Πάει καιρός που έκανα αυτή την εκδρομή, με αυτά και με εκείνα δεν έκανα το post όταν έπρεπε, αλλά ευτυχώς η
~~A~~ μου θύμισε ότι σε ένα podcast είχα υποσχεθεί μια περιήγηση στο
Bath. Εδώ είμαστε λοιπόν, μήνες μετά, για να εξερευνήσουμε αυτή την πόλη, η οποία σημειωτέον βρίσκεται ολόκληρη υπό την προστασία της
UNESCO ως μνημείο της Παγκόσμιας κληρονομιάς! Και θα καταλάβετε γιατί.
Η πόλη του Bath βρίσκεται στη νοτιοδυτική Αγγλία, κοντά στο Bristol, βορειοδυτικά του Λονδίνου, περίπου 1,5 ώρα με το τρένο από τον σιδηροδρομικό σταθμό του Paddington.
Η ιστορία της πόλης πάει πολύ πίσω, από τη Ρωμαϊκή κιόλας περίοδο, όταν οι Ρωμαίοι εκμεταλλεύτηκαν τις θερμές πηγές της κοιλάδας του ποταμού Avon και έχτισαν τα περίφημα Ρωμαϊκά λουτρά και έναν ναό, σημαντικά εκθέματα της πόλης σήμερα που αξίζει να τα επισκεφτείτε.
Εκτός από το μεγάλο λουτρό που βλέπετε στις φωτογραφίες, υπάρχουν πολλά μικρότερα λουτρά και αίθουσες, καθώς και απομεινάρια του αρχαίου Ρωμαϊκού ναού. Στον επάνω όροφο υπάρχει και μια σειρά αγαλμάτων.
Στην τελευταία φωτογραφία διακρίνεται στο βάθος το Αββαείο του Bath, με τη γνωστή Γοτθική αρχιτεκτονική την οποία μπορείτε να απολαύσετε καλύτερα στις παρακάτω φωτογραφίες.
Η πόλη γνώρισε μεγάλη ανάπτυξη τον 18ο και 19ο αιώνα, κατά τη Γεωργιανή περίοδο, κάνοντας το Bath σήμερα να μοιάζει με ένα ζωντανό μουσείο Γεωργιανής αρχιτεκτονικής, το οποίο περπατάς και νομίζεις πως είσαι σε άλλη εποχή.
Βέβαια στη μεταφορά σε αυτή την άλλη εποχή βοήθησαν στην προκειμένη περίπτωση και κάποιες εκδηλώσεις που οργάνωνε το Jane Austen Centre που υπάρχει στην πόλη. Η γνωστή Βρετανίδα συγγραφέας της εποχής έζησε στην πόλη για λίγα χρόνια, και παρόλο που απ' ότι διάβασα δεν της άρεσε και ιδιαίτερα, η πόλη την τιμά με κάθε τρόπο.
Αρχιτεκτονικό ενδιαφέρον, πάντα δείγμα Γεωργιανής αρχιτεκτονικής, παρουσιάζει μια σειρά κατοικιών στην κορυφή ενός λόφου που σχηματίζουν ημικύκλιο, το Royal Crescent.
Λίγο πιο πέρα υπάρχει κι άλλο ένα συγκρότημα κατοικιών που σχηματίζουν έναν κύκλο, το Circus.
Άλλο ένα μέρος που αξίζει προσοχής και επίσκεψης είναι η
Pulteney Bridge.
Εκτός από την αρχιτεκτονική της (ναι, έχει γράψει αυτή τη λέξη αρκετές φορές στο post αλλά όχι άδικα νομίζω) είναι μία από τις τέσσερις μόνο γέφυρες στον κόσμο που έχουν μαγαζιά σε όλο το μήκος της.
Και βέβαια, όπως κάθε αγγλική πόλη που σέβεται τον εαυτό της, αρκετό πράσινο, γκαζόν και λουλούδια, αρκετά περιποιημένα πρέπει να παραδεχτώ. Ε, τόσο νερό, λογικό δεν είναι;
Για το τέλος άφησα ένα πιο... μοντέρνο touch στην πόλη. Επισκέφτηκα το Bath κάπου το Σεπτέμβριο αν θυμάμαι καλά, και τότε η πόλη ήταν γεμάτη από... γουρούνια! Θυμάστε τις αγελάδες και τις καρδιές που γέμισαν την Αθήνα κάποτε; Ε, κάτι τέτοιο. Εκατόν τέσσερα ζωγραφισμένα γουρούνια σε κάθε σημείο της πόλης, άλλοτε φανερά κι άλλοτε πιο κρυμμένα, στόλιζαν την πόλη και αργότερα θα πωλούνταν για φιλανθρωπικό σκοπό. Ορίστε μερικά.
Το Bath είναι μια υπέροχη πόλη, ξεχωριστή, όχι ακόμα μια κλασική αγγλική επαρχιακή μεσαιωνική πόλη, με δικό της χρώμα, από μια άλλη εποχή. Αξίζει να την επισκεφτείτε, κατά προτίμηση μια μέρα με καλό καιρό, όπως αυτόν που είχαμε την τύχη να μας κάνει εκείνο το ηλιόλουστο Σάββατο!