Thursday 20 December 2007

Κάλαντα στην πλατεία και ύμνοι στον Καθεδρικό

Συμπληρωματικά του post της Σοφίας για τα κάλαντα από διάφορες χορωδίες μπροστά στο Χριστουγεννιάτικο δέντρο της Trafalgar square, σκέφτηκα να ανεβάσω ένα μικρό βιντεάκι που τράβηξα την προηγούμενη εβδομάδα.

Το βίντεο δε διεκδικεί δάφνες ποιότητας (είναι από τη φωτογραφική μηχανή και προς στιγμήν το είχα ξεχάσει, εξού και το αποτυχημένο zoom out) και δε θα το ανέβαζα αν δεν ήταν το post της Σοφίας, απλά και μόνο για να σας δώσω μια ηχητική περισσότερο γεύση. Οι φωνές των μικρών παιδιών, ασυγχρόνιστες και φωναχτές, μοιάζουνε περισσότερο με παιχνίδι παρά με τραγούδι χορωδίας, αλλά γι' αυτό είναι τόσο χαριτωμένο!



Μπορείτε να δείτε (αν προσπαθήσετε πολύ, είπαμε για το zoom...) και την φάτνη που σας έδειξε η Σοφία, εκεί κάτω από την στήλη του Νέλσονα (αυτή την κολώνα λίγο πριν φανεί το Big Ben στο βάθος). Στο πρώτο πλάνο του βίντεο βλέπετε και τη National Gallery.


Θα ήθελα επίσης να μοιραστώ μια άλλη Χριστουγεννιάτικη εμπειρία που είχα ζήσει πέρσι. Κάποια στιγμή ένα απόγευμα βρέθηκα έξω από τον Καθεδρικό του Αγίου Παύλου και μπήκα μέσα να τον δω. Εκεί που περιεργαζόμουν τις εικόνες με τη γνωστή δυτική νοοτροπία (υπήρχαν και δυο Ορθόδοξες εικόνες στο πίσω μέρος της εκκλησίας, μάλλον για τους Ορθόδοξους πιστούς που ήθελαν να ανάψουν ένα κερί), κατάλαβα οτι σε λίγο θα άρχιζε μια από τις Χριστουγεννιάτικες εκδηλώσεις-λειτουργίες της εκκλησίας και αφού είδα οτι πολλοί από τους επισκέπτες-τουρίστες έπαιρναν διστακτικά θέση, κάθισα κι εγώ από περιέργεια να την παρακολουθήσω.

Το πρόγραμμα περιελάμβανε εκκλησιαστικά αναγνώσματα και ύμνους της καθολικής εκκλησίας από τη χορωδία της εκκλησίας. Ξέρετε, που είναι τραγουδιστοί ύμνοι, όχι ψαλμωδίες. Η χορωδία ήταν εκπληκτική, οι φωνές ήταν τόσο δυνατές, σταθερές και κρυστάλλινες που νόμιζες οτι παρακολουθούσες μουσική εκδήλωση! Βοηθούσε και η ακουστική του ναού. Ο καθένας είχε μπροστά του το πρόγραμμα και τους στίχους των τραγουδιών και το - μικρό - κοινό συμμετείχε σε κάποια. Δεν είχα ξανακούσει ύμνους της καθολικής εκκλησίας και έκπληκτος διαπίστωσα οτι πολλές από τις μελωδίες μου ήταν γνώριμες. Η ατμόσφαιρα ήταν πολύ κατανυκτική και γιορτινή μαζί και οφείλω να ομολογήσω οτι ένοιωσα μια ανάταση και μια ευφορία! Ήταν από τις ομορφότερες εμπειρίες μου εδώ. Τώρα που το σκέφτομαι θα ψάξω το πρόγραμμα των εκδηλώσεων για φέτος μήπως ξαναπάω.

Να προσθέσω εδώ οτι και στον Ορθόδοξο ναό της Αγίας Σοφίας στο Bayswater, που είναι και ο Αρχιεπισκοπικός ναός νομίζω, υπάρχει χορωδία που τραγουδάει τις ψαλμωδίες στις λειτουργίες του ναού και παρ' όλο που ξεφεύγει από τα καθιερωμένα δεν ξενίζει καθόλου.

Καλημέρα!

12 comments:

kat. said...

όμορφα!

μου βγάζει μια ηρεμία όλο αυτό!
δεν ξέρω!

Σοφία said...

Τι γλυκές φωνούλες; Υπέροχα είναι να μπορείς να βιώσεις πως περνούν τις γιορτές άνθρωποι διαφορετικοί από μας, με άλλη κουλτούρα και έθιμα!
Να περάσεις πολύ όμορφα στις γιορτές και πάντα με ανθρώπους που αγαπάς!

Γκρινιάρης said...

Kat., είναι η άλλη, ήρεμη πλευρά των Χριστουγέννων.

Graso, απίστευτες οι φωνές; Είναι πολύ μικρά τα παιδάκια!!! Συμφωνώ μαζί σου, είναι πολύ σημαντικό να γνωρίζεις διαφορετικούς ανθρώπους και κουλτούρες. Και να μπορείς μέσα από αυτό το διαφορετικό και το "ξένο" να βρίσκεις πράγματα όμορφα. Και να καταλαβαίνεις πως το διαφορετικό δεν είναι ούτε κακό ούτε επικίνδυνο.

gkriniara said...

Είναι πολύ γλυκούλια τα πιτσιρικάκια! Όσο για τις τελετές στις καθολικές εκκλησίες τις ξέρω από πρώτο χέρι, καθότι καθολική. Η συμμετοχή του κόσμου είναι όντως θετικό σημείο στο να γίνεται η τελετή πιο κατανυκτική και λιγότερο βαρετή βέβαια.

TzinaVarotsi said...

Όλο αυτό μου θύμισε σχολικές εκδηλώσεις των αστροπελεκιών...
Όταν αλλο λέει τον πρώτο στίχο κι άλλο έχει φτάσει στον τελευταίο..ΧΑΧΑΧΑΧΑ

Laplace said...

καλησπερα Γκρινιάρη!συμφωνω με Κατ,εγω ηρεμω παντως βλεποντας αυτες τις τελειες στιγμές!

Γκρινιάρης said...

Gkriniara, εμένα μου άρεσε πολύ εκείνη η εμπειρία, αλλά δεν ήταν κανονική λειτουργία, αλλά εορταστική τελετή. Εσύ θα ξέρεις καλύτερα βέβαια και για τις κανονικές λειτουργίες.

Νιόβη, η αλήθεια είναι πως από συγχρονισμό χωλαίνουν λίγο τα μικρά, αλλά δεν πειράζει, το μήνυμα μας το πέρασαν και με το παραπάνω!

Laplace78, μ' αυτά ξεφεύγεις λίγο από τον χαμό που επικρατεί λίγους δρόμους παραπάνω στην Oxford street.

zouri1 said...

ειλικρινα καθε μερα περιμενω να δω τι θα μας γραψεις για το Λονδινο.Δεν μ αρεσει τοσο το Λονδινο,αλλα βρισκω υπεροχα αυτα που γραφεις για την κινηση εκει.Αισθανομαι να ειμαι εκει και να ξερω οτι συμβαινει καθμερινα.

Laplace said...

Gkriniaris k sofaki makran ta kalytera blogs paidiwn pu menun ekswteriko..

DaNaH said...

Δεν μπορώ να συμφωνήσω περισσότερο με το comment του laplace78! Κατά την γνώμη μου εσύ και η Σοφία έχετε μακράν τα πιο ενδιαφέροντα blogs όχι μόνο παιδιών που μένουν στο εξωτερικό, αλλά γενικώς!

Για ακόμα μια φορά πολύ ωραίο post. Στις καθολικές εκκλησίες είναι ωραίο όταν πετυχαίνεις το εκκλησιαστικό όργανο. Η μελωδία του είναι κάτι το εκπληκτικό - θαρρείς πως έρχεται από το υπερπέραν!! :)

Γκρινιάρης said...

Zouri, σ'ευχαριστώ για το σχόλιο σου. Βοηθάει και οτι αυτές τις μέρες έχουμε ξεφύγει λίγο από τη ρουτίνα και υπάρχει χρόνος για περισσότερες βόλτες αλλά και blogging.

Laplace78 και Danah με κάνετε και κοκκινίζω, και δεν πρέπει, γιατί από μπλε γίνομαι μωβ!!! Ευχαριστώ πολύ αν και υπερβάλλετε.

Danah, έχεις δίκιο, το εκκλησιαστικό όργανο έχει πολύ ιδιαίτερο ήχο, μαγευτικό.

Σοφία said...

Καλά, εσύ γίνεσαι μωβ - τι να πω εγώ που γίνομαι κατακόκκινη; Να 'στε καλά, παιδιά :-)

Γκρινιάρη, τα μικρά είναι όλα τα λεφτά, ε; Απίστευτες παραφωνίες. Μπροστά σε αυτά, κάτι άλλα ξέψυχα που παρακολούθησα εγώ, είναι κανονικοί τενόροι χαχαχα

Σε καθολική εκκλησία δεν έχω πάει ποτέ (τουλάχιστον όχι κατά τη διάρκεια λειτουργίας) αλλά εδώ πάμε κάθε χρόνο τα Χριστούγεννα στην αγγλικανική της γειτονιάς μας και είναι φανταστικά. Απίθανη ατμόσφαιρα, πολύ κατανυκτική και εορταστική. Είναι το πιο αγαπημένο μου κομμάτι των Χριστουγέννων :-)