόμουν, αλλά ήταν αρκετά ενδιαφέρον.

Στρουμφάκια. Καλά, δεν το συζητώ, το ξέρετε όλες και όλοι, η γαλλικής προελεύσεως σειρά (Les Schtroumpfs, εξού και Στρουμφς), έχει γαλουχήσει γενιές και γενιές και παίζεται ακόμα απ' όσο ξέρω. Ο παπα-στρουμφ και τα υπόλοιπα μπλε πλασματάκια (ο Προκόπης, ο Γκρινάρης, ο Σκουντούφλης, ο Λιχούδης, ο Σπιρτούλης, ο Χουζούρης, η Στρουμφίτα βεβαίως βεβαίως και άλλοι) ζουν μια ήσυχη ζωή στο στρουμφοχωριό στο δάσος, σε σπίτια-μανιτάρια αλλά μπλέκουν σε διάφορες περιπέτειες που πολλές φορές περιλαμβάνουν τον κακό μάγο Δρακουμέλ και την γάτα του Ψιψινέλ.

Α, και τώρα που το θυμήθηκα, υπάρχει μια "θεωρία" που συσχετίζει τα Στρουμφάκια με τον Κομμουνισμό! Ρίχτε μια ματιά! :)


Συνεχίζω με δυο κινούμενα σχέδια που μοιάζουν πολύ μεταξύ τους σε concept και τεχνοτροπία και μόλις διαπίστωσα οτι αυτό συμβαίνει γιατί είναι της ίδιας εταιρείας. Η μία είναι ο He-Man. Σε έναν φανταστικό (όπως πάντα) πλανήτη, ο ξανθούλης, φαινομενικά ψιλοδειλός πρίγκιπας όταν πιάνει στα χέρια του ένα μαγικό σπαθί, ανακράζει "Έχω τη Δύναμηηηη" και μεταμορφώνεται στον ξανθό μεν, ατρόμητο και πανίσχυρο δε He-Man που όπως αναμένεται κατατροπώνει το κακό και σώζει τη χώρα και το βασίλειο του πατέρα του από κάθε λογής κίνδυνο. Μαζί με αυτόν μεταμορφώνεται και το επίσης δειλό αιλουροειδές κατοικίδιό του σε μια ετοιμοπόλεμη θηριώδης τίγρη. Respect!

Της δεύτερης σειράς το όνομα δεν θυμόμουν το όνομα και χρειάστηκε να ψάξω λίγο στο intenret. Tο μόνο που θυμόμουν βέβαια ήταν οτι επρόκειτο για έναν σερίφη που έπαιρνε μεταφυσικές δυνάμεις λέγοντας "Με τη δύναμη της αρκούδας", ή "Με τα μάτια του γερακιού" και πάει λέγοντας. Τελικά η σειρά λέγεται Bravestarr. Ο ομώνυμος σερίφης, παρέα με το άλογο του (ο Θεός να το κάνει, γιατί πολύ συχνά έπαιρνε όπλο στα.. πόδια του και πυροβολούσε!) πρωταγωνιστούσαν σε ένα διαστημικό Western, το οποίο σε γενικές γραμμές κινούταν στο ίδιο μοτίβο.


Πω πω, πολύ πόλεμος βρε παιδί μου. Μου ήρθε κι άλλο τώρα. Η επιτομή της αμερικανιάς, το G. I. Joe! Εντάξει, δε χρειάζεται να πω πολλά. Οι Αμερικάνοι ειδικά εκπαιδευμένοι στρατιώτες εναντίων των "κακών" Cobra. Πιστόλια, μπαζούκα, τανκς και δε συμμαζεύεται. Τα έβλεπα σποραδικά, αλλά περισσότερο η σχέση μου με τους Τζι Αι Τζο ήταν ως παιχνιδάκια, με τα οποία έπαιζα φανατικά μικρός. Ότι να' ναι...

Για το τέλος αφήνω κάποια γιαπωνέζικα (νομίζω) κινούμενα σχέδια, των οποίων τους τίτλους ποτέ δεν έμαθα, και για την ακρίβεια ποτέ δεν έψαξα να μάθω. Για να είμαι ειλικρινής δεν ήξερα καν πότε παίζονταν. Αλλά όποτε τα πετύχαινα τα έβλεπα με ενδιαφέρον, κι ας μην ήξερα ούτε τους ήρωες, ούτε την υπόθεση. Δεν ξέρω καν αν ήταν μία ή περισσότερες οι σειρές. Αυτά τα κινούμενα σχέδια, δημιουργημένα με την κλασική ασιατική τεχνοτροπία (manga θαρρώ), είχαν θέμα τους το ποδόσφαιρο και ο κεντρικός ήρωας ήταν ένας ποδοσφαιριστής σε παιδική (φαντάζομαι) ομάδα, ο οποίος συνήθως έπαιζε σημαντικό ρόλο στην εξέλιξη ενός σημαντικού ματς. Δε θυμάμαι πολλά τώρα, παρά μόνο οτι μου άρεσαν αρκετά και είχαν την πλάκα τους!


Όσο περισσότερο γράφω, τόσα περισσότερα μου έρχονται στο μυαλό. Ένα περίεργο πράγμα. Εικόνες και ονόματα μπερδεμένα, και πολλές φορές αδυνατώ να τα βάλω σε ένα timeline. Φοβάμαι μην μπλέξω μέσα κινούμενα σχέδια που έβλεπα αργότερα, γιατί ας το παραδεχτούμε, πότε σταματάμε να βλέπουμε κινούμενα σχέδια; Γι' αυτό σταματάω εδώ, κι ας ρισκάρω να έχω αφήσει πολλά έξω. Αν έχω κάνει τέτοιο παράπτωμα θα επανέλθω!

Το χάρηκα πολύ αυτό το post, είναι αλήθεια! Θα γράψω κι ένα αφιερωμένο αυτή τη φορά σε παιδικές σειρές, αλλά όχι κινουμένων σχεδίων. Ήδη μου έρχονται αρκετές στο μυαλό και νομίζω θα αρχίσω να τις σημειώνω κάπου για να μην τις ξεχάσω!