Προς τα που πέφτει ο βορράς;

Δεν ξέρω για σας, αλλά εγώ έχω μια λατρεία με τους χάρτες. Όχι σαν συλλεκτικά αντικείμενα, αλλά σαν εργαλεία προσανατολισμού.

Το πρώτο πράγμα που κάνω πριν πάω σε μια άγνωστη περιοχή είναι να συμβουλευτώ έναν χάρτη, να κατατοπιστώ νοητά. Όταν βρίσκομαι ή σκέφτομαι ένα μέρος, πάντα στο μυαλό μου υπάρχει αποτυπωμένη η εικόνα του χάρτη. Προσπαθώ να θυμηθώ που βρίσκομαι, που θέλω να πάω, προς ποια κατεύθυνση είναι τι, πάντα «βλέποντας» από πάνω.

Ειδικά τώρα που με το internet βρίσκεις τα πάντα με λίγα κλικ του ποντικού, όταν είναι να βρω πως θα πάω κάπου πάντα συμβουλεύομαι την υπηρεσία maps της Google. Ειδικά στην Αγγλία η χρήση του είναι πολύ εύκολη. Κάθε σπίτι ή κτήριο εκτός από τη διεύθυνσή του έχει και το δικό του Postal code που αποτελείται από γράμματα και νούμερα. Κάτι σαν τον δικό μας ταχυδρομικό κώδικα, μόνο που στην Ελλάδα αυτός αντιστοιχεί συνήθως σε μια γειτονιά, όχι σε κτήριο. Τα πάντα εδώ κινούνται γύρω απ’ το Postal code. Βάζεις αυτόν στο google maps και αμέσως σου δείχνει που είναι. Πολύ απλούστερο από το να χρειάζεσαι ολόκληρη τη διεύθυνση. Ή πχ αν ψάχνεις ποιο είναι το πιο κοντινό σου κατάστημα της x αλυσίδας εστιατορίων, βάζεις το postal code σου στο αντίστοιχο πεδίο και σου βγάζει τη λίστα. Είναι κάτι πολύ χρήσιμο που θα πρέπει να το σκεφτούμε (και αυτό) στην Ελλάδα.

Ξέφυγα όμως, το θέμα μου ήταν οι χάρτες.

Νομίζω οτι την άνεση αυτή την απέκτησα χάρη στα παιχνίδια του υπολογιστή. Από παλιά έπαιζα μανιωδώς strategy games και πιο μετά κάποια RPGs ή driving simulations, και βασικό στοιχείο σε αυτές τις κατηγορίες είναι η χρήση χάρτη. Αν δεν μάθεις να τον χρησιμοποιείς σωστά και γρήγορα είσαι χαμένος από χέρι. Έτσι γρήγορα εξοικειώθηκα με τους χάρτες και τη χρήση τους.

Έχω παρατηρήσει πως αρκετοί δυσκολεύονται με τους χάρτες. Και όταν ο συνοδηγός μου στο αμάξι μου κάνει τη ζωή δύσκολη λέγοντας «δεν τα πάω καλά με τους χάρτες» τότε πρέπει να είσαι από μια γωνιά και να με δεις να γίνομαι έξαλλος! Καυγάδες επί καυγάδων γι’ αυτόν τον ρημαδιασμένο χάρτη που έχω στο αμάξι!

Ή τις προάλλες. Προσπαθώ να εξηγήσω σε έναν φίλο να βρεθούμε κάπου, οπότε του λέω «Όταν βγεις από το μετρό θα είσαι από την κάτω μεριά του Hyde Park, νότια, πρέπει να πας προς τα δυτικά τώρα». Μπλέχτηκε! Ήθελε να του πω χρησιμοποιώντας όρους «ευθεία», «δεξιά» και «αριστερά»! Λες και δε μπορείς να καταλάβεις οτι κοιτάζοντας το Hyde Park η δύση είναι αριστερά σου!

Το ίδιο μπέρδεμα έχει γίνει και με το πάνω-κάτω. Εγώ το χρησιμοποιώ ως επί το πλείστον ως βορράς=πάνω και νότος=κάτω. Οπότε θα πω «αν είσαι στο κέντρο της πλατείας πρέπει να πας προς τα πάνω» εννοώντας βόρεια. Αλλά ο άλλος, ακόμα κι αν ξέρει την περιοχή σαν την παλάμη του χεριού του, αν δεν μπορεί να τα τοποθετήσει νοητά σε έναν χάρτη, δεν πρόκειται να καταλάβει (εκτός αν έχει πυξίδα ή θυμηθεί την εποχή που ήταν πρόσκοπος), θα θέλει να του πω «βλέπεις το τάδε μαγαζί; Προς τα εκεί!», ή μπορεί να θεωρήσει πως με το πάνω εννοώ τον ανηφορικό δρόμο.

Εσείς πώς τα πάτε με τους χάρτες; Τους συμβουλεύεστε; Τους χρησιμοποιείτε άνετα;


Η φωτογραφία είναι ενός χάρτη για την περιοχή παρά του του ποταμού που είχα πετύχει στο Southbank.