Thursday 29 May 2008

Και έτσι περιμένουμε τουρίστες;

Προσοχή, ακολουθεί γκρίνια...

Και πως να μη γκρινιάξω όταν έρχομαι στην δυσάρεστη κατάσταση να δικαιολογήσω και να απολογηθώ την απαράδεκτη συμπεριφορά που συναντάει κάποιος ξένος όταν έρχεται σε επαφή με την επίσημη εικόνα της Ελλάδας στο εξωτερικό, την Ελληνική Πρεσβεία. Όταν αυτά που ακούω για την πρώτη επαφή των ξένων με την Ελλάδα με κάνουν, λυπάμαι που το λέω, να ντρέπομαι...

Ας τα πάρω όμως απ' την αρχή.

Ένας γνωστός μου εδώ αποφάσισε να συνδυάσει ένα επαγγελματικό ταξίδι που του έλαχε το καλοκαίρι στην Ελλάδα με κάποιες μέρες διακοπών. Τόσα είχε ακούσει από μένα για την Ελλάδα, τον ήλιο, το φαγητό, την ιστορία κλπ (ναι, κάνω promotion, δεν είναι και δύσκολο με τέτοιο καιρό εδώ πάνω), είπε ο άνθρωπος να τα δει από πρώτο χέρι, να νιώσει λίγο καλοκαίρι βρε παιδί μου, μιας και προς το παρόν εδώ χαΐρι δε βλέπουμε.

Επειδή είναι πολίτης χώρας εκτός Ευρωπαϊκής Ένωσης, χρειάζεται βίζα για να επισκεφτεί την Ελλάδα, μια διαδικασία που ο ίδιος γνωρίζει καλά, αφού το ίδιο απαιτείται και για όλες σχεδόν τις χώρες που έχει κατά καιρούς επισκεφτεί, και είναι αρκετές.

Εδώ να σημειώσω πως από την πρεσβεία εγώ για 1-2 μικροδουλειές που πήγα εξυπηρετήθηκα ικανοποιητικά, η αναμονή δε μου φάνηκε μεγάλη, αλλά πάντα εξαρτάται και για τι είδους δουλειά πας. Το τμήμα πάντως για βίζες είναι ξεχωριστό και δεν είχα εμπειρία από τη διαδικασία που απαιτείται.

Τον συνάντησα λοιπόν την επομένη του ραντεβού του και τον ρώτησα τι έγινε με την υπόθεση του... Και έγινα ακροατής μιας γνώριμης σε μένα ιστορίας ελληνικής καθημερινότητας, που όμως στα μάτια κάποιου που είχε μάθει πως τα πράγματα πρέπει να δουλεύουν ρολόι φαινόταν τόσο εξωπραγματική.

Και εξηγούμαι.

Είχε κλείσει ραντεβού για την έκδοση βίζας στις 10 το πρωί.

(Παρένθεση: Για να κλείσει ραντεβού για έκδοση βίζας μου είπε πως τηλεφώνησε αρκετές φορές και περίμενε με τις ώρες στην αναμονή, τελικά απελπίστηκε μιας και δεν απαντούσε κανείς, και τηλεφώνησε στην δική του πρεσβεία για να του κλείσει ραντεβού, πράγμα που έγινε μέσα σε 5 λεπτά...).

Πήγε λοιπόν στην ώρα του, για να διαπιστώσει ότι ήδη περίμεναν αρκετά άτομα. Έκπληκτος διαπίστωσε ότι το γραφείο για τις βίζες ήταν κλειστό, ενώ υπήρχαν ραντεβού από τις 8.30 το πρωί! Και όχι ένα και δύο! Φαίνεται πως αυτός που έκλεινε τα ραντεβού είχε κανονίσει αρκετά για την ίδια ώρα, κι όχι για παράδειγμα σε καθένα ξεχωριστά, ανά 10λεπτο, 15λεπτο, 30λεπτο, όσο τέλος πάντων απαιτείται. Ψιλά γράμματα θα μου πείτε, εμείς στην Ελλάδα έτσι κάνουμε. Αφού λοιπόν το γραφείο άνοιξε στις 10.30, άρχισε - όπως ήταν αναμενόμενο - με τα ραντεβού των 8.30, με αποτέλεσμα ο ήρωας της ιστορίας μας να εξυπηρετηθεί στη 1 το μεσημέρι! Ενώ το ραντεβού του ήταν κανονισμένο για τις 10, υπενθυμίζω.

Τώρα, ξέρω ότι σε όλους εμάς αυτό δεν ακούγεται παράξενο, αφού έχουμε αποκτήσει ανοσία σε τέτοια φαινόμενα, σε βαθμό να μας φαίνονται φυσιολογικά. Έλα όμως που στους άλλους φαίνονται λίγο (έως πολύ) τραγελαφικά!

Όταν επιτέλους έφτασε η σειρά του, τρεις ώρες αργότερα, η υπάλληλος ξεφυλλίζοντας τα χαρτιά του διαπίστωσε πως ένα από τα χαρτιά του έπρεπε να είναι πιο πρόσφατα εκδιδομένο (είχε εκδοθεί μερικούς μήνες πριν και προφανώς δεν ήταν τόσο αξιόπιστο, παρόλο που αυτό που το έγγραφο δήλωνε ήταν σαφές πως ισχύει μέχρι το τέλος του χρόνου) και του ανανέωσε το ραντεβού του για την επόμενη εβδομάδα.

Όταν μια εβδομάδα μετά ξαναπήγε, του είπαν πως έπρεπε να έχει ασφάλεια υγείας και κάτι άλλα που δεν του είχαν πει στην αρχή, ενώ ο ίδιος επέμενε πως είναι καλυμμένος για αυτά τα θέματα από την πρεσβεία του, αφού βρίσκεται εδώ και καιρό στην Αγγλία, χώρα-μέλος της Ευρωπαϊκής Ένωσης.

Προσέξτε. Δε θα σταθώ σ' αυτά βέβαια, στο γιατί τελικά δεν προχώρησε η υπόθεσή του, γιατί αυτά είναι θέματα κανονισμών, διατάξεων κλπ και δε μου πέφτει λόγος και μπορεί η υπάλληλος να έπραξε ορθότατα. Αν και σημειώνουμε τις δυσκολίες που βρήκε, και θα δείτε στο τέλος γιατί.

Θα σταθώ όμως στην γενικότερη εντύπωση που αποκόμισε ο ξένος, ο επίδοξος τουρίστας, ερχόμενος σε επαφή με την επίσημη εικόνα της Ελλάδας στο εξωτερικό. Όχι για τις δυσκολίες που βρήκε, αλλά για την όλη στάση που αντιμετώπισε.

"Μας συμπεριφέρονταν λες και είμαστε πρόσφυγες ή παρακατιανοί, και όχι τουρίστες ή επαγγελματίες", μου είπε.

"Το τηλέφωνο δεν το σήκωνε κανείς, ποτέ! Τι το έχουν τότε στο site; Έπρεπε να βάλω την Πρεσβεία μου να τους τηλεφωνήσει!"

"Η υπάλληλος φερόταν με τέτοιο τουπέ και ύφος σαν να νόμιζε πως ήταν η ίδια η πρέσβης"!

"Αντί να μας φερθεί με ευγένεια, και να είναι εντάξει στις υποχρεώσεις της, σε εμάς που αποφάσισαμε να πάμε στη χώρα της, σαν πελάτες, σαν τουρίστες, μας φερόταν λες και μας έκανε χάρη, λες και της ήμαστε βάρος. Εγώ άλλη εντύπωση είχα για τους Έλληνες από αυτά που είχα διαβάσει, αλλά απογοητεύτηκα".

Επαναλαμβάνω, αυτές δεν είναι δικές μου απόψεις, και ούτε τις συμμερίζομαι. Ούτε ήμουν αυτόπτης μάρτυρας για να επιβεβαιώσω την συμπεριφορά που περιγράφει.

Με κάθε επιφύλαξη όμως, θεωρώ πως είναι πολύ χρήσιμο να μαθαίνουμε τι εντύπωση αποκομίζει κάποιος για εμάς, για τη χώρα μας ή - και γιατί όχι - τις υπηρεσίες μας.

Ξαναλέω, δε μένω στα facts (που δε μπορώ να τα επιβεβαιώσω) αλλά στην εντύπωση που προκαλούν.

Στενοχωριέμαι, γιατί δυστυχώς ξέρω πως αυτά που περιγράφει, αν είναι αλήθεια, είναι συμπεριφορές που εμείς έχουμε μάθει να ανεχόμαστε, και γιατί όχι συμπεριφορές που και εμείς έχουμε όταν είμαστε από την άλλη πλευρά του γραφείου...

Και γιατί, για έναν περίεργο λόγο, δεν είχα κανένα απολύτως πρόβλημα να απεικονίζω νοερά αυτά που μου περιέγραφε...

Δυστυχώς την ίδια εντύπωση, από την ίδια εμπειρία (έκδοση βίζας) αποκόμισε κι ένας άλλος γνωστός, ο οποίος μάλιστα μου είπε ότι το όλο στυλ του θύμισε τις δημόσιες υπηρεσίες της χώρας του (σσ. στη Β. Αφρική) και όχι άλλων Ευρωπαϊκών χωρών που έχει επισκεφτεί.

Για την ιστορία, ο γνωστός μου μου είπε πως αφού είδε κι απόειδε, πήγε στην πρεσβεία της Ισπανίας, όπου σε ένα μόνο απόγευμα πήρε βίζα, και μάλιστα για πολύ μεγαλύτερο χρονικό διάστημα από αυτό που του είχαν πει στην Ελλάδα.


Ποια είπατε είναι η βαριά βιομηχανία της Ελλάδας; Ο τουρισμός;

18 comments:

~~A~~ said...

Όχι δεν έχεις καθόλου άδικο που γκρινιάζεις!Και για μας όντως δεν μας φαίνεται κάτι τρομερό.Αλλά απορώ πως θα μπορούσε να αλλάξει αυτή η κατάσταση!Πάντως όντως αν θέλαμε ο τουρισμός να είναι το δυνατό μας χαρτί,έπρεπε να είμαστε με το χαμόγελο στα χείλι στις πρεσβείες!Αλλά πως να αλλάξουμε;

Marvin said...

γκρινιαξε γκρινιαξε... κι εγω συγχυζομαι οταν μπαινω εκει μεσα.. ασε που ο ρεσεψιονιστ δεν ξερει καν αξιοπρεπη αγγλικα...

Laplace said...

k liga les me osa diabazw..
kalhspera file!

fpboy said...

θέε μου θα τρελάθω με αυτά που διαβάζω... ρεζίλι γίναμε....

Σοφία said...

10+ χρόνια στην Αγγλία 3 φορές μόνο έχω επικοινωνήσει με την Πρεσβεία μας εδώ. Την μία που μίλησα σε έναν κύριο τηλεφωνικώς ο οποίος ήταν πολύ εξυπηρετικός, και άλλες δύο φορές που είχα πάει αυτοπροσώπως να αλλάξω το διαβατήριο και η κατάσταση που συνάντησα ήταν εντελώς τριτοκοσμική: φωνές, φασαρία, άξεστοι υπάλληλοι, πολυκοσμία, ανοργανωσιά κ.λπ. Εννοείται ότι στο τέλος απελπίστηκα και τελικά πήγα Ελλάδα με ληγμένο διαβατήριο.

Όσο για τον τουρισμό που υποτίθεται ότι είναι η βαριά μας βιομηχανία (μου χα χα) αυτά είναι όλα φούμαρα. Ερασιτέχνες είμαστε και δεν το έχουμε καν καταλάβει!

Σοφία said...

Όταν λες βαριά βιομηχανία τι εννοείς; Ότι φτιάχνουμε ένα εργοστάσιο, πετάμε μερικούς εργάτες μέσα (που δουλεύουν κατά βούληση!) και ότι απολαβές έχουμε;
Σε μια βδομάδα έχω ραντεβού στην Αμερικάνικη πρεσβεία για βίζα! Θα σας ενημερώσω αν είναι παρόμοια τα πράγματα εκεί... Πλάκα κάνω! Δεν παίζει τέτοιο σκηνικό εκεί!!!
Καλημέρα γκρινιάρη μου!

pinelopi t. said...

Καλημέρα κι από μένα.
Δεν έχω επισκεφτεί πότέ Ελληνική πρεσβεία οπότε ούτε κι εγω μπορώ να σας περιγράψω προσωπική εμπειρία.Όμως, σ' ένα τraining course στην Ιταλία συνάντησα ανθρώπους από χώρες όπως τη Σερβία που χρειάζονται βίζα και δεν εντάσσονται σε αυτές που ονομάζουμε ανεπτυγμένες ή αναπτυσσόμενες.Μου είπαν ότι τους αποθαρρύνουν και από τις δικές τους χώρες -μη φύγουν και δεν ξαναγυρίσουν, οπότε τους μαντρώνουν σαν σκυλιά- αλλά και από τις υπόλοιπες Ευρωπαϊκές χώρες - που τους θεωρούν παρακατιανούς. Πέρα από τον τουρισμό λοιπόν, που συμφων΄βω απόλυτα με όλη σου την γκρίνια, μήπως πρέπει να κοιτάξουμε και την ανθρωπιστική πλευρά του θέματος. Πώς διαχωρίζουμε έτσι τους ανθρώπους;Αραγε θα συμπεριφερόμασταν το ίδιο σ' έναν Αγγλο κι 'ενα Σέρβο τουρίστα?

philos said...

σσσσσσ!
Ο Άρης .... κοιμάται!

BillyReuter said...

Τι εννοείς "αν είναι αλήθεια"; Αν ο άνθρωπος δεν είχε ποτέ επαφή με ελληνική δημόσια υπηρεσία και σου κάνει τέτοια περιγραφή, δε χωρεί αμφιβολία ότι όχι μόνο γίναν όπως τα λέει - και λίγα θα σου 'πε, στοιχηματίζω.
Αλλά έτσι είναι, αυτή είναι η "Ελλάδα μας". Όπως στη διαφήμιση της Aegean με τη βλαχάρα που φασκελώνει τον ελληνάρα.
Τελικά η βαριά μας βιομηχανία, απ' ό,τι φαίνεται, δεν είναι ο τουρισμός. Ο γραψαρχιδισμός είναι (sorry κιόλας). Κι αν υποτεθεί ότι οι πρεσβείες είναι έδαφος των χωρών που πρεσβεύουν, τότε ισχύει περίτρανα το σύνθημα του ΕΟΤ "Live your myth in Greece" - τον μύθο ότι είμαστε Ευρώπη, ενώ κατά βάθος είμαστε η άγρια φυλή των Λιλιπούα.
Τι να πεις κι εσύ, όπου και να πας, η Ελλάδα σε πληγώνει...

BillyReuter said...

Άσχετο: καμμιά δουλίτσα παίζει εκεί πάνω; Έχω απελπιστεί να ψάχνω κοντά έναν χρόνο τώρα στο Ελλαδιστάν. Κοινότητα των bloggers, καλοί μου άνθρωποι, βοήθεια!!

Γκρινιάρης said...

Καλησπέρα.

~~Α~~ το χαμόγελο στα χείλη δε νομίζω ο,τι είναι κάτι που το έχουμε στην Ελλάδα, όταν αφορά τη δουλειά μας. Η δουλειά μας είναι αγγαρεία, κι αυτό φαίνεται.

Marvin δεν το έχω προσέξει, εγώ ελληνικά συνεννοούμαι! :)

Laplace78 τι, να είναι κι άλλο χειρότερα;

Fpboy εγώ τι να πω, που τους έχω να μου τη λένε; Τι να τους πεις, τι να τους εξηγήσεις...

Σοφία ερασιτέχνες εντελώς.
Σήμερα έμαθα πως ένας άλλος που ζήτησε τουριστική βίζα του έβγαλαν 10 μέρες περίπου μόνο, κι αυτή με πόσο τρέξιμο, ενώ σε φίλο του που ήθελε διακοπές στην Ιταλία, η πρεσβεία εκεί του έβγαλε πολύ πιο γρήγορα για έναν χρόνο!!!
Επαναλαμβάνω, δεν ξέρω αν ισχύουν, αλλά και μόνο που τα ακούω από διαφορετικούς ανθρώπους, λέει κάτι...

Σοφία δεν πιστεύω να υπάρχει τέτοιο πρόβλημα, τουλάχιστον στα θέμα οργάνωσης.

Pinelopi t. σαφώς είναι και θέμα ανθρωπιστικό. Ο άνθρωπος, μορφωμένος και καταξιωμένος στο χώρο του, που απλά ήταν από χώρα εκτός Ε.Ε., μου παραπονέθηκε πως του φέρθηκαν (και όχι μόνο σ' αυτόν αλλά και όλους εκεί) σαν παρακατιανό! Αυτά που έχω γράψει μέσα σε εισαγωγικά είναι δικά του λόγια!

Philos και μαζί του κοιμούνται και πολλοί άλλοι. Και θα συνεχίσουν...

Billyreuter καλά τα λες. Όσο για δουλειά, εξαρτάται τον τομέα. Πάντως η γνώμη μου είναι πως αξίζει κάποιος να ψάχνει το ενδεχόμενο δουλειάς στο εξωτερικό, αν έχει τη διάθεση και πιστεύει ότι μπορεί να το κάνει (δηλαδή να ξεπεράσει τα "τι θα κάνω χωρίς σουβλάκι, μπουζούκια και ήλιο").

alienlover said...

η ελληνική πρεσβεία στη Βουδαπέστη πάντως είναι για σφαλιάρες.. οπότε υποψιάζομαι ότι είμαστε εντελώς αδιάφοροι ..πανευρωπαϊκά...
Μήπως Γκρινιάρη θα πρέπει ο φίλος σου να στείλει μια επιστολή παραπόνων στον Πρέσβη; Και να αρχίσουμε να κάνουμε κι εμείς το ίδιο όταν μας συμβαίνει αντίστοιχο απαράδεκτο περιστατικό με δημόσια υπηρεσία; Λεω εγώ τώρα.. μπας και βγει τίποτα (μετά από πολλλλααααα πολλάααααααα χρόνια) ..

the_sailor said...

Μα γιατί ρε παιδιά κάνουμε έτσι;
Αφού το πρόβλημα λύθηκε. Προς στιγμήν φάνηκε πως το παλικάρι θα επισκεπτόταν τη χώρα μας, αλλά τελικά θα πάει Ισπανία.
Ή μήπως αν ερχόταν Ελλάδα η συμπεριφορά στην πρεσβεία θα ήταν και το μόνο μελανό σημείο της ιστορίας; Με τους ταξιτζήδες και μόνο, θα αναπολούσε την εκεί συγκριτικά ευγενέστατη συμπεριφορά.
Ισπανία λοιπόν, που δεν έχω πάει, αλλά φαντάζομαι πως θα είναι και αυτός πολύ όμορφος προορισμός. Επιπλέον προορισμός απελευθερωμένος από σουρεαλιστικές καταστάσεις που και εμείς αντιμετωπίζουμε στην χώρα μας, αλλά έχουμε αποδεχτεί τελικά...

Σοφία said...

Δε νομίζω ότι για τα χάλια που επικρατούν στις Πρεσβείες μας και στις δημόσιες υπηρεσίες μας φταίνε μόνο οι εκάστοτε κυβερνήσεις. Άλλο η ανοργανωσιά (ή και η ανικανότητα ακόμα) κι άλλο να φέρεσαι σαν άξεστος χωριάτης. Το να μιλήσεις ευγενικά, το να σεβαστείς το χρόνο του άλλου που περιμένει με τις ώρες για μια εξυπηρέτηση, το να φερθείς σαν φιλό-ξενος (ας γελάσω) άνθρωπος, αυτά είναι απλά πράγματα που είναι μέσα στις δυνατότητες του καθένα μας, δεν είναι ανάγκη να στα υποδείξει ο Υπουργός Τουρισμού. Αλλά δυστυχώς έχουμε πάρει τόσο ψηλά τον αμανέ ως λαός που μαζί με την ανοργανωσιά των δημόσιων υπηρεσιών, στις Πρεσβείες δείχνουμε και την ...ανωτερότητά μας απέναντι στους βάρβαρους.

Στην τελική καλύτερα που πήγε στην Ισπανία. Αν πήγαινε Ελλάδα μπορεί να έφευγε με ακόμα χειρότερες εντυπώσεις.

doctor said...

Συμφωνώ με την σοφία.

Όσο για την τουριστική βιομηχανία, μάλλον πρόκειται για οικοτεχνία της κακιάς ώρας...

doctor

Dream_Rider said...

Μακάρι να καταλάβαιναν όλοι όσοι έρχονται σε επαφή με ξένους ανθρώπους πόσο επηρεάζει η συμπεριφορά τους προς αυτούς, την άποψή τους για την χώρα μας και τους ανθρώπους της.. Το σύνδρομο όμως της καρέκλας είναι πολύ βαθύ τελικά.. Γι' αυτό δεν θα γίνουμε ποτέ άνθρωποι..

NdN said...

Δούλευα όλα τα φοιτητικά μου χρόνια στην τουριστική βιομηχανία και προσπαθησα πολλάκις να πείσω κάποιους ξενοδόχους αλλά και εστιάτορες, ότι είναι καλύτερα να χρεώσουν λίγο φτηνότερα το δωμάτιο ή την χωριάτικη προκειμένου να έχουν πελάτες και την επόμενη χρονιά, αλλά μάταια. Στο ελληνικό τουρισμό υπάρχει μία απερίγραπτη ανοργανωσιά, βασιλέυει η ασυδοσία και η εκμετάλλευση του τουρίστα, ιδιαίτερα του ξένου.

Δεν έχω κανένα πάρε-δώσε με την ελληνική πρεσβεία στο Λονδίνο, αλλά δεν παραξενεύομαι καθόλου από την συμπεριφορά της υπαλλήλου. Κρίμα πάντως γιατί είναι πολύ άσχημο να ακούς άσχημα σχόλια για την χώρα σου. Τουλάχιστον εμένα με πειράζει και αισθάνομαι ντροπή.

Σοφία said...

@ NdN: Kαλά, δεν το συζητώ, η έννοια "επαναλαμβανόμενος τουρισμός" δεν είναι κατανοητή στο μέσο Έλληνα. Ακόμα και όταν κάτσεις και τους την εξηγήσεις δεν την πιάνουν - είναι λες και τους μιλάς για κβαντική φυσική.

Πάντως για τον φίλο του Γκρινιάρη μην λυπάστε, μια χαρά θα περάσει στην Ισπανία. Σήμερα διάβαζα ένα αφιέρωμα της εφημερίδας Independent για την Ισπανία, και σε κάποιο σημείο είχε 4 φωτογραφίες που θα ορκιζόμουν ότι είναι Ελλάδα: Merida (βλ. αρχαίο αμφιθέατρο), γέφυρα του ποταμού Guadiana (βλ. γέφυρα Ρίου-Αντιρρίου), ανεμόμυλοι της La Mancha (βλ. Μύκονος) και το λιμάνι της Denia (βλ. Πάρος). Άρα τι να τραβιέται με την Πρεσβεία μας, ας πάει στην Ισπανία να δει και τα δικά τους και τα δικά μας και να μείνει ευχαριστημένος.