Saturday 24 March 2007

Επιτέλους, έφτασε κι εδώ (το 300 ντε)

Προχτες έκανε πρεμιέρα το 300 στην Αγγλία, κι όπως ήταν αναμενόμενο έσπευσα. Προετοιμασμένος για όλα, από την πλήρη απογοήτευση (το παθαίνεις συχνά άλλωστε όταν έχεις ψηλές προσδοκίες) μέχρι τον απόλυτο ενθουσιασμό. Τα μηνύματα ήταν θετικά πάντως, γιατί από Ελλάδα μάθαινα πως φίλοι μου πολύ επιφυλακτικοί, τελικά έφευγαν ικανοποιημένοι.

Επειδή στις μεγάλες παρέες υπάρχει ένα πρόβλημα συνεννόησης και προγραμματισμού, (σε ποιο σινεμά, τι ώρα, θα κλείσουμε από πριν κλπ) βρεθήκαμε να βγάζουμε εισιτήριο μισή ώρα πριν την έναρξη της ταινίας. Έτσι καταλήξαμε στη 2η σειρά της αίθουσας, και πάλι καλά να λέμε.

Η ταινία ήταν όπως την περίμενα από το trailer. Όχι μια ιστορική επική ταινία, αλλά με πολύ σουρεαλισμό και φαντασία. Αλλοιώσεις και υπερβολές θα πουν κάποιοι. Αλληγορία λέω εγώ.

Δράση, ένταση, ανάλογη μουσική επένδυση. Το θέμα το ήξερα άλλωστε, δεν πήγαινα για το σενάριο. Πήγαινα να ανατριχιάσω με τις δυνατές σκηνές και την εξύμνηση του θάρρους και της ανδρείας με τον ιδιαίτερο τρόπο του συγγραφέα. Δε με νοιάζουν οι υπερβολές. Με ενδιαφέρει το μήνυμα. Η ανατριχίλα που σου προκαλεί η «ευκολία» εκείνων των ανθρώπων να αντισταθούν, να πουν όχι, ακόμα κι αν ξέρουν πως αυτό ισοδυναμεί με το τέλος.

Πήγα να θυμηθώ πως ήταν να ανατριχιάζω όταν μικρός διαβάζοντας την Ιλιάδα και τους Περσικούς πολέμους, σε βιβλία γεμάτα εικόνες που σε ταξίδευαν στο παρελθόν. Και θυμήθηκα. Οι ηρωικές πράξεις πάντα μας φαινόντουσαν και μας φαίνονται σαν υπερβολή. Αλλά αυτό είναι και το μεγαλείο τους. Και τη ταινία απέδωσε αυτή την υπερβολή, και έτσι αυτή την υπέρβαση, με πολύ γλαφυρό τρόπο.

Εν τέλει, έμεινα αρκετά ικανοποιημένος και θα την έβλεπα ξανά ευχαρίστως!


ΥΓ. Πρέπει να αρχίσω γυμναστική επειγόντως. Κουβαλάω τέτοια κληρονομιά στην πλάτη μου. Οφείλω να διατυμπανίζω εδώ που είμαι ότι ναι, και οι νεο-έλληνες έχουν φέτες κοιλιακούς! Δεν κάνω πλάκα. Κάποιοι ρώτησαν κάτι γνωστούς μου αν είναι ακόμα έτσι οι άντρες στη Σπάρτη!

ΥΓ 2. Τόσα βιβλία έχω διαβάσει. Ποτέ, μα ποτέ, δεν είχα φανταστεί έτσι την Πυθία...! (update: που δεν ήταν η Πυθία τελικά, λάθος εκτίμηση, αλλά χωρίς υποτίτλους κάποιες μικρές λεπτομέρεις τις έχασα όπως φαίνεται..... Εϊναι που με συνεπήρε η εικόνα μάλλον!).

6 comments:

zouri1 said...

ε,μη λετε ψεματα εκει στα ξενα για τους κοιλιακούς των Ελληνων.Να το αφήνετε στο φλου.Καπως ετσι..να λέτε.

jul said...

χαχαχα
Αχ βρε Γκρινιάρη....τετοια βλεπουν εκει οι Αγγλιδες και έρχονται στα νησιά μας για τον απόλυτο Greek LOVER...
λετε τελικά να έχει η Σπάρτη φέτος την τιμητική της το καλοκαίρι???

Blondie said...

Juls, σίγουρα!!!!!!!!!!!
Σάρεσε δηλαδή ε;;;; Πολύ χάρηκα!!!!!!

seaina said...

Χα χα, σου άρεσε η "Πυθία" εε; Πονηρούλη .. γενικά πάντως όλες οι γυναίκες τις ταινίας (Σπαρτιάτισσες και Περσίδες) ήταν πολύ όμορφες και με .. ελαφριά περιβολή ..
Αλλά τι τα θες; Φτωχά χρόνια, πού λεφτα για υφάσματα και ρούχα!!
Φιλιά και καλή εβδομάδα!

Blogaki said...

Το είδα! Μου άρεσε!!
Ξέδωσα!! :) Είχες δίκιο!!!

pietà said...

Μάλιστα! Μια χαρά δηλαδή. Να πάω τότε... Έρχεται, που θα μου πάει, θα το καταφέρω...