Ζαχαροπλάστης

Έτσι όπως πάω, θα αρχίσω να σκέφτομαι την πρόταση της Σοφίας για συνεργασία σε… catering πολύ σοβαρά.

Αυτή την εβδομάδα (έως τώρα…) το μενού είχε:

Cookies...


… και μπουγάτσα!



Και καλά τα cookies, τα είχα στο νου μου καιρό. Η μπουγάτσα πως προέκυψε εδώ στην ξενιτιά; Ακόμα δεν το πιστεύω ότι αποφάσισα να τη φτιάξω. Κι όμως, είναι πάρα πολύ απλή. Δέκα λεπτά να την ετοιμάσεις και μετά στο φούρνο και μια χαρά.

Οι συνταγές τώρα.

Για τα cookies δοκίμασα τη συνταγή που μου έδωσε η DaNaH σε ένα σχόλιό της, από το Hunger for Life. Επειδή όμως το μείγμα μου βγήκε αρκετά ξερό και δεν γινόταν να ζυμωθεί, χρησιμοποίησα το tip από τη δοκιμασμένη συνταγή της Σοφίας (την οποία θα δοκιμάσω αυτούσια την επόμενη φορά), και έβαλα χυμό από ένα πορτοκάλι. Δεν έβαλα καθόλου σοκολάτα, μόνο τα chocolate chips από πάνω. Μπορείτε να τα κάνετε όσο μαλακά ή τραγανά θέλετε, αφήνοντάς τα λιγότερο ή περισσότερο να ψηθούν. Εγώ προτίμησα να τα κάνω μαλακά, όπως τα μεγάλα cookies στα διάφορα cafes στιλ Starbucks.

Για τη μπουγάτσα ακολούθησα κατά γράμμα τη συνταγή από τις Αστερομάσες. Θερμά συγχαρητήρια στο Αστεράκι, γιατί ότι έχω κάνει από αυτό το blog έχει πετύχει! Και οι οδηγίες είναι πολύ αναλυτικές. Για να έφτασα εγώ να φτιάξω μπουγάτσα, καταλαβαίνετε για πόσο αναλυτικές μιλάμε…


Τώρα αν ψάχνετε το λόγο που το έχω ρίξει στη ζαχαροπλαστική, εγώ το αποδίδω μάλλον στον βροχερό καιρό των τελευταίων ημερών και σε κάτι υποχρεώσεις που με κράτησαν μέσα στο σπίτι. Ευτυχώς χτες το μεσημεράκι άνοιξε ο καιρός και φορέσαμε πάλι κοντομάνικα, και το ρίξαμε λίγο έξω, γιατί αλλιώς με έβλεπα και για μπακλαβά (ναι, έχει και για μπακλαβά συνταγή το Αστεράκι! Χε χε!).

Χτες το βράδυ είδα την ταινία The X-files: I Want to Believe (ίσως ακολουθήσει post) ενώ επιτέλους αύριο θα πάω να δω το The Dark Knight στην IMAX στο Waterloo, για το οποίο είχα κλείσει δυο εβδομάδες πριν.