Friday 23 November 2007

Που είναι ο Wally;

Περπατώντας χτες μέσα σε ένα εμπορικό κέντρο, είδα σε μια βιτρίνα ενός βιβλιοπωλείου μια γνώριμη φιγούρα από το παρελθόν, που μου μου χαιρετούσε χαμογελαστή.

Ο χαριτωμένος και ταξιδιάρης Wally, με την γνωστή του ριγέ ασπροκόκκινη μπλούζα του, τον σκούφο του και το μπλε του παντελόνι, πόζαρε στο κουτί μιας συλλογής τεσσάρων βιβλίων! Εννοείται οτι τα αγόρασα αμέσως (οι - λίγες - αναστολές μου έκαναν φτερά από το γεγονός οτι ήταν σε προσφορά!).

Ένα από τα βιβλία του Wally, νομίζω αυτό με το κόκκινο εξώφυλλο, μου το είχαν φέρει δώρο όταν ήμουν πολύ μικρός, και θυμάμαι διασκέδαζα πολύ να τον ψάχνω στα υπερβολικά πολυσύχναστα μέρη που σύχναζε. Για όσους δεν ξέρουν, τα βιβλία με τίτλο Where's Wally (σε διάφορες εκδόσεις και ονόματα, πχ στην Αμερική είναι Waldo) αποτελούνται από μεγάλες εικονογραφήσεις στις οποίες συναντάμε εκατοντάδες ανθρώπους σε διάφορα μέρη. Εκτός από το γέλιο που ρίχνεις βλέποντας τα αστεία σκηνικά που εκτυλίσσονται σε κάποιες παρέες σε μια παραλία ή στα γυρίσματα μιας επικής ταινίας στο Hollywood, ή σε έναν σταθμό μετρό σε ώρα αιχμής που είναι ο ένας πάνω στον άλλον (στην κυριολεξία), ή ακόμα ακόμα στο αρχαίο εργοτάξιο των πυραμίδων της Αιγύπτου (αμέ), ψάχνεις και να ξετρυπώσεις τον κρυμμένο Wally, κάτι το οποίο σας διαβεβαιώ κάποιες φορές είναι πολύ μα πολύ δύσκολο. Και για να καταλάβεται περι τίνος πρόκειται, ορίστε και μία εικόνες που βρήκα στο internet!

Βεβαίως εδώ δε φαίνονται και πολλά (ίσως αν κάνετε zoom, αλλά και πάλι θα στραβωθείτε!), αλλά μια ιδέα την πήρατε νομίζω. Άλλες είναι πιο εύκολες κι άλλες πιο δύσκολες, ανάλογα με το σκηνικό, την πυκνότητα του κόσμου, τα χρώματα κλπ. Πολλές φορές μπερδεύεσαι γιατί φοράνε άλλοι αυτή την ριγέ μπλούζα, άλλες φορές σε μπερδεύει η ριγέ τέντα ενός παγωτατζίδικου, άλλες δε φαίνεται ολόκληρος αλλά είναι τον μισοκρύβει κάτι και πάει λέγοντας. Επίσης σε κάθε εικόνα υπάρχουν κι άλλα πράγματα να ψάξεις να βρεις (υπάρχει λίστα στο τέλος του βιβλίου), όπως πχ τους φίλους και τον σκύλο του Wally, ή κάποιον που χτίζει κάστρο στην άμμο, ή ένα κόκκινο βιβλίο σε μια βάρκα τον καιρό των πειρατών!

Σπανίως αγοράζω πράγματα αυθόρμητα, όταν δεν το έχω προγραμματίσει από πριν και δεν έχω κάνει μια στοιχειώδη (έως και εξονυχιστική) έρευνα αγοράς, αλλά όταν το κάνω βεβαιώνομαι οτι είναι για πράγματα που ξέρω οτι αξίζουν, για τον δικό τους λόγο κάθε φορά. Κι αυτό είναι ένα από αυτά, γιατί είναι κομμάτι των παιδικών μου χρόνων που θυμάμαι με πολύ αγάπη (αν και το είχα ξεχάσει πολύ καιρό εκεί που ήταν θαμμένο). Κι ας μην είμαι πια 10 χρονών, κι ας φαντάζει γελοίο να κάθομαι πάνω σε ένα βιβλίο με ζωγραφιές και να φωνάζω "Α, να' τος" (με το χαμόγελο μέχρι τ' αυτιά, εν μέρει επειδή το βρήκα πρώτος, να τα λέμε όλα!), με χαρά διαπίστωσα οτι μπορώ και το κάνω ακόμα.

Είμαι σίγουρος οτι και όταν τους το δείξω στο σπίτι στην πατρίδα θα ενθουσιαστούν όπως κι εγώ!

15 comments:

DaNaH said...

Χαχαχα σαν να ψάχνεις ψύλλο στ'άχυρα! Το συγκεκριμένο βιβλίο δεν το γνώριζα, αλλά έχω δει παρόμοιες σελίδες σε ξενόγλωσσα βιβλία. Πρέπει να εντοπίσεις κάτι ή κάποιον μέσα στη διπλή σελίδα (ή σε κάποια αφίσα) σκοπός της οποίας είναι ο μαθητής να χρησιμοποιήσει το λεξιλόγιο που ήδη γνωρίζει ή να μάθει και καινούριες λέξεις.

Πλάκα έχει πάντως όταν ανακαλύπτεις τυχαία πράγματα από την παιδική σου ηλικία που είχες ξεχάσει με το πέρασμα του χρόνου.

~~A~~ said...

Ναι το θυμάμαι.Δε το πιστεύω ότι υπάρχει ακόμα.

Γκρινιάρης said...

Danah, όχι μόνο στ' άχυρα, αλλά και στα χιόνια! Πριν λίγο έψαχνα να βρω ένα κόκαλο σε ένα χιονοδρομικό κέντρο!!!

~~A~~, ούτε εγώ περίμενα οτι θα το έβρισκα, και μάλιστα σε βιτρίνα!

Σοφία said...

Η φιγούρα με τη ριγέ μπλούζα και το σκουφί κάτι μου λέει, αλλά τα βιβλία δεν τα ήξερα. Φαίνονται αρκετά πλακατζίδικα πάντως. Ίσως τα πάρω στη βαφτιστήρα μου.

Τώρα που έρχονται Χριστούγεννα θα βρεις πολλές τέτοιες προσφορές στα βιβλιοπωλεία. You better watch out ;-)

DaNaH said...

@ Σοφία: Εγώ όταν είδα την φιγούρα μου θύμησε κάτι από τον Ντένις τον Τρομερό, αλλά όταν διάβασα το κείμενο είδα ότι ουδεμία σχέση είχε!

Γκρινιάρης said...

Σοφία, νομίζω είναι ωραίο δώρο, αν και εξαρτάται από το γούστο του καθενός. Εγώ πάντως το βρίσκω ακόμα πολύ διασκεδαστικό!

Danah, όχι και ο Ντένις ο τρομερός! Κατ' αρχάς αυτός ήταν πιο μικρός, κοντός, ξανθός (τουλάχιστον στα cartoons σίγουρα) και δε φορούσε γυαλιά! :)

DaNaH said...

@ Γκρινιάρη: Δεν είπα ότι μου θύμιζε ΤΟΝ Ντένις τον Τρομερό, αλλά κάποιον χαρακτήρα από την παιδική σειρά Ντένις ο Τρομερός!!! Τον μπαμπά του ίσως; Δεν είμαι και σίγουρη!

Γκρινιάρης said...

Αααααα! Ok τότε! :)

If...ιγένεια said...

Γειά σου Wally, χάρηκα που σε γνώρισα!

Μ said...

Γκρινιάρη τι μου θύμισες!
Εννοείται ότι τον ξέρω τον κύριο!!! Έχω περάσει απίστευτες ώρες με τον παιδικό κολλητό μου φίλο ψάχνοντάς τον. Του είχε πάρει η μαμά του ένα απ'αυτά τα βιβλία που λες...

Γκρινιάρης said...

if..ιγένεια, καλωσήρθες!

Μαρία Κ.-Π., εγώ ακόμα πασχίζω να τον βρω! Που πάει και κρύβεται ο άτιμος. Και καλά αυτός, ο σκύλος του που φαίνεται μόνο μια ριγέ ουρά; :)

Μ said...

Έχει ΚΑΙ σκύλο;;; Τι μαθαίνει κανείς μετά από τόοοσα χρόνια από το ίντερνετ!!!
Καλέ δεν το ήξερα αυτό... Ευχαριστώ Γκρινιάρη ;)

island said...

Γειά σου γκρίνια....Τέλειο παιχνίδι και δεν το ήξερα...Έφαγα σκάλωμα...Τα σέβη μου

Lily said...

Oute egw to iksera!! Auti H anapolisei sta paidika sou xronia me trellenei!! Se briskw me polu Xristougenniatiki Dia8esi!!

Γκρινιάρης said...

Island καλωσήρθες! Είναι όντως παιχνίδι που κολλάς πάντως. Κι όσο δε βρίσκεις κάτι σε μια εικόνα, τόσο πεισμώνεις και συνεχίζεις.

Lilly, δε φταίω εγώ για τις αναπολήσεις, οι συγκυρίες! :)