I shop therefore I am

Στην Αγγλία η Boxing Day (26 Δεκεμβρίου) είναι η μέρα που σηματοδοτεί την έναρξη των εκπτώσεων (αν και κάποια μαγαζιά ξεκινάνε από τις 27 ή τις 28). Οι τιμές πέφτουν αρκετά και οι εκπτώσεις είναι αρκετά σημαντικές σε πολλά μαγαζιά, και όπως καταλαβαίνετε γίνεται ένας πανικός! Τα μαγαζιά ανοίγουν πολύ πρωί και σε πολλά η ουρά που σχηματίζεται απ' έξω πριν ανοίξουν οι πόρτες (ή ακόμα και μετά!) σε προϊδεάζει για τι να περιμένεις μέσα...!

Η κίνηση είχε αυξηθεί τις τελευταίες μέρες στην αγορά, αφού εδώ ο Άγιος Βασίλης έρχεται Χριστούγεννα κι όχι την παραμονή της Πρωτοχρονιάς που συνηθίζουμε στην Ελλάδα (αν κι αυτό απ' ότι ακούω γύρω μου αλλάζει, μάλλον ο Άγιος έχει εξοπλιστεί με έλκηθρο νέας τεχνολογίας και φτάνει γρηγορότερα!).

Κατέβηκα λοιπόν κι εγώ κέντρο, περισσότερο για να δω αυτό το πανηγύρι... καταναλωτισμού παρά για να ψωνίσω κάτι.

Ξεκίνησα αρκετά πρωί, κι έτσι κατά τις 10 ήμουν στην Oxford street. Οι δρόμοι μέχρι εκεί ήταν στην κυριολεξία άδειοι, αφού μου πήρε το μισό χρόνο με το λεωφορείο απ' ότι συνήθως. Με το που στρίψαμε όμως στην Marble Arch, που είναι η αρχή της Oxford street είδαμε τις ορδές των καταναλωτών να πλημμυρίζουν τα πεζοδρόμια με άγριες διαθέσεις!

Κατεβήκαμε στο λεωφορείο και περπατήσαμε λίγο να κόψουμε κίνηση. Ήταν σχετικά νωρίς και τα πεζοδρόμια περπατιώνταν ακόμη. Μπήκαμε και σε μερικά μαγαζιά να χαζέψουμε τιμές. Όσο περνούσε η ώρα τόσο ο κόσμος αυξανόταν. Πολλά μαγαζιά θύμιζαν νυχτερινά clubs, και οι σεκιούριτι έπαιζαν ρόλο πορτιέρη, διακόπτοντας αρκετές φορές την είσοδο πελατών γιατί μέσα ήταν φίσκα! Στα πρώτα μαγαζιά που πήγαμε το πρωί η κατάσταση ήταν καλύτερη απ' ότι φαινόταν απ' έξω, δοκίμαζες άνετα και στο ταμείο δεν είχε την τρελή ουρά. Κατά τις 12 όμως άρχισε να επικρατεί το χάος! Κόσμος παντού, το αδιαχώρητο στα μαγαζιά, από την είσοδο μέχρι το μέσο του μαγαζιού πήγαινες λες και ήσουν σε σειρά για συσσίτιο! Ευτυχώς που δεν είχαμε σκοπό να αγοράσουμε κάτι, γιατί πραγματικά θα ήταν πολύ δύσκολο! Και καλά αν θέλεις ένα μπουφάν, το δοκιμάζεις επί τόπου. Αν θες όμως και δοκιμαστήριο, τότε βάλε κι άλλη μια ουρά, έτσι να' χεις να πορεύεσαι!

Το ίδιο και χειρότερα έξω από τα μαγαζιά. Τα πεζοδρόμια είναι πολύ πλατιά, αλλά πόσο κόσμο να χωρέσουν κι αυτά;

Κάποια στιγμή αποφασίσαμε να πάμε και στο Selfridges, ίσως το πιο γνωστό εμπορικό κέντρο στην Oxford street, με τις αρχαιοελληνικού τύπου κολώνες έξω και τις πάντα ευφάνταστες βιτρίνες. Έχει καταστήματα όλων των γνωστών φιρμών, Armani, Prada, Gucci, Dolce & Gabbana και δε συμμαζεύεται. Οι εκπτώσεις κι εδώ είναι τρανταχτές. Βέβαια παραμένει από τα πιο ακριβά μαγαζιά, αφού όπως και να το κάνεις, το μισό του 1200 λίρες δεν είναι 100 αλλά 600 λίρες! Όμως το 50% είναι 50%, πως να το κάνουμε.

Το μαγαζί κόντευε να βουλιάξει από τον κόσμο. Τα καταστήματα με τις μάρκες είχαν ουρές, για να μπαίνουν λίγοι λίγοι και να ψωνίζουν. Η ουρά για τα Gucci accessories, έβγαινε έξω από το πολυκατάστημα! Εγώ ευτυχώς κάθισα μόνο για τη φωτογραφία...

Μου έκανε εντύπωση το γεγονός πως η πλειοψηφία των πελατών ειδικά στο Selfridges ήταν Ασιάτες. Και την ίδια παρατήρηση είχα κάνει και πέρσι. Στις ουρές για τις πιο γνωστές μάρκες το 60-70% ήταν Ασιάτες! Μάλλον τα ψώνια στις εκπτώσεις του Λονδίνου τέτοια εποχή είναι must! Άκουσα βέβαια και πολλούς Έλληνες στην Oxford street, περισσότερους από συνήθως.

Παρατήρησα οτι στο μαγαζί είχαν βάλει πάλι τα γνωστά σατυρικά (;) σλόγκαν που υπήρχαν και πέρσι ("I shop therefore I am", "Buy me, I will change your life"). Με αυτά που βλέπουν τα μάτια σου μια τέτοια μέρα αναρωτιέσαι όμως πόσο αυτά είναι απλά λόγια.


Θα ανεβάσω και κανένα βιντεάκι κάποια στιγμή, ελπίζω σύντομα.

Καλό βράδυ!